„Ludzie nie mają pojęcia, że otyłość można leczyć” | 7 metrów pod ziemią 

Ja myślę że pojęcie cialopozytywnosci miało co innego na celu a szybko ewoluowało do najlepszej wymówki. Niezależnie od tego czy długofalowo coś robimy czy nie w tej danej chwili wyglądamy tak jak wyglądamy i tu i teraz w tej danej minucie nie da się tego zmienić i to trzeba zaakceptować. Myślę że taki miało cel pojęcie cialopozytywnosci.

Prawda 👍

Tylko że badania pokazują, że stygmatyzacja osób otyłych jedynie wzmaga objadanie się, bo wiele takich osób reguluje się emocjonalnie za pomocą jedzenia. Trzeba ludziom zostawić trochę przestrzeni na podjęcie decyzji, namawiać do wysiłków w kierunku obniżenia masy ciała powinni (konstruktywnie!) lekarze, ewentualnie bliscy, natomiast obcy ludzie nie robią tego zwykle z troski, tylko ponieważ czują się zagrożeni myślą, że można wpaść w takie błędne koło, że nie wystarczy trochę samozaparcia aby wrócić do formy albo potrzebują się dowartościować kosztem kogoś innego i naprawdę od takich komentarzy nikomu nie przybywa mobilizacji, jedynie nienawiść i pogardę do samych siebie. Tak, żeby schudnąć trzeba mniej jeść i więcej się ruszać, ale nie bez przyczyny są osoby, które bez wsparcia lekarzy nie są już w stanie same w ten sposób osiągnąć trwałe zmiany. Najlepszym wsparciem osób otyłych w wychodzeniu z otyłości będzie okazanie akceptacji i życzliwość, bo ludzie akceptowani i kochani czują się też godni walki o siebie.

@@xsenobe4396 Całkowicie się z Tobą zgadzam. I słusznoćś tego, co napisałaś absolutnie nie kłóci się ze słusznością mojej opinii. Piszę np. o sytuacji, w której w USA wypowiedzenie opinii "nie chciałbym być otyły" albo sugestia lekarz, żeby pacjent schudł uważane jest przez wielu jako weightism, wmawia się ludziom otyłym, że oni zupełnie nie różnią się od osób bez nadwagi w kontekście zdrowia i możliwości fizycznych.

Te tematy nie są poruszane, bo gość nie ma takich doświadczeń (zaczęła leczenie kilka miesięcy temu). Albo nie zauważyła tych problemów w sobie, albo rzeczywiście ich w sobie nie ma.

To już rola lekarza, żeby pacjentce zasugerował sprawdzenie problemu pod tym kątem. Skoro zlecił komplet badań mógł zalecić również wizytę u terapeuty. Jest wdrożone leczenie farmakologiczne, ok, tylko co dalej jeśli pacjentka przestanie brać leki? Jak długo efekt się utrzyma? Brakuje mi tutaj rozwinięcia.

​@@lilywhitetouhou

Leczenie otyłości to jest problem wielodyscyplinarny. Od profesora dostała leki i zalecenia odnośnie zwiększenia wysiłku fizycznego plus zalecenie konsultacji z dietetykiem. Nie ma sensu robić rewolucji bo to się nie uda! Musi być metoda małych krokow leczenia. Oczywiście dieta i ruch to podstawa, Ale dzieki „tym cudownym lekom”, jak piszesz jest pacjentowi znacznie łatwiej. Szybciej czuje się syty, je znacznie mniej- odtwarza coś co dieta tłusta i bogata w cukru zaburza- przywraca prawidłowe fukcjonowania osi głodu i sytości. Plus metabolicznie wpływa korzystnie na organizm. W otyłości dochodzi do bardzo dużych zaburzeń hormonalnych, działających na nasz mózg. Bez przerwania tego błędnego koła ciężko ruszyć. Dlatego leki są tak istotne. Bo pacjent może być świadomy zaburzonych relacji z jedzeniem, może znać najnowsze zalecenia wszystkich towarzystw medycznych a i tak nie będzie stosował się do zaleceń.

