Co do "Dziękuję" i "Nie ma za co" myślę, że trzeba by rozróżnić 2 "kalibry" pomocy. Jeden "cięższy", o którym Ola mówi w filmiku, kiedy to włożyliśmy dużo wysiłku i pracy - wtedy dla mnie rzeczywiście odpowiedź "Nie ma za co" jest niedocenieniem siebie. Drugi "lżejszy", kiedy np. podwieźliśmy kogoś na przystanek jadąc w tym samym kierunku, zrobiliśmy zakupy starszej sąsiadce robiąc w tym czasie swoje zakupy, pożyczyliśmy sąsiadce suszarkę do włosów - wtedy odpowiedź "Nie ma za co" podkreśla naszą bezinteresowność i chęć pomocy. ☺️
Joanna.6098: Nie zgadzam się z tym. Albo się pomaga, albo nie. Ktoś dziękuję Ci za przysługę - odpowiadasz: "proszę bardzo, możesz na mnie liczyć". Koniec tematu xd
@@monikas.442 dokładnie! Bądź odpowiedz- „ależ z przyjemnością, chętnie, proszę!” Itd. To „nie ma za co” wygląda, jakby niesympatycznie- ej a za co ty mi dziękujesz zabrałem cie bo było mi po drodze, albo ze może ty mnie kiedyś podwieziesz, nie ma nic za darmo😅 trochę tak to jakby było się interesownym a nie spontanicznym, trochę takim zgorzkniałym. Wiem, że to tymi słówka, które mamy jakby z mlekiem matki wyssane i wypowiadając nie ma za co mamy dobre intencje ale myślę, że warto starać się oduczyć.
Ta nasza 'narodowa; skromność z roku na rok zaczyna mnie irytować. Prawda jest taka, że nie jesteśmy szczere,ani z otoczeniem, ani same ze sobą umniejszając swoje zasługi, zdolności, walory, tylko po to, by nikomu się nie narazić, by nie myślano o nas jako o osobach zarozumiałych. Pewność siebie, świadomość własnej wartości sprawiają, że i nam się żyje dobrze ze sobą, i ludzie nas szanują, patrząc na całokształt tego, co sobą reprezentujemy. Nasza ułomność w niedocenianiu siebie widoczna jest bardzo jaskrawo nie tylko w obyczajowości,ale nawet i w polityce. Polak puchnie z dumy i szczęścia, gdy pochwali go Amrykanin, czy przedstawiciel innej nacji.Tak jakby bez tej pochwały czuł się nikim. Przecież obcokrajowcy to tacy sami ludzie, jak i my. Mieli tylko nieco więcej szczęścia żyjąc w kraju bogatszym i o lżejszej historii. Tym bardziej powinniśmy być z siebie dumni i świadomi własnej wartości, iż mając tak trudne przejścia historyczne zasobą, potrafiliśmy się odrodzić, i wciąż czynimy wszystko, by utrzymać się na fali wznoszącej. Idiotyczne polskie kompleksy widać także w kulturze. Mierzi mnie niewyobrażalnie, gdy danego artystę, zamiast chwalić i wielbić za dokonania, za geniusz, i wyjątkowość, nazywamy go: "polskim kimś tam". Przecież to kretyństwo. Zwłaszcza, że każda jednostka jest inna i nie porównywalna z nikim. W moim odczuciu, tę szkodliwą tendencję zniwelujemy tylko od podstaw. Pora skończyć z wychowywaniem dziewczynek na grzeczne, zawsze uśmiechnięte i uległe wszystkim, a chłopcom pobłażać, bo "oni już tacy są". Jak równouprawnienie to równouprawnienie. Dzierwczyna wychowana z szacunkiem, gdzie wpojono jej poczucie własnej wartości, nie napędzi sobie kłopotów w życiu, nie wejdzie w toksyczny związek, nie popadnie w uzależnieniaczy innego rodzaju patologie. Ma większe szanse na szczęśliwe życie.
