W co grają ludzie. Gra psychologiczna w relacji 

Jestem jedną z takich żon, która mówiła ,,gdyby nie ty..." Nawet jakaś wiedza psychologiczna, którą mam, nie uchroniła mnie przed tą grą. Od niedawna otwierają mi się oczy na samą siebie i dociera do mnie, że ten facet, z którym chciałam się rozwieść ma naprawdę mnóstwo zalet. Wady nie zniknęły, ale ja zmieniam stosunek do samej siebie, uzdrawiam wlasne rany z przeszłości i dlatego zmienia mi się filtr, przez który kiedyś patrzyłam na świat, a zwłaszcza na partnera. Teraz widzę otaczające mnie piękno, dostrzegam dobro w ludziach, którzy kiedyś byli dla mnie źródłem zagrożenia. Czasem mnie ogarnia niedowierzanie, że życie może być takie fajne, a kiedyś wstając rano łykałam prochy na depresję i mowilam sobie ,,byle dotrwać do wieczora..." Jezu, jaka to była katorga! Na samą myśl o tamtym samopoczuciu mam doła. Ale da się! Najważniejsze jest to, że da się z tym coś zrobić i to nawet bez terapii, bo wiedza leży i czeka, aż się po nią schylimy. Dziękuję Wam za nią! ❤❤❤

Oczywiście, że chcemy więcej gier. 👍😊 A Państwo się tak ładnie kłócą, na elegancko. 🤭😉

chętnie obejrzę całą serię o grach

Bardzo proszę o wiecej gier. Kiedys psychiatra zapytala mnie, dlaczego tak mi zalezy na akceptacji ojca. Zbaranialem, bo będąc w trybie walki w ogóle tego tak nie postrzegałem. Ojciec nie zyje 12 lat, przewijalem tasme gdyby.... W tym roku pozegnalem sie z nim symbolicznie. I świat ruszyl z kopyta. Nie tylko poszedłem na wymarzone studia, po 30 latach od dnia kiedy zamarzyłem, ale rowniez przyznalem sie przed soba, ze brakowało mi wiary w siebie, wiec sobie grałem w gdyby nie on.

Wczoraj zagralam z córką 😊 Mialam wrazenie ze byliscie przy tym, 😂bo wypisz wymaluj miala taki przebieg jak w Waszej scence Ale po klotni naszła mnie refleksja i napisalam corce ze czuje sie bardzo samotna. Tym razem juz bez obwiniania jej A potem byla piekna rozmowa, szczera,prawdziwa

Pokazywanie gier jest ważne bo wówczas widzę siebie oo matko to ja tak gadam samotna i czekająca na dziecko pomaga mi na to spojrzeć inaczej

Ja gram. Już to widzę, ale nadal gram. Nie wiem co z tym zrobić. Mój mąż bohater, otwarty, przebojowy, haryzmatyczny. Potrafi dosłownie wszystko. Błyszczy wśród ludzi, jest obiektem pochwał i podziwu. Ja niezauważana, cokolwiek zrobię jestem tylko tłem, zawsze w cieniu. Nie umiem samej siebie doceniać, ciągle pragnę być doceniana przez niego. Panicznie boję się krytyki. Wole robić uniki niż narazić się na krytykę. Krytyka mnie paraliżuje, odcina od sprawczosci. A mój mąż krytykuje w zawoalowany sposób np. Ciekawe kiedy Ci się znudzi? Albo... Na pewno szybko się tym zmęczysz. To mi wyrywa skrzydła i staje się chodzącą pretensją. Jestem smutna i zdołowana, nie robię nic co chciałabym robić a to dodatkowo wbija mnie w poczucie winy. Nie mogę mu powiedzieć czego potrzebuje albo czego się boję... Jak mu to mówię, atakuje mnie. Krzyczy, wścieka się, obraża twierdząc...że nie rozumie czego się boję. Widzę, że tak bardzo szukam u niego słów uznania, że aż zachowuje się jak mała dziewczynka. Straszne to jest... Ciągle w głowie mam myśli, że gdyby nie On osiągnęłabym wszystko.