Czy oglądaliście ten program/film?

Wyborny pomysł.

Tak, dobrze byłoby usłyszeć o śmieciowych umowach, warunkach pracy, wypłatach i wszechobecnym mobbingow

Ktos jeszcze korzysta z poczty ?

Ooo to to!

Przed chwilą wróciłam po półgodzinnym czekaniu, ogromne kolejki...

Bo stare porzekadło mówi, że kto chce psa uderzyć, to zawsze znajdzie kij. Dzieci i dorośli nie są uczeni szacunku. Społeczeństwo nie domaga się szacunku. Więc zawsze znajdzie się jakieś małe, czy duże towarzystwo do prześladowania kogoś. Nauczyciele z tym nic nie robią. Z resztą dzieci uczą się tego od rodziców, którzy tak samo chamsko wypowiadają się o grubych, chudych, czy jakichkolwiek innych.

myślę, że wywiad z lekarzem specjalizującym się w leczeniu otyłości to dobry pomysł 👍 ponieważ ten odcinek traktuje temat trochę "po łebkach". Głównie uświadamia, że jest coś takiego jak farmakologiczne leczenie otyłości. Ale co to jest? Jak to działa? Jakie rodzaje leków może przepisać lekarz? Warto o tym powiedzieć. Ja sama dowiedziałam się o lekach na otyłość od mojej ginekolog.

Na kanale Justyny Mazur jest cała seria "Porozmawiajmy szczerze o otyłości". Naprawdę polecam.

@@corbastyle8962 polecam kanal Justyny Mazur ma 3/4 odcinki o otylosci. Jeden odcinek jest z doktorem

​@LimvY w rozdrabniaczu siekałem warzywa i jadłem na surowo ,waga leciała , sam się temu dziwiłem, najpierw w małych ilościach , stopniowo zwiększając ilość, po prostu surówka, a co je koń , trawę i owies, popija czystą wodą , wszystko na surowo, ludzie nie są otyli, grubi, są opuchnięci, po prostu chorzy, z niewłaściwego jedzenia , jedzmy , to co jedzono 200 lat temu, rozgotowane przykleja się do układu trawiennego ,powodując jego niedrożność ,wypijajmy czystą wodę i stopniowo opychajmy się surówką; marchewka, seler, pietruszka, burak ćwikła, kalarepa , jabłko , po kawałku ,można zetrzeć na tarce lub w rozdrabniaczu posiekać , pyszne i zdrowe, plus ruch ;spacer, bieg, gimnastyka poranna, powodzenia ,kapusta leczy opuchnięcia, pomidor serce, ogórek ,papryka,

@@corbastyle8962 obserwuję lekarzy, gdy mamy otyłość olbrzymią , to skierowują na operację żołądka, nie powinniśmy do takiej otyłości dopuścić, trzeba robić samemu, soki warzywne i pić je , to jedyny ratunek, przy tym zaniedbaniu, mówi się - nie dba o siebie, -prawidłowa waga , nie przekracza -wzrost w cm, minus sto- w kg , dla dorosłej osoby , dla dzieci są tabele, np piłkarze mają od tego jeszcze minus 5- 10 kg.

Powodzenia ;)

Trzymam kciuki😉

Podołasz jak nic =)

Powodzenia!

wywal tą bieżnię, bieganiem tylko sobie stawy rozwalisz i się zdemotywujesz codziennym byciem spoconym jak świnia i zdyszanym. Zacznij rower, dużo zdrowsze i można sobie dokładniej dawkować obciążenie. Ja tak robiłem - 5kg miesięcznie bez głodzenia się, liczyłem tylko jedzenie +- w okolicach ustalonego celu, byle by nie przesadzać w żadną stronę. Jedzenie za mało to też błąd. Do tego dobre zaleźć sobie zajęcie poza domem tak żeby nie podjadać z nudów.