Zgadzam się! Wiele lat odpowiadałam na podziękowania "Nie ma za co", ale kiedyś stwierdziłam, że to głupie, bo jest za co dziękować, w końcu coś zrobiłam wartościowego. Zaczęłam odpowiadać "Proszę bardzo" i czuję się z tym o niebo lepiej, nie mam tego poczucia, że nic nie robię. Jak my nie docenimy siebie, to nikt inny tego nie zrobi😊
Kiedy prawie 20 lat temu wyjechalam za granice, wlasnie taka skromna bylam, oczywiscie otworzyly mi sie oczy, ze tylko ja tak sie zachowywalam I po wielu latach nauczylam sie siebie doceniac. Zgadzam sie w 100% z tym filmikiem, wina lezy w polskim wychowaniu, naszym systemie szkolnictwa, no I pracodawcy wiecznie Nie zadowoleni
Natura problemu jest taka,że nie tylko wychowanie i zanik kultury ale przede wszystkim brak odpowiedzialności i współpracy dla wspólnego dobra,brak szacunku wzajemnego.Najbogatsze państwa są bogate dlatego,że ludzie współpracują ze sobą właśnie dla wspólnych korzyści.Swoją energię wykorzystują do tworzenia a nie niszczenia.Przyklad Holandia,Szwecja, Szwajcaria.W Japonii na przykład dzieci już są wychowywane tak w szkole,że wszyscy wspólnie sprzątają szkołę i wszyscy uczniowie mają jednakowe ubrania a w Danii już w przedszkolu uczy się zainteresowania drugim dzieckiem dlaczego jest smutne albo dlaczego żle się zachowuje.
Właśnie dziś w pracy uświadomiłam sobie, że wciąż na "dziękuję" odpowiadam "nie ma za co" tak jakbym sama niedoceniała swojej pracy... Czas to zmienić 🙈
Fantastyczne ❤ Dziękuję za ten genialny odcinek, wiele jeszcze przede mną do pracy w tej kwestii właśnie nie umniejszania sobie. Ostatnio Przyjaciółka prowadziła LIVE i poprosiła mnie o przyjechanie do kilkumiesięcznego synka (mojego Chrześniaka), aby gdy się obudzi, był pod opieką. Była bardzo wdzięczna za pomoc, a ja na to: "Drobiazg" 😂😂 i nawet ona stwierdziła, nie to nie był właśnie drobiazg, bo ugasiłam organizacyjny pożar, gdy mąż nie mógł dojechać na czas. I faktycznie - jak tak Olu mówiłaś, to przecież przez te kilka godzin mogłam nadgonić pisanie bajek, mogłam odpocząć, czy z kimś się spotkać, a wybrałam pomoc, którą sobie umniejszam. Jeszcze raz obejrzę sobie ten odcinek 🤣🤣 To był tylko jeden mój przykład, ale mogłabym wymieniać wieeeele sytuacji w których widać jak to moje myślenie o sobie jest zachwiane 😉 Dziękuję, że jesteś i za każdy Twój fantastyczny filmik i każdą książkę ☺️☺️
Nieumiejętność przyjmowania komplementów, jak i przyjmowania podziękowań, to faktycznie dwie istotne bolączki naszego "esprit polonais". Jest jeszcze jedna, według mnie, a mianowicie umiejętność zwrócenia uwagi, że czyjeś zachowanie, czy też jakaś sytuacja, są dla nas wysoce niekomfortowe. Często jest tak, że cierpimy "dla dobra sprawy", z obawy by nie wyjść na gbura, itd.. Nie mam pojęcia, czy jakiś Pani materiał był już poświęcony tematowi eleganckiego zwracania komuś uwagi w tego typu sytuacjach? Czy jest możliwe w sytuacjach publicznych takie eleganckie zwrócenie uwagi? Jak to "rozegrać"? 😊
Oglądam Pani filmiki już od jakiegoś czasu i dziękuję za wiele cennych rad. Dzisiaj jednak nie bardzo zgadzam się z krytyką tytułowego grzecznościowego zwrotu "nie ma za co". Moim zdaniem to nie jest umniejszanie naszych zasług ale sprawienie, że osoba dziękująca za jakąś przysługę nie poczuje się przygnieciona uczuciem wdzięczności czy nawet winna obarczenia nas nadmiernym zadaniem. Wyobraźmy sobie że na podziekowanie ktoś odpowiada : 'No tak, kosztowalo to mnie dużo czasu'. Anglicy czy Amerykanie, a nie można ich podejrzewać o kompleksy, też w takiej sytuacji mówią coś podobnego- ' don't mention it' czy 'not at all' .