O, a ja się przyłapałam na grze "gdyby nie oni". 🤭 Pod słowem "oni" kryje się "system szkolnictwa, a tak naprawdę jest to wezwanie do tego, żeby przyznać, że po prostu podjęłam złe decyzje i przyjmowałam złe strategie... W sumie to przyznanie się nie boli, poczułam się nawet lżej ... Jednak prawda wyzwala. W końcu szczerość prowadzi do autentyczności, a autentyczność daje komfort życia. Dziękuję ❤

Te rozmowy o grach wspaniale rozszyfrowują nasze ukryte potrzeby. Jestem bardzo ciekawa kolejnych spotkań!

Jako dziecko tego nie rozumiałam. Jednak jako dorosły mam wiedzę. Łatwo wejść w rolę ofiary i manipulować bliskimi. Trudniej przyznać się do tego, czego tak naprawdę chcę. Dziękuję i czekam na c.d.n 🤗

Dziękuję serdecznie za tę przejrzystą rozmowę. To było poruszające dostrzec w niej moje lustro , na pewno sprzed lat. Przyznam, że dostrzegałam omawiane później przez Państwo detale tych rozmów, męczyłam się słuchając, z taką myślą "to do niczego nie prowadzi", " uprawiają ping pong na powierzchni". Słyszałam rację każdego z uczestników sceny i nieumiejętność powiedzenia o co tak naprawdę chodzi.. W mojej przeszłości był to zdecydowanie lęk. No i jakże nośny temat do rozmów z koleżankami, rodzicami.. Smutno mi, gdy o tym myślę..,o tych straconych możliwościa h zejścia na głębszy poziom relacji ze sobą i moim byłym mężem. Zaszła we mnie zmiana, bo w scenie z matką i synem, jako matka męczyłam się okrutnie z buntem "co jemu robisz!" A jednocześnie, mam świadomość, że gdyby nie terapia posługiwałabym się argumentami matki z przedstawionej scenki. Dziękuję za to spotkanie i propozycje kolejnych spotkań o grach. Widać, potrzebuję tych luster.. Serdeczności ślę i ogrom wdzięczności ❤

Dziękuję Wam za ten filmik..p. Agnieszko... słuchałam rozmowy z Dorotą Rembiszewską...mam tyle wdzięczności dla Pani, że nie sposób to ubrać w słowa... trzebaby było prześwietlić serce...♥️... dzięki temu co Pani mi daje mam możliwość zmiany myślenia i zachowań i działań...jak przestałam pić /prawie 13 lat temu/to miałam taką złość do LUDZKOŚCI że lepiej nie pytać 🫣...i żadnych autorytetów...i dziś mogę powiedzieć/napisać/że jest Pani dla mnie Autorytetem w swojej branży i jako Człowiek... przepełnia mnie wdzięczność z Miłością za to co dostaję od Pani...❤ Lidia

DZIEKUJĘ za kolejny fajny poniedzialkowy wieczór❤dobrze ,że są przykłady - lepiej można to wszystko zrozumieć.Bycie w grze bardzo męczy!!! Trudna jest Sztuka Życia .Potrzeba dużo pokory i cierpliwosci aby zrozumieć siebie i osoby obok nas! Dobrze że jesteście i pomagacie Państwo zrozumiec te mechanizmy które umożliwiają ogarnięcie wlasnych lęków i prowadzą to autentyczości..wolnosci..w relacjach ! Pozdrawiam

Kiedy powiem mężowi o moich lękach na niego działa to jak płachta na byka, bo przez nie on ma stracone 27lat swojego życia, dlatego nie zawsze to działa o czym Pańswo mówią. Ale słucham zawsze z uwagą, bo to pozwala mi przetrwać.❤