Ja mogę Ci opowiedzieć, jak jeszcze nie znaliśmy medialnego terminu prześladowania w szkole to ja to już przeszłam. To co mogę powiedzieć: być jak skała, mówić głosno, nauczycielom, rodzicom, dyrekcji, a samemu być jak skała na której opierasz siebie

Zaakceptować siebie takim jakim się jest, wtedy komentarze nie będą przeszkadzać. Albo ruszyć d**ę, zmienić siebie, zdobyć szacunek i przestać tego słuchać. Problem nie leży społecznym braku wrażliwości na kompleksy grubych, tylko w tym że ludzie nie będą szanować człowieka bardziej niż on sam siebie szanuję.

nie ma ludzi otyłych, są opuchnięci, chorzy, bo jedzą rozgotowaną papkę , nieprzyswajalną przez organizm, jedzmy surówki warzywne, owocowe, jabłko i marchewka nie zaszkodzi , chodź częściowo, plus ruch, marsze, biegi, gimnastyka poranna rozruchowa, szklanka podgrzanej czystej wody, musi dać efekt, powodzenia. konie jakie silne, jedzą trawę , owies i piją wodę ,jedzmy owsianki, sałatki i pijmy wodę , efekt murowany. a nie kawka, herbata, bułka, nas zapycha, zatruwa, w przewodzie pokarmowym tworzą się zatory .

Pani Emila ma Fat Fobię

@@wiesiek5252 nie ona jest racjonalna

@@wiesiek5252 nie trzeba mieć do takich osób jakiejś fobii, można po prostu współczuć, odczuwać obrzydzenie ale nastawieniem, można być empatycznym i martwić się zdrowiem itd. To nie jest 0 - 1

@@wiesiek5252 0p

P

Takie samo odczucie, aspekt psychiczny podczas leczenia otyłości jest najważniejszy!

Zgadzam się, też oczekiwałem czegoś więcej. Mało konkretów, mało przydatnych informacji. Nie został poruszony najważniejszy temat czyli DLACZEGO ludzie się nadmiernie objadają i dlaczego nie potrafią tego kontrolować. Dodatkowo czy otyłość należy zawsze leczyć farmakologicznie? No niekoniecznie. Tak jak wspomniałaś, w wielu przypadkach otyłość ma zwyczajnie podłoże psychiczne a masa ciała jest efektem ubocznym problemów psychicznych. I nad tym należałoby skupić większą uwagę, a nie na braniu tabletek na otyłość. Ja bym wolał rozmowę nie z osobą która poradziła sobie z otyłością, a z osobą która ma kompleksową wiedzę na temat leczenia otyłości i jej przyczyn. Oczywiście film jest o tyle wartościowy, że zwraca uwagę na sam fakt, że otyłość jest chorobą i trzeba ją leczyć jak każdą inną chorobę. Liczę jednak, że seria będzie kontynuowana i w następnych jej odsłonach zobaczymy również specjalistów zajmujących się leczeniem otyłości zawodowo.

Jako osoba która była otyła i z powodzeniem zredukowała wagę prawie 30 kg mogę śmiało powiedzieć, że przez lata nie mogłam utrzymać obniżonej wagi właśnie przez myślenie, ze "otyłość zaczyna się w głowie". Przez lata byłam przekonana, że to kwestia mojej psychiki i dopiero gdy poznałam problemy metaboliczne które mam i pod te choroby podporządkowałam dietę dowiedziałam się że wcale nie jem ze smutku, stresu, kompleksów i innych pierdół. Właśnie przez takie mity powielane przez większość osób tak ciężko znaleźć skuteczny sposób leczenia otyłości dla większości chorych.

@@rutczarnecka4934 no a u mnie wręcz przeciwnie: zrzucanie wagi i powrót, aż wyszły problemy z parentyfikacją za dziecka i zajadaniem emocji, bo każdy w rodzinie to robił i zawsze wydawało się to normalne. To nie są mity, problem jest tak powazny, że mówimy już o odrębnej gałęzi psychologii, która zajmuje się relacjami między ludźmi a jedzeniem.