W pierwszym odruchu zdarzało się, że odpowiadałam "nie ma za co". I sama czułam się z tym źle. Zdecydowanie nie należy umniejszać swojego zaangażowania. Bardzo przyjemnie się słucha i jednocześnie uczy. Niestety dużo osób ma z etykietą problem. Dobrze, że jest się od kogo uczyć.
Pamietam jak kiedyś skomplementowała mnie szefowa ,że jak ładnie wygladam,, bo mialam fajną bluzke a ja na to ,,prosze mnie nie zawstydzac,, ona zamilkła a ja się speszyłam .Wiele bylo takich różnych sytuacji a to ,że nie ma za co dziękować to byla codziennosc taka nasza mentalność.Ale cieszę się ,że są na to inne sposoby ,ktore nie będą umniejszające mnie .Dziękuję.
Pani Aleksandro, uwazam, ze Pani vlog przekazuje bardzo potrzebne tresci i chetnie tu zagladam. Jesli moge czegos sobie zyczyc, to uwag o jezyku. Od lat nie mieszkam w Polsce i kiedy jestem z wizyta, bardzo raza mnie wulgaryzmy obecne we wszystkich sferach naszego zycia. Na pewno warto o to walczyc. A temat dzisiejszy- z reakcja na komplementy mamy problemy, ale za podziekowanie odpowiedz "Nie ma za co" chyba powinna taka zostac. Uwazam to za skladnik naszej kultury, w ktorej wazna jest bezinteresowna pomoc. W Niemczech w takiej sytuacji mowi sie" Gern geschehen" , co oznacza chetnie to zrobilam, a wiec podobnie , jak u nas. Pozdrawiam serdecznie
"Chętnie to zrobiłam" a ,,nie ma za co,, jest różnica.czyli nie ma za co to jakbyś nic nie zrobiła znaczącego.to cię nawet nie kosztowało 5 groszy.a chętnie to zrobiłam .czyli nie patrząc na trudności koszty czy czas.to się z przyjemnością poświęciłeś i jesteś z siebie zadowolony
Jest jeszcze jedna sprawa, na którą warto zwrócić uwagę - nadmierne tłumaczenie się w zupełnie nieuzasadnionych sytuacjach. To chyba znowu taki odprysk dziecięco-poddańczej podstawy. Odnoszę wrażenie, że po raz kolejny panie przodują w tłumaczeniu się, dlaczego postępują tak a nie inaczej, a nawet że mają określonego rodzaju upodobania. Naprawdę czuję się dziwnie, gdy tego słucham, czasami staram się prosić, żeby ktoś tego nie robił i widzę zdziwienie.
Olu, dziękuję za porady. Jest o czym myśleć. Mam ponad 40 lat i wciąż borykam się z brakiem umiejętności w przyjmowaniu pochwał i komplementów. Pozdrawiam serdecznie 💗
Pani Zosiu, ja mam dobrze ponad 50 i też mam z tym problem. Zapisałam "wołami" w kalendarzu z opcją przypominania co miesiąc, żeby sobie te uwagi "wryć" na pamięć. Wieloletnie nawyki nie jest łatwo wyplenić... Pani Oli serdecznie dziękuję i pozdrawiam!!!
