Oparcie na kościach ramiennych ważne, ale nie mniej ważne żeby tułów z udem tworzyły możliwie kąt rozwarty przy jeździe na lemondce. Inaczej będzie zbyt duży ucisk na przeponę i oddychanie będzie raczej trudne. Najłatwiej jest to osiągnąć przesuwając siodełko maksymalnie do przodu, jeśli dalej jest ciasno warto zainwestować w sztycę z odwrotnym ofsetem(np. profile design fast forward). I ostatnia rzecz nie wyobrażam sobie raczej przejechania iron mana albo 1/2 ironman na siodełku szosowym tymbardziej, że wkładka w kombinezonie triathlonowym jest bardzo cienka. Dużo lepsze jest siodełko do tt (budżetowe np. fabric do kupienia za około 280 złotych) Pozdrawiam :)
W poprzednim filmie o "2 błędach w doborze ramy" mówiłeś o reach i stack. Wiadomo, że reach nie zależy on kąta rury podsiodłowej. Teraz mówisz, że zmieni się reach ponieważ rura będzie miała inny kąt. Musisz się zdecydować, albo być bardziej precyzyjny, bo sam sobie przeczysz.
Haj Daniel, wydaje mi się, że jeśli w triathlonie nie startowałeś, to nie powinieneś doradzać w tej materii. Gdybym myślał o starcie w tri i obejrzał ten filmik pewnie zastosowałbym się do Twoich porad i zaczął od błędów...Ale, właśnie dziś miałem okazję obejrzeć filmiki dot. roweru/fitowania do triathlonu i autor (startujący również w ironmanach) fajnie opisał podstawowe aspekty ustawienia roweru pod tri. Skupił się na fakcie, że po rowerze w triathlonie jest bieganie. I najważniejsze jest to, jak utylizuje się mięśnie nóg i pośladków i jak uniknąć/minimalizować uciskanie przepony przyjmując pozycję aero. Co ciekawe wysokość siodła i kiery ma niemal indentyczne w szosie i tribajku, ale na obydwu rowerach siedzi 'gdzie indziej'. Fitting pod tri należy więc zacząć od pupy strony ;) Polecam zajrzeć na kanał Człowieka Szpinaka...pozdrower
Film zrobiony na zasadzie się "co mi się wydaje". Jedyne rzeczy, które zostały tutaj poruszone to kwestia wysokości lemondki i ułożenia łokci na armpadach a i tak przedstawiono je źle. Dobre lemondki mają regulacje wysięgu oraz ułożenia armpadów także jeśli rower ma duży reach wystarczy cofnąc jedno i drugie i łokcie są tam gdzie trzeba. Natomiast gdy kokpit jest za nisko wystarczy zastosować podkładki pod lemondkę(w sprzedaży są podkładki o wysokości 70mm i więcej) i problem rozwiązany. Nie mówię, że kupno roweru o komfortowej geometrii jest złym pomysłem ale także rower bardziej agresywny da się zrobić wygodnym.
Są takie dobrocie jak sztyca z ujemnym offsetem co sporo zmienia kąt podsiodłówki. Do tego siodełko czasowe i od razu inna pozycja, która fajnie już odciąży mięśnie, które zaraz potrzebne w biegu będą.
Ogólnie temat potraktowany bardzo powierzchownie i lepiej żeby osoby zaczynające triathlon trafiły na inny poradnik np kogoś kto w triatlonie już startował. triabout.pl/pozycja-czasowa-na-rowerze-z-lemondka-domowy-bikefitting-cz-1/ tutaj oraz w części 2 i 3 jest opisane wszyściuteńko ze szczegółam.
Dzięki Szaju za ten film (a właściwie całą serię nt. geometrii). Właśnie chcę zakupić lemondkę do szosy, na której chcę zrobić triathlon (górski, bez draftingu). Jest to, podobnie jak CAAD OPTIMO, podstawowa aluminiówka Lapierre'a z geometrią ściągniętą z wyższych modeli. W świetle Twoich uwag, rozważam od razu wizytę u bike-fittera. Mam dwa pytania: Słyszałem od triathlonisty, że po zamontowaniu lemondki, siodło ustawią mi do przodu. Czy zawsze lemondka powinna iść w parze z wysunięciem środka ciężkości? Czy porównując rowery zestawiasz bezwzględne wartości stack i reach? Czy nie wystarczy stosunek stack/reach (jak wg projektantów Canyona)?
Wow - ile wiedzy w jednym filmie O_o super-mega-bardzo-dzieki. Ale wydaje mi sie ze pominales kwestie kata rury podsiodlowej - dzieki niej nogi sa zupelnie inaczej przystosowane do dalszego biegu - prostsza pozycja to mniejsze napiecia przed biegiem. Wiec w sumie spytam - a jakies bardzie endurance'owe rowery poleciłbyś ? :)