Co prawda jeszcze nie posłuchałam rozmowy, ale tak sobie myślę, że dzieci też z nami grają w swoje gry. I nie mam na myśli dorosłych dzieci

A mnie się co jakiś czas uruchamia w głowie "gdyby mój mąż był inny, to w naszej wielodzietnej rodzinie byłoby zawsze sielsko, anielsko i niemal bez trudów". Prawda jest taka że nawet gdy nasze rodzicielskie postawy są bliskie ideału to i tak bywa trudno i nieprzyjemnie. Łatwo jest zwalić winę na kogoś, gdy życie nie wygląda tak jak sobie wymarzyłam. Świetna rozmowa, temat gier jest świetny i inspirujący. Rozmawiajcie dalej, to odkrywa Prawdę, a jak ogólnie jest wiadome - Prawda Wyzwala. 😘

Grajcie! Moze też coś z innych relacji niż małżeńska. Np. w co grają dorośli rówieśnicy w gronie znajomych. Czekam na odcinki z tej serii. Pozdrawiam!

Tak, proszę zrobić cały cykl o grach! To jest o wiele efektywniejsze, niż diagnozowanie przy pomocy termometru czy ktoś jest toksyczny, a szczególnie, że jest narcyzem :) Ja grałam w gry z żonami, które były kalką tej, która dziś była odgrywana. Mąż, który dzieli i rządzi i one jak dżumy unikające brania odpowiedzialności za siebie i swoje wyboru, narzekające non stop. I w końcu dotarło do mnie, że poznałyśmy się wtedy, kiedy byłyśmy osobami rozpoczynającymi życie i nie miały jeszcze okazji zamanifestować się nasze przekonania i wartości w pełnej krasie. W dodatku nieświadome siebie i swoich potrzeb, o znajomości swojej tożsamości nie wspominając. No ale jedne poszły w "żona przy mężu", a inne zostały żoną samobieżną :) Po momencie "aha!" relacje zaczęły być o hektopaskalach i że upał zelżał, a potem rozpłynęły się w nicości :) I dobrze, bo po co się męczyć. Fakt, otoczenie dobierały sobie takie jak one - 1:1. Kobiety o odmiennych poglądach systematycznie się wykruszały. Wg mnie patriarchat jest również o niechęci brania przez kobiety odpowiedzialności, które cały czas z tego układu czerpią korzyści i wcale nie przeszkadza im to dla niepoznaki wspierać strajk kobiet, bo z takimi przypadkami również się spotkałam.

Ja gram już rolę i żony i matki, mimo świadomego wyboru wychowywania dzieci przez 15 lat ,miałam pretensje do męża że jestem niespełniona zawodowo .A do córek mam pretensje że jak wyjadą za granicę to kto się mną zajmie na starość Ze scenką się utożsamiłam i była niezła przyznam 😊 I oczywiście chcę więcej scenek i takich filmików ❤

Ja gram …stety … nawet przed sobą teraz to zobaczyłam ….i potrzebuje abyście pokazali mi kolejne gry 🤗🙏 dziękuję za tak jasne opowiedzenie tego zjawiska.

Wspaniale się Państwa słucha. Gry bardzo ułatwiają zobaczenie czy jesteśmy w tych rolach. Proszę o więcej 😊 Pani książki są wspaniałe! ❤ Ta o bliskości pomogła mi otaczać się czułością 🥰 Będę do niej wracać by już nigdy nie zapomnieć o tym, że bliskość i dobre relacje zaczynają się od tej z samą sobą 🥰 Z ❤ dziękuję i czekam na następne 😊 Pozdrawiam Państwa serdecznie 😊

Proszę i więcej gier ! I chyba każdy choć kilka razy w życiu grał w gry …

Również poproszę o więcej filmów na temat gier. Dziękuję za ten odcinek, bardzo pouczający. Pozdrawiam serdecznie

Improwizowane sceny teatralne z ideą i omówieniem…rewelacja! Pani Agnieszko, gra aktorska wyśmienita.