@@sylwiakrusz7217 O, i to jest dobre pytanie! Gdy spotykam się ze znajomą osobą, która właśnie celuje w komplementowaniu, to już wcześniej staram się pamiętać o tym, żeby powiedzieć jej coś miłego. Ale faktycznie, chyba nie bardzo o tym pamiętam. Dopisuję do notatki w kalendarzu polecenie komplementowania innych :D
Od lat na komplementy odpowiadam "dziękuję", choć kiedyś było inaczej. Dawno temu się dowiedziałam, że należy tak odpowiadać zamiast być fałszywie skromną. Ale jeśli ktoś mi za coś dziękuje to zwykle odpowiadam mu, że nie ma za co. Muszę na tym poćwiczyć i odpowiadać po po prostu "proszę"🙂
Prawda, mój nauczyciel tańca zauważył że kiedy prawi mi komplementy to się chcę schować pod podłogę dosłownie i oznajmił mi że to bardzo nieprofesjonalne i niemądre zachowanie. No i teraz kiedy mi coś mówi bo się zachwycił to się poprostu tym cieszę i zauważyłam że i jemu jest z tym miło bo chyba dawałam mu do zrozumienia że jego zdanie nic dla mnie nie znaczy.
Bardzo dziękuję za ten filmik, tego potrzebowałam! Zawsze miałam problem z przyjmowaniem komplementów, nie potrafiłam siebie docenić, popełniałam praktycznie wszystkie wymienione błędy, przez co nie byłam szanowana. Pracuję nad tym i jest już nieco lepiej 😀 powodzenia wszystkim kobietom. Jesteśmy wspaniałe, nie wątpmy w to!
Popracowałam nad tym i już od paru lat, po prostu dziękuję za komplementy (nie zamierzam zaprzeczać). Zdarza mi się powiedzieć na "jaki masz ladny sweter": 7 lat już go noszę! Ale nie chodzi tutaj o umniejszanie sobie, tylko wręcz przeciwnie, o pochwalenie się ekologicznym podejściem do mody :)
Olu, bardzo dziękuję Ci za ten filmik, otworzyłaś mi oczy na to, że tak robię, a zupełnie nie byłam tego świadoma i zupełnie się zgadzam ze wszystkim, o czym mówisz. Do Twojej listy dodałabym jeszcze typowo polskie stwierdzenie, którego używamy na okrągło: „udało mi się” - oczywiście samo się udało, zupełnie pomijamy w nim naszą rolę…
Robisz dobrą robotę a ten film jest szczególnie ważny. Kiedyś w internecie spotkałam się z takim stanowiskiem jak te, przedstawione przez Ciebie w Filmie. Zaczęłam praktykować. Różnie mi to wychodziło. Aż w koncu usłyszałam od, mojego chłopaka, że on nie rozumie za co ja PRZEPRASZAM. Zobił mi przy tym taki wykład, że teraz czasem się dwa razy w język ugryzę zanim pozwolę sobie powiedzieć coś co bedzie umniejszać mnie i moim osiągnięciom. Pozdrawiam M. ❤
A oto kolelny przyklad: gdy gość przynosi duzy prezent ( koszyowny), a gospodarze "nie było trzeba", zaproszeni na to "nie musieliśmy, ale chcieliśmy". 😳?