Dokładnie. Sam fakt, że wywiad nie trwa nawet 30 min pokazuje, że mało co mogło zostać poruszone. Otyłość to temat na skalę światową, nie ma opcji żeby powiedzieć cokolwiek konkretne to w tak krótkim czasie. I niestety tutaj to widać.

Nie jest ważne ile jesz, tylko ile kalorii spożywasz 🤦

@@elgap78 kalorie też nie są tak ważne, ważne co jesz.. Polecam zredukować węglowodany do minimum, zacząć jeść więcej białka i dobrych tłuszczy. Do tego krótkie okno żywieniowe i waga szybko poleci w dół. Wyniki sie poprawią, samopoczucie, więcej energii.. najgorsze jest to, że o tym mało który lekarz powie, bo większość żyje w matrixie stworzonym przez wielkie koncerny żywieniowe i firmy farmaceutyczne. I taka papkę się nam podaje od dziesiątek lat, a ludzie jak stado baranów idzie ślepo, nie myśląc niezależnie. :/

Jasne, pewnie 3 wiadra dziennie.

STRESS STALY PODBIJA WAGE

ferdka jaki Był to stres? I pięknie napisane "ludzie nie zyją dla samego wyglądu" . W punkt. To jest powierzchowne. Nie mają też wyobraźni

Dziękuję za ten komentarz :)

co to za lek?

Ogromne ale to ogromne gratulacje. Sama jestem osobą zmagająca się z otyłością, teraz w dobrym miejscu w życiu, głowie i na wadze. Ale wiem jak ogromnym wyzwaniem i jak wielką pracą jest redukcja wagi. Gratuluję Ci. Życzę wytrwałości i sukcesu.

Nie jest problemem schudnąć problemem jest utrzymanie wagi tu jest problem tabletek do końca życia brać nie będziesz tylko jakiś czas życzę powodzonka 💪💪💪💪

a jaki to lek?

Brać tabletki i 10 tys. kroków dziennie? Chyba tak?

Można być sytym, jadać pyszne rzeczy i pokonać chęć na słodycze bez leków i ciężkich ćwiczeń. Zapraszam po więcej informacji tutaj 🙂 sprawdziłam na sobie 😉 m.ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-_knGJPeR3lI.html

No przecież odpowiedź była w 17 minucie i 40 sekundzie - farmakologia

Trzymam kciuki. Moja szwagierka jest otyła i je słodycze, tłumaczy to tym, że ma takie geny i jak była mała to rodzice zabraniali jej jeść cukierki. Dramat.

@@adrianfrankowski9271 Nikt nie mówi,że przy odchudzaniu nie można jeść słodyczy😏 Ja też zawsze jadłam słodycze i zawsze byłam szczupła💁‍♀️

@@zanetka6962 można tylko po co skoro trzeba to wliczyć w kaloryczność danego dnia i zrezygnować z czegoś wartościowego na rzecz słodyczy. Słodycze to cukier i tłuszcz i to tłuszcz słabej jakości. Nic pozytywnego oprócz pobudzenia ośrodka nagrody nie dają, uzależniają bardziej od kokainy jak wskazują badania, pogarszają jakoś skóry, cery, odejmują energię i pobudzają apetyt. Nie polecam w trakcie odchudzania jedzenia słodyczy, sama otyłość to stan zapalny organizmu a słodycze jeszcze podkręcają, obniżają też odporność pogarszając stan jelit co też wpływa na depresję poprzez nerw błędny. Radzę się doedukowac.

@@sylwuniap4951 Ja nie napisałam żeby jeść ciągle słodycze ale nie trzeba z nich rezygnować całkowicie... ja nie mam nadwagi i nigdy nie miałam, tak samo jak problemów z cerą🤔 Proszę czytać ze zrozumieniem,a nie to co się chce🤣

@@sylwuniap4951 Tylko wiadomo ja się nie obżeram i nie siedzę na tyłku cały dzien🤷‍♀️ 😉

A twój facet Cię nie popiera jak ktoś z jego rodziny Ci wygarnia twój wygląd? Zaznacz limity, jak nie są w stanie ich przestrzegać to nie spotykaj się z nimi.