Bardzo dziękuję za to nagranie. To niesamowite, jak bardzo trafne są te tematy..... z życia wzięte.

Cały mój kraj zamknięty w GDYBY! Dzięki za kolejny odcinek. Zabawne te scenki, acz kolwiek bardzo dobrze odegrane :)

„Do widzenia.Foch” ♥️🤣 Świetne są te dialogi 🤣 Ja gram w tą jak i w poprzednią grę i jestem „inicjatorem- obwiniaczem” bo niestety bardzo oddaję tą odpowiedzialność 🥲 Aczkolwiek w „tak ale” od poprzedniego filmiku gram mniej bo częściej zauważam po prostu, kiedy chce to zrobić. „Ubieram to w świadomość”. Dlatego z tego miejsca chciałabym bardzo Państwu podziękować za to co Państwo robią. Jest to dla mnie ogromną wartością. I oczywiście oddaję swój głos na „chcemy tego więcej” ♥️

Rewelacyjny temat tych gier. Dziękuję za te filmy. Jak dla mnie otwierający oczy na to jak czytać takie zachowania jaka treść za nimi stoi. Poproszę o całą serię🙂

Świetny pomysł, poproszę o więcej (gierek)

Dziękuję za każdy film. Jestem ogromnie wdzięczna za Pani pracę ❤❤❤ cudowności ❤❤❤

Grałam wiele lat , przerzucając wine na najbliższe mi osoby, rodziców, później męża, ale terapia pomogła mi zrozumieć że nie muszę zasłaniać się innymi żeby odmawiać, żeby być sobą i Czuć się że sobą dobrze :) Ja również uwielbiam tą serię proszę o więcej i dziękuję za Państwa prace ❤

Chciałabym się podzielić. Ja grałam, na wkurwie, bez wsparcia, z przemocą emocjonalną z drugiej strony ruszyłam z miejsca. To było najtrudniejsze doświadczenie jakie miałam a trochę i lat i doświadczenia już mam:) czy warto? Dla siebie zawsze warto. Spotkanie z lękiem! O tak! Ciekawe, że wtedy gdy oswoiłam się z możliwymi konsekwencjami typu porażka, ocena innych", strata starego życia, mój mąż zaczął widzieć że mnie traci. I tyle. Kiedy lęk spotyka się z lękiem..to piękne ale jeszcze nic nie rozwiązuje..Wspieranie to decyzja, codzienne żmudne towarzyszenie.. nie każdemu się chce. W ogóle myślę, że zmiana to zawsze zmaganie z lękami i ograniczeniami, wybaczanie sobie porażek, błędów, kolejne kroki czasem wstecz. Dziś uczę się do siebie cierpliwości. I jutro. A te rozmowy uwielbiam, zawsze coś znajduje dla siebie i w sobie❤

W punkt do mojego życia 😉 "gdybys więcej zarabiał mogłabym się skupić bardziej na wychowaniu dzieci i zadbaniu o dom..." ... pewne kroki poczyniłam żeby zadbać o siebie ale to wciąż za mało ... więc od czasu do czasu wpadam w tą grę ... I nie mam pomysłu co zrobić żeby zmotywować męża do działania i rozwiązania problemu

O tak - gry! Więcej gier! Dziękuję Wam bardzo 😊

Gram i Ja i bliska mi osoba. Mało tego teraz jak widzę żart ; "Kocham Cię wkurzać" reaguje złością. Ja zupełnie inne emocje czuję jak ludzie żartują. Dla mnie oni się oceniają, kłócą. A tym " hi hi ha ha" przykrywają złość. A później myślę, że pewnie brakuje mi dystansu, że się mylę. Potrzebuje cały czas żeby mi ktoś potwierdził czy ja dobrze odbieram. Nie wiem kiedy mi przejdzie moja "zależna" postawa. Chciałabym umieć samej sobie ufać, a nie szukać potwierdzeń na zewnątrz. Jestem w procesie terapeutycznym i zmienia mi się odbiór na różne słowa.