Krótka anegdota , pracuję w aptece :) Przyszła Pani wykupić lek ze swoją mamą (obie już po 70r.ż.). Gadając przy okienku po skończonych zakupach czekają na fakturę. Ja nie usłyszałam i coś dalej robię. Córka poirytowana mówi , że czeka na tą fakturę a ja , że już drukuję- nie słyszałam. Burczy coś pod nosem i narzeka. Uspokajam ją , że przecież nic się nie stało to dosłownie niecałą minuta, po czym ta Pani mówi do mnie - Ale to Pani wina! Wystarczyło powiedzieć przepraszam! i nie byłoby tej rozmowy... oniemiałam. W końcu jak do mnie dotarło mówię jej , że nie mam za co przepraszać. Pani podniosłam ciśnienie - bo jestem niekulturalna, nie chciałam przeprosić , że nie usłyszałam jej prośby o fakturę. Także sami sobie to robimy, sami albo same, my kobiety ;) oczekujemy od siebie tego.
Dziękuję za kolejny ważny i mądry film! 😊 ..a co mozemy odpowiedzieć, kiedy ktos w towarzystwie komentuje na powitanie nasz stroj: - Ależ się wystroilaś! (mowa o stroju zwyklym, odpowiednim do okazji, podczas gdy osoba to wypowiadajaca ubrala sie w dres..)
Olu, bardzo lubię w jaki sposób się wypowiadasz. Mówisz spokojnie, modelujesz głosem. Dążę do takiego poziomu. ❤ Ja w czasie terapii uczę się nie umniejszać swojej wartości. Po roku jest ogromna zmiana. ❤
Bardzo wartościowy film! Niestety ja się spotkałam z niefajnym odbiorem. Chodziło o wygląd usłyszałam od kolegi duzo starszego od siebie, że ładnie wyglądam i odpowiedziałam "wiem, dziękuję". Innego dnia usłyszałam że "Ładniej Ci było w blond włosach" na co odpowiedziałam "każda wersje siebie akceptuje i podoba mi się to jak wyglądam" Później ta osoba rozpowiadała w pracy że jestem pusta i zadufana w sobie 🤷♀️ Czas to zmienić!
Jesli mogę wtracic sie ze swoim punktem widzenia- wszystko trzeba umiec wywazyc. Myślę, ze mnie odpowiedź 'wiem, dziekuje' tez, nazwijmy to, nieco by zbila z pantałyku. Wydaje mi sie, ze 'dziękuję, miło, ze zauważyles', alo zwykle 'dziękuję' byłoby subtelniejsze. Drugi komentarz natomiast 'ladniej Ci bylo w blond wlosach' to zwykły brak ogłady, prawdziwa dama nie powinna się znizac do komentowania , czy odpowiadania na tak prostacka uwage w ogole.
@@katarzynak118 Nie dążę do bycia "damą," gdyż nie lubię wpisywać się w określone kanony, czerpie z tego kanału to co mi się podoba ;) ale faktycznie może czasem lepiej się nie odzywać albo powiedzieć "dziękuję" 😁
Właśnie takiego filmu mi było trzeba, dziękuję bardzo! Mam również sugestię aby do filmów dołączać napisy, gdyż często podróżuję publicznymi środkami komunikacji miejskiej. Pozdrawiam
Skromność i pokora to najpiękniejsze i najwartościowsze cechy. Współczesny świat ich nie ceni i dlatego jest coraz gorzej. Polecam audiobooka „Pokora. Klejnot Świętych” autor: Andrew Murray.
Bardzo bym chciała dowiedzieć się co z mówieniem SMACZNEGO przy wejsciu do wspólnej jadalni. Zawsze miałam z tym kłopot a w czasie wyjazdów wakacyjnych to może wielu zainteresować.
W Anglii też się często mówi: „Nie ma za co” ( „you are welcome”). Nadtępnym razem można za to odpowiedzieć: „It was my pleasure” lub „I am glad that I could help you” itd. Brzmi ładnie i elegancko 😄. Ps. Fajny ten kanał! Rozwinął się, a Ty wyglądasz pięknie.