STRESS JEST ZABOJCZY DLA OTYLYCH KORTYZOl

Można być sytym, szczęśliwym, nie katować się ćwiczeniami i pokazać środkowy palec słodyczom. 😉 Wiem bo sprawdziłam na sobie. Zapraszam po więcej informacji. Może to będzie coś dla Pani 😁 m.ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-_knGJPeR3lI.html

Pamietaj, ze bedziesz zawsze wygladac, jak czlowiej Niezaleznie od kilogramow ❤Jeden posilek dziennie to blad moi zdaniem, jedz czesto ale w malych ilosciach ❤

Dokładnie. Nikt z otyłością się nie rodzi, jest to choroba nabyta ze względu na styl życia. Sama dobrze to rozumiem bo byłam w tej sytuacji.

Są różne sytuacje. Ja mam insulinoopornosc, PCOS, późno ujawniający przerost kory nadnerczy, usunięta tarczycę że względu na nowotwór i byłam u kilku dietetyków, pół roku rygorystycznie przestrzegalam dietę, chodziłam na aquafitness dwa razy w tygodniu, ćwiczyłam z Mel be codziennie i waga prawie nic nie ruszyła. Mimo, że przy mnie ta Pani jest szczupła to wczoraj zrobiłam 14 kilometrowy spacer ( wg średniej krokomierza codziennie chodzę 5 km tylko, że wyłączam krokomierz w ciągu dnia żeby liczył jeden spacer, który jest dla mnie treningiem) , także zła dieta jest wierzchołkiem góry lodowej, bo często jest wynikiem tego, że człowiek się poddaje.

@@magdalenadedek408 Jest tylko jeden problem. Insulinooporność nie jest chorobą a stanem metabolicznym, który jest bezpośrednim następstwem otyłości. Innymi słowy: Insulinooporność bierze się z otyłości (głownie brzusznej), a nie otyłość z insulinooporności.

@@dominikaiwan8335 to jeden z powodów. Insulinoopornosc może wywołać też łykanie tabletek na nadciśnienie.

Dokładnie. Tym bardziej, że Pani Emilia wspomniała o 10000 krokach dziennie i czekającej jej konsultacji z dietetykiem. Jak dobrze zrozumiałem to te lekarstwa które bierze są na choroby już spowodowane przez przez otyłość, lub które mogą ją wzmagać. Osobiście też się zmagam z problemem otyłości i konkretne zalecenia dietetyka dają efekty. Bez magicznych pastylek na otyłość, bo, może się mylę, takich nie ma. Myślę, że zamiast do profesorów od odchudzania, trzeba udać się do dietetyka, jako że odpowiedni sposób żywienia jest najbardziej istotny, psychologa, by odzyskać motywację do zadbania o siebie. Zaznaczam, że nie mówię tu o przypadkach, gdzie rzeczywiście potrzebna jest pomoc farmakologiczna. I zgodzę się z Panią Emilią, temat jest w Polsce traktowany "po macoszemu", dostać się do dietetyka na NFZ przy nadwadze lub lekkiej otyłości jest niemożliwe. A jestem pewien, że zmiana nawyków na początku diametralnie poprawiłaby tę kwestię. Pozdrawiam.

Dzisiaj jaki jest efekt ?

@@wuer8239 potrzebuję terapii z psychologiem dietetycznym. Czekam na pierwszą wizytę u psychologa. Jestem już po komplecie badań, które wyszły w miarę dobrze. Jednym z największych plusów jest to, że wprowadziłam sport 2 razy w tygodniu. Stopniowo będzie coraz lepiej. Liczę że terapia mi pomoże. Najgorszy problem mam z jedzeniem. 😏

@@icamxd2628 to rzeczywiście dobry psycholog załatwi sprawę. Najgorsze w tym wszystkim jest to że wiemy jak powinniśmy się odżywiać ale bariera psychiczna jest olbrzymia często przekraczająca nasze możliwości. Pozdrawiam i życzę samych ale to samych sukcesów. Proszę się odezwać za jakiś czas.