Wczoraj słuchałam rozmowy na Charyzmatycznych. Niezwykła, bogata w treść a przy tym w ciepłej atmosferze. A dzisiaj gry- bardzo mnie zainteresowały! Lęku doświadczam całe życie.

.... gdybym nie zaszła z tobą w ciążę, to miałabym inne życie.... To do własnego dziecka, czyli do mnie - ciężko wyjść z takiej gry. Do dziś nie wiem, gdzie jest granica - kiedy robię coś właśnie z tak obciążonego dziecka, a kiedy, jako dojrzała osoba? Pozdrawiam Państwa serdecznie i czekam na kolejne odcinki♥

Też poproszę o więcej, bardzo inspirujące te scenki 👍

Tak, prosze o wiecej. To otwiera oczy na wiele zachowan z ktorch nie zdajemy sobie sprawy. 👍

Ta seria jest rewelacyjna. Poproszę o więcej. :)

Witam Panstwa serdecznie, Sa Panstwo opanowani i optymistyczni w tych grach. Zwykle jak ludzie sie kloca to nie widza jak brzydko to wyglada z zewnatrz.🤣 Zgadzam sie jednak z tym, ze aby sie komunikowac to trzeba wyzbyc sie "focha" i "agresji" i mowic w sposob najbardziej prosty i zrozumialy dla drugiej strony. Tylko wtedy jest szansa na jakies godziwe porozumienie. Nie powinno sie poruszac tez zbyt wielu watkow w ciagu jednej "gry". Pozdrawiam Panstwa i czekam na nastepny ciekawy podcast.❤️

Komentarz dla zasięgów. Baaaaaardzo potrzebna i przystępnie prowadzona rozmowa. Dziękuję.

Dzień dobry. Dziękuję za te mądre rady. Mój mąż był takim mężem okalającym. Pracował a ja zajmowałam się domem. Było nam dobrze,ale niestety umarł. Co ja teraz mogę zrobić,żeby bez lęku żyć i układać swoje życie.

Nie wiedzialam, że ja też gram😮 Dzięki wielkie. Prosba o więcej. Pozdrawiam serdecznie

Naturalnie, że chcemy😊. Bardzo chętnie obejrzę, kolejną rozmowę i kolejną itd.....Dziękujemy za dzisiaj 👍🙂

Niesamowite! Ale tak jest! Tak8e rzeczy fundują sobie ludzie. Rodzice swoim dzieciom.

Boze, zeby moj maz chcial, potrafil tak rozmawiac... bez wkurwu, krzykow, spokojnie.

Pięknie graliście😆 Tak profesjonalnie i spontanicznie jednocześnie😉 Mam czasami takie myśli gdyby nie… to ja…ale raczej ich nie wypowiadam do adresata, więc nie wiem czy to się liczy jako gra? 😅 Niesamowite w ilu zachowaniach i dialogach ukryty jest lęk. Koniecznie grajcie dalej… 🤗

W tą akurat nie gram! W poprzednią grałam kiedyś! Ale bardzo jestem ciekawa kolejnych!

Dziękuje Wam bardzo!!! Teraz to widzę i rozumiem tą gre w mojej relacji!!! ...i to mojej relacji...i to moje nieadekwatne poczucie winy ... Poproszę o wiecej

Dziękuję za rozmowę oraz grę pt. ,,kto ma rację" 😉. Aktualnie poszukuje pomocy, przykładów, sposobu na spiralę opery mydlanej pt. ,,moja przeszłość mnie determinuje", mam na myśli takie sytuacje kiedy ktoś bliski przeżywa coś trudnego i pięćdziesiąt razy wraca do tej samej historii o chorobie, braku szacunku, wsparcia, jakiejś przykrości, po prostu trudnych doświadczeń z przeszłości. Mam trudność w przywracaniu bliskiej osoby do życia, do bycia tu i teraz. Pani Agnieszko bardzo proszę o nagranie refleksji i przykładów o tym temacie. Jeśli jest już takie nagranie, to proszę o wskazanie. Pozdrawiam serdecznie Robert S.