Tłumaczenie 'you are welcome' jako 'nie ma za co' to lekka nadinterpretacja. Jesli juz to jest to bardziej nasze 'prosze bardzo' i to jest własnie ta roznica. :D. Roznica ta z reszta doporwadza mnie do obledu u moich kolegow z pewnego azjatyckiego kraju- gdyz mam ten zwyczaj mowic 'thank you for your time' a oni mi na to 'you are welcome' - i to jest ten moment kiedy naprawde chcialabym w angielskim jezyku widziec w potocznej mowie zamaiast 'you are welcome'- ' there is nothing to thank for'- bo pasowaloby bardziej ;)
O nie. Kolejny lament nad naszą kulturą i jacy to my jesteśmy wsteczni, nieporadni, biedni, zakompleksieni. W każdym języku prawdopodobnie można znaleźć takie zwroty, a o kompleksach moim zdaniem bardziej świadczy wstydzenie się własnego języka i kultury. Robienie z utartych przez dziesiątki (a może setki) lat powiedzeń dowodów na naszą słabość. Proszę poczytać w anglojęzycznym internecie o toxic positivity czy false positivity. O ludziach wypalonych w pracy z powody kultury sztucznej, przymusowej i toksycznej pozytywności.
Skoro po polsku, to "widać ten pryszcz". Widać co? pryszcz, nie pryszcza. Zachowałam się bardzo nieelegancko, zwróciłam uwagę na błąd gramatyczny. Zrobiłam tak dlatego, że ten błąd staje się powszechny. Pora to zmienić.
Polecam zagłębić się w wywody Kamila Janickiego, chociażby w książkę "Pańszczyzna". Albo wywiady z nim na temat tej książki. Okaże się, że ta nasza skromność, niedocenianie siebie i wiele innych cech wynikają z dużo starszych zaszłości historycznych niż PRL i zabory... 🙂
Dziękuję za ciekawy odcinek. Osobiście nie mam problemów z przyjmowaniem komplementów, zawsze odpowiadam : "Dziękuję, miło mi", lub coś podobnego. Nie nawidze korygowania się i umniejszania własnej wartości, bo jest to po prostu falszywe.
"Jestem głupia!" - nigdy tak o sobie nie mów. W życiu wielokrotnie wiele osób zrobi to za Ciebie. Po co im pomagać. Natomiast często używam zwrotu "nie ma za co" i nie mam przez to problemów z (nie)docenianiem siebie. Nie widzę w tym zwrocie nic złego ani niestosownego, deprecjonowanie tego wyrażenia uważam za przesadę.
Sorry, ale co ma mowienie "nie ma za co" ze skromnoscia i niedocenianiem siebie? I skad pomysl, ze takie zwroty grzecznosciowe to tylko w Polsce? UK: You're welcome, Hiszpania: de nada, Francja: de rien, Wegry: kerem szivesen... Mam wymieniac dalej? Nie dawajmy sobie wmowic, ze w dwudziestym pierwszym wieku nie warto byc kulturalnym. To, ze wieksza czesc mlodego pokolenia tak zostalo wychowane przez rodzicow (a raczej nie zostalo wychowana wcale) nie znaczy, ze musimy zaraz uznawac to za norme i propagowac taki stan rzeczy.
@ED-rs7hs ale jakie kompleksy? Skad ten idiotyczny pomysl, ze mowienie 'nie ma za co' ma cokolwiek wspolnego z brakiem pewnosci siebie? A co proponujecie odpowiadac na dziekuje? "Duzo mnie to kosztowalo, ale laskawie zrobilam to dla ciebie i oczekuje teraz wyrazow uwielbienia do konca miesia a, bo jestem pewna siebe krolowa"?