@@icamxd2628witaj, czy lekarz pomógł? :)

Miałam tak samo. Mimo że dużo jadłam byłam cały czas mega chuda. Jak zaczęłam tyć to wszyscy mówili, że to normalne, że po 30tce to się zmienia figura itp. Dobrze, że posłuchałam swojego głosu i poszłam do lekarza. Okazało się, że posypały mi się hormony i zwariowala tarczyca. Ludzie i tak będą komentować, bo wolą mówić i kimś niż o sobie.

Zazdrość przez komentujących przemawia ;)

Sama przez to przechodzę ludzie komentują moją niską wagę nie lubie przez to właśnie imprez rodzinnych...l

@@agazar9876 Właśnie rozmawiając o ciałopozytywości ludzie myślą, że odnosi się to tylko do osób z większą wagą, a ciałopozytywność według mnie powinna dotyczyć wszystkich, a samo odnoszenie się do wagi innych osób jest nieadekwatne bez zależności czy ktoś jest grubszy czy CHUDSZY. Powszechnie za niestosowne uważa się powiedzenie ,, ale Ty jesteś gruba", ale komentarze ,,ale Ty jesteś chuda" są już niby okej. Ale dlaczego? Mnóstwo osób, nawet obcych tak mi mówi, ale nie słyszałam żeby ktoś obcy powiedział do otyłej osoby ,, ale Ty jesteś gruba!". Trzymaj się tam i olej tych ludzi!

@@paulina44466 Myśle, że tak jest, bo ludzie uważają, że grube jest brzydsze niż chude. Jak byłam dzieckiem też tak myślałam ale teraz widzę, że "brzydkie" to pojęcie względne, bo każdemu podoba się coś innego. A chodzi tutaj głównie o zdrowie, :)

Dokładnie tak samo uważam, znam osobę która z problemem otyłości się zmaga ale uważa że to ja -uwaga- za dużo chodzę, tyle ruchu nie jest potrzebne... więc tutaj często jest to problem niechęci do wysiłku jakiegokolwiek

Dokładnie!

Ale zdajesz sobie sprawę, że otyłość to oficjalna jednostka chorobowa? I leczą ją lekarze specjaliści bariatrzy? Tak, sama w sobie jest chorobą.

@@zenizeni100 a coś innego napisałem? Tak otyłość jest jednostką chorobową, natomiast wywiad nie powiedział o tej chorobie totalnie nic poza faktem że ta pani się leczy, ani jak, ani na czym niby choroba polega, jakie są mechanizmy. Sama sobie też zaprzeczyła mówiąc na początku że krzywdzącym jest mówienie że otyłości leczy się wzięciem się za siebie i uregulowaniem diety, a następnie mówi że ten profesor który ją leczy przede wszystkim kazał jej robić 10tys kroków dziennie i zmienić nawyki żywieniowe.

No i to jest złoty komentarz.

Dobrze napisane. Ten wywiad i ogólnie cały ten nurt anty body shaming jest tylko po to, żeby lenie usprawiedliwiali się tym, że ooo jestem choryyy dlatego jestem grubasem, zamiast wziąć się za siebie i zrobić porządek tj. powrócić do homeostazy - w tym przypadku jedzenia tyle ile potrzeba i zażywania ruchu. Bo tak, ciało jest stworzone do ruchu, a nie do siedzenia i jedzenia batoników. Ludzie otyli to przede wszystkim ludzie potrzebujący pomocy psychologa, a nie farmakologii, która działa doraźnie. Trzeba im wyjaśnić, że nie są jacyś wyjątkowi stworzeni do żarcia nie wiadomo ile i nietycia. To, że masz 8 godzin za biurkiem to Twój problem. Albo dalej siedzisz po robocie przed TTV i Dagmarką albo robisz coś ze sobą i uprawiasz sport

Ja też szybko się odchudzilam do anoreksji... Grubas grubas (160cm -63.5kg i grubo się nie czułam ani nie wyglądałam a potem bu 30.9kg i walka o życie od 4lat....)