Wspaniałą rozmowę i bardzo mnie interesują gry. Potrzebuje wysłuchać ponownie żeby powiedzieć co najbardziej mnie poruszyło, ale gram tzn mąż gra ze mną a ja daje sie wciągnąć. Bardzo chce to zauważać i nie wchodzić w gry…

Bardzo ciekawa rozmowa. Mi uswiadomila jakiego wsanialego mam męża , nigdy nie stopowal moich pomysłów i zawsze mnie wspierał przejmujac moje domowe prace. I z dziecmi podobnie. Nawet "najdziwniejszy" ich pomysł był zawsze realizowany.. To raczej ja zawodzìłam i teraz rozumiem dlaczego.

Oczywiscie i jasne ze chcemy. To naprawde jest doskonale lustro. I jasnosc w tym w jakie role sie wkladamy i co z tego mamy lub co tracimy. Bardzo prosze o kontynuacje. Dziekuje.

Ale mi otworzyliście oczy! Dziękuję! Chcę więcej!

Bardzo ciekawy film. Poznałam kilka technik, na które wcześniej nie zwracałam uwagi. Czekam na kolejne filmy ze scenkami 😊

Jak Zawsze rozmowa w najbardziej potrzebnym momencie Mojego życia. Jesteście Wspaniali ❤❤ Dziękuję z całego serca ❤

Piękne: "co byś mogła robić? Dziekuję❤

Teatr życia❤

ewa życia..... ❤❤❤❤❤❤

Lubię poniedziałki ❤

Jesteście świetni! Zobrazowanie mechanizmów jest jak pomoc naukowa. Poproszę więcej.

bardzo pociągające i zawsze interesujące:) po proszę o inne gry:) dziękuję:)

Gdyby nie Wy mógłbym patrzeć w talerz oglądać potrawę którą jem a tak patrzę się na Was ;))

Bardzo zainteresowała mnie gra „kopnij mnie”. Poproszę o więcej.

Super, oczywiście że chce :) Gram 😢

Witam,bardzo proszę o kolejne gry.Jesteście wspaniali i słucha się przyjemnie. Osobiście długo byłam w roli ofiary tak jak mama i bałam się odpowiedzialności za swoje decyzje. Życie jednak stało się tak niewygodne że samo mnie zmusiło do pracy nad sobą i podejmowania trudnych decyzji. Żyjąc cały czas w patologicznych warunkach uważamy że to jest normalne i jedziemy na autopilocie. Wyrwanie się z błędnego koła pozwala spojrzeć na życie w zupełnie innym świetle.

Super są odcinki o grach Dawajcie więcej :))

Więcej gier prosimy! Bardzo dziękuję za Wasze "kłotnie". Piękne były 🙂

Dziękuję Bardzo Dużo wiedzy w pigułce,czekam na kolejne gry.Dziekuje❤

Dzięki wielkie, otwiera oczy, jasne że więcej. Jesteście świetni i tacy ładni 😘

Obie role sa mi znane niestety, w zaleznosci od relacji, dziekuje serdecznie za ten filmik i czekam na kolejne ❤

Dzięki Wam zobaczyłam ile lęku jest w moim mężu, widzę też, że gram z nim w gdyby nie ty nie wypowiadając tych słów. Usadowilam się na szklanej górze pozwalając mu się od czasu do czasu zdobywać. Inna sprawa, że on przejawia wiele narcystycznych zachowań i być może ta moja postawa chroni też mnie?