Ja nigdy nie odpowiadam na słowo dziękuję "Nie ma za co", ponieważ wydaje mi się to aroganckie i niegrzeczne. Zawsze gdy ktoś mówi mi "Dziękuję" odpowiadam :"Proszę bardzo. Cieszę się, że mogłam pomóc". Nawiasem mówiąc, bardzo mnie irytuje kiedy skomplementuje jakąś koleżankę, a ona zaczyna się kajać mówiąc :"Nie, to takie stare, brzydkie i wogóle blee" Serio? Moje drogie Panie, każda z nas dobrze wie, że chcemy się podobać, taka już nasza kobieca natura, nie ma sensu udawać fałszywie skromnych, bo to jest śmieszne. Gdy mówicie,że macie coś starego lub brzydkiego, to same się deprecjonujecie, bo czy ktoś założyłby ubranie, w którym nie czuje się komfortowo? Wątpię. Każda kobieta zna swoje mocne i słabe strony i dobrze wie jak wyeksponować swoje atuty, a jak zatuszować mankamenty. Dlatego nie bądźcie hipokrytkami drogie Panie.
To swiat konwenansow, sztucznosci i zadufania. Ja odpowiadam roznie,, nie ma za co, ., alez drobiazg,, polecam sie na przyszlosc, i , prosze bardzo, . We wszystkich krajach uzywa sie zwrotu, nie ma z co, , nawet w tych slynacych z wielkiej kultury i tradycji. W Persji mowi sie, hiczi Azizam, , czizi nist lub hiczi Ago, w Hiszpanii no hay de que i zapewniam ze brzmi bardzo szik. Obecnie w Polsce ze wszech stron narzuca sie nam sztywnosc i chlodna zachodnia elegancje wypierajac nasza narodowa serdecznosc i i szczerosc, tlumaczac ze nosi ona znamiona kompleksow i moze zacofania. Nic z tych rzeczy. Kanal wiele wnoszacy, gdyz laczy serdecznosc, szczerosc i elegancje prowadzacej.
A co ma wiek ??? Czy wszystko trzeba przeliczać na Swoją "wartosc", Moja wartość jest we mnie!!! A pryszcz,, to co,?? Dramat!! Ej Wy ludzie ," wieku"" l Zaklmani,,niby wolni, a, ulegli jak niewolnicy,z Chaty wuja Toma Wystarczy spojrzeć na uleglosc,,ludzi tego , wieku,,ich postawa wobec Covid 19,,,,NIEWOLNICY,, niewolnicy
Jak już próbujesz na siłę wrzucić do tego tematu religię to warto zrozumieć czego dotyczy zacytowany fragment, bo inaczej wychodzi się (tak jak Ty) jedynie na ignoranta.
dotyczy "umniejszania własnych wartości" czyli krótko mówiąc indoktrynacja że jesteś pan/pani NIKT i całe zycie przepraszaj i proś bo jak nie .... to wiadomo, wieczna nagroda czyli kociołek i grilowanko a to niezdrowe dla ciała i ducha. ;)
@@zikami3876 Współczuję odklejki. Zalecam zapoznanie się z tematem i zrozumienie tematu o którym się mówi, bo w tym momencie widzę, że albo jest to celowa manipulacja albo ignorancja w próbie zrozumienia tematu, o którym się mówi ;)
NIE interesuje mnie pozamerytoryczny sposób dyskusji i argumentowania, w którym dyskutant porzuca właściwy spór i zaczyna opisywać faktyczne lub rzekome cechy swego przeciwnika bądź jego dokonania i w ten sposób unika stwierdzenia, że jego racjonalne argumenty zostały wyczerpane, a jednocześnie sugeruje audytorium, że poglądy oponenta są fałszywe. Dodatkowo obrażanie oponenta /cyt. 'ignorant" "Współczuję odklejki. Zalecam"/ ma na celu wyprowadzenie go z równowagi, tak by utrudnić mu adekwatne reagowanie na przedstawiane argumenty. AMEN
Teraz jest zupełnie nowa moda. Jak się słyszy komplement to należy powiedzieć " przepraszam, nie chciałam sprawić tobie przykrości" bo komplement znaczy, że faktycznie ktoś bardzo cierpi na/z zazdrości.