@@urszulahamerska4553 Mam nadzieję, że anoreksja już za Tobą, ja walczyłam 8 lat, też nie miałam nawet nadwagi, nie mówiąc o otyłości, ale słowo "grubas" kierowane do mnie w dzieciństwie pamiętam aż za dobrze. Z resztą anoreksja jest chorobą o złożonej etiologii, przyczynach tkwiących głównie w relacji z matką, co teraz już wiem, jako psycholog z wykształcenia. Dużo siły i zdrowia życzę ❤

Tak, ale... Są leki hamujące apetyt, leki zatrzymujące metabolizację cukru w organizmie (dzięki nim insulina wydziela się w mniejszych ilościach i poczucie sytości zostaje na dłużej) i one są bardzo pomocne w zmniejszeniu ilości przyjmowanego jedzenia, o ile problem objadania się wynika z głodu fizycznego, a nie psychicznego :)

Zanim coś skomentujesz, zaczerpnij wiedzy jak działają takie leki. Jesteś specjalistą? Nie wydaje mi się, patrząc na twoją wypowiedź. Poczytaj chociażby o leku, który nazywa się Semaglutyd i dowiesz się jakie mechanizmy nim kierują.

Cenna porada.

O zajadaniu stresu ta pani nawet wspomina w kontekście siebie samej.

Z jednej strony to racja, ale że mam długie doświadczenie z terapeutami i lekarzami w tym kraju pozwolę się nie zgodzić. Na pewno psycholog/coach pomoże w zdrowej motywacji i wytrwałości, ale co do tego grzebania w traumach...może lepiej niech bohaterka wywiadu zaufa trochę sobie, czy ma taką potrzebę czy nie. Nie wszystkie bolączki świata leżą w psychice i jestem pewna, że pani słyszała to już tysiące razy, bo taka teraz moda wśród lekarzy. Ja słyszałam że mój ból pęcherza to pewnie jakaś trauma i stres, bo w PL na badaniach przez 3 lata cierpienia byłam zdrowa, a okazało się jednak że bakterie, tylko żeby je znaleźć musiałam zrobić badania za granicą. Wiadomo że psychosomatyka to nie ściema, ale to też ogromna spychologia. Niestety ale mnóstwo terapeutów jest mało przygotowanych do leczenia chorób przewlekłych, ciężko w jednym z większych miast Polski znaleźć onkopsychologa który ukończył psychologię i ma uprawnienia do psychoterapii. No i nie wciska kitów typu biologia totalna. Dodatkowo, zanim terapia dojdzie do sedna, trzeba odbyć co najmniej 3-4 wizyty za minimum 150zł.

Otyłość to kwestia nadmiernych ilości przyswajanych kalorii.

@@pmbt99 A przez to co siedzi w głowie nie mają potem siły ruszyć się z miejsca. Zerowa świadomość i ciemnogród, a nie ma nic lepszego niż wiedzieć, jak własne ciało działa...Wystarczy zobaczyć challenge na yt, gdzie chłopy wsuwają np 6k kcal, przy tym mając świadomość, że to energia, a jak jej nie zużyją, to będzie się odkładać w organiźmie - więc robią kozacki trening i palą wszystko.

surowe jedzenie , chodź częściowo, jedzenie moim lekarstwem, na wątrobę buraczki, na nerki pietruszka, na serce pomidor, - jem zdrowo, bo surowo- szklanka podgrzanej wody rano, gimnastyka , marsze, biegi .jabłko i marchewka na surowo nikomu nie zaszkodzi powodzenia.

@@henrysailor2590 Dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam serdecznie.