Jest Pani bardzo mądrą kobietą. Z przyjemnością się Panią ogląda:)

Chętnie zobaczę więcej gier ....lęki to piętno wyniesione z dzieciństwa.... dlaczego tak trudno o nich mówić a nawet je dostrzec... 😢.....

❤❤

Dla mnie bardzo interesujace❤ z chęcią usłyszę wiecej❤

Materiał genialny, idealnie pokazujący mechanizmy psychologiczne. Oczywiście chce wiecej takich odcinków o grach psychologicznych

Świetny odcinek. Ile siebie w tym ujrzałam i historii ze swojego zycia. To mi tez jeszcze bardziej pokazało ile pracy wykonałam. Tylko naszła mnie taka refleksja, że gdyby ktos kiedyś w tamtym momencie by mi coś rakiego powiedział, pokazał to powątpiewam że bym to zauważyła i coś z tym zrobiła. To spory proces,ale naprawdę warto

Te zagrane scenki to wszystko świeta prawda ,tak sie ludzie zachowują .Wypisz ,wymaluj

Śliczne dzięki za rozmowę. Cudnie się was słucha ❤❤❤

Dziękuję ❤Jestem bardzo zainteresowana innymi grami. To było bardzo dobre, a jednocześnie tak bardzo smutne, że odgrywane postacie z jednej strony doskonale mówiły o swoich uczuciach, a z drugiej strony tak bardzo się nie słyszały! To kolejny ważny materiał. PS. Ja tylko słuchałam, bez wizji, świetnie Państwo graliście! 😉

Gramy dalej.

Zajebiscie ciekawe i potrzebne. Z mojej perspektywy zwlasza gra nr 2. Pozdrawiam

Ojej. Tak, trochę śmieszne, trochę straszne. Sama czuję napięcie, słuchając gry na początku rozmowy.

Wiecej ,chcemy więcej 😊 tylko jak wyczuć moment zanim się już będzie w grze?

Wspaniała rozmowa ♥

Dzięki za ten ten temat! Dla mnie wyzwalające jest nazwanie tego co jest szczególnie trudne. W grze "tak, ale..." (gra w takale) radzę sobie z rozmówcą wyrażając współczucie. To przerywa grę a rozmówca ma poczucie zrozumienia. Dla mnie to start do dalszych negocjacji. W grze "gdyby nie ty..." (gra gdybyty) odkryłem, że znakomicie działa zaproponowanie jakiejś twórczej umowy, w której mój rozmówca dostrzega konkretną wartość dla mnie. Zatem gry to apel o zaangażowanie. Co Wy na to?

Świetna rozmowa, poproszę o więcej ❤

ta rozmowa mnie już wkurza :) mam nadzieję, że to nie będzie za długo bo nie wiem czy wytrzymam w tych nerwach :) jaki film! pozdrawiam serdecznie :))

Mój ulubiony duet:)

Polecam pani Podcasty bo sama odkrywam ile jeszcze przede mna a ile juz udalo mi sie wypracowac . Poznawanie siebie jest bardzo ciekawe . Dzieki pani spotkaniom moge stawac sie lepszym czlowiekiem. Dziekuje.

Więcej gier!!

Ja znam jeszcze grę "gdyby nie Ty to ja byłbym nikim, wszystko co dobre dzięki Tobie"

Piękne ❤

Mój mąż ciągle mi powtarza : " Że się mnie boi "...czy Jestem taka straszna? Jak odgadnąć czego On tak naprawdę się boi ? Ciągle mam wrażenie, że My w naszym życiu tylko gramy......

Wiecej gier- super odcinek

fajny materiał - gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka …. kiedyś był dowcip o Clintonach którzy po latach odwiedzali rodzinne strony na prowincji … mieć wspólne cele lub wspólne szczere interesy … ( nie chodzi o biznes)

❤

❤❤❤