Moze trochę pojechałam z tymi młodzieńczymi latami bo aktualnie mam 18 lat xDD

Zgadzam się. Uważam, że taki wywiad powinien zostać przeprowadzony z osobą, która ma to już przepracowane. I nie "przepracowane" w kontekście samego odchudzania, a mindsetu. Zamiast użalania się, przedstawić to, w jaki sposób można z tego wyjść. I to nie za pomocą "magicznych tabletek na odchudzanie", a przez zmianę psychiki. Mówię to jako osoba, która w rok z 98 kilo przeszła na 66 - dla mnie pierwszym krokiem było leczenie psychiatryczne.

@@XYZ-vg9by szanuję w opór i podziwiam! ja jestem obecnie w trakcie procesu. Od roku leczę się psychiatrycznie, od kilku miesięcy zaczęłam powoli kontrolować to, co jem. Zmienia się moje myślenie i podejście do jedzenia. Za mną już prawie -20kg, jeszcze sporo przede mną, ale wiem, że nigdzie mi się nie śpieszy, a priorytetem jest zdrowie, nie wygląd. W rok do takiej wagi nie dotarłam, więc w rok wszystkiego nie zrzucę. Wiem, gdzie popełniłam błędy, z jakiego powodu moja waga doszła do tak wysokiej i biorę za to pełną odpowiedzialność. I tego chyba brakowało w tym wywiadzie. Świadomości, że waga nie rośnie sama sobie, a podstawą walki z otyłością jest leczenie głowy, potem wszystkiego tego, co jest dookoła niej.

@@Karolina-ff3dj Dokładnie! Poza tym szczerze trzymam kciuki za Twój proces dojścia do zdrowia :)

Ludzie nie maja zielonego pojęcia co ile ma kcal dlatego potem wielkie oczy ze waga rośnie, dla przykładu garść orzeszków to dobre 200 kcal. Ludzie przechodzą na diety a potem cyk powrót do żarcia syfu i efekt jojo

Bardzo dobre podsumowanie. Gościni tylko opowiada o swoich fatalnych próbach odchudzania w skrajny sposób, bez zmiany podejścia i nawyków żywieniowych. Zero pracy z psychoterapeutą nad zajadaniem emocji. Jakby to wszystko miało rozwiązać jedynie przyjmowanie zastrzyków hamujących apetyt :) Brak jakiegokolwiek podejścia pracy w zespole interdyscyplinarnym. Ale czego się spodziewać skoro towarzystwo jest sponsorowane przez producenta leków na otyłość?

Niestety nie do końca. Otyłość tak naprawdę od niedawna jest na liście klasyfikacja chorób.

@@weronika4186 ale w kontekście choroby cywilizacyjnej już trochę się o tym mówi. Mam 22 lata i chyba słyszałem już o tym w przedszkolu w ramach profilaktyki.

@@m.s9304 masz 22 lata, ta pani nie ma 22 lat i dawno skończyła szkołę. Nie wspominając że u nas wciąż otyły to ten wielki człowiek z Ameryki a sami nie widzimy problemów na własnym podwórku.

@@weronika4186 ale skoro już prawie 20 lat temu uczono o tym dzieci to nie jest to chyba wiedza tajemna. Zwyczajnie wydało mi się to dziwne.

Mamy w obecnych czasach akceptację swojego ciała(nie ważne ile ważysz, zaakceptuj siebie) i będą właśnie takie efekty.

Mi jednak trudno oprzeć się wrażeniu, że to jednak głównie złe nawyki żywieniowe i brak ruchu. Zbieżność dobrobytu z otyłością w społeczeństwach jest ogromna. Do tego obserwacje, choć oczywiście mogą one być traktowane jedynie jako dowód anegdotyczny - W kolejkach w sklepach widać, jacy ludzie jakie rzeczy jedzą i piją. Pani na filmie dodatkowo mówi o "jednym nadprogramowym ciastku" przekładającym się na dodatkowe pół kilograma wagi. Inni otyli twierdzą, że się odchudzają, a tyją. Na pytania o wyjaśnienie zwiększania wagi przy deficycie kalorycznym odpowiedzieć nie potrafią. Takie perpetuum mobile naszych czasów. Energia znikąd. Otyłość jak najbardziej można traktować jako chorobę, nie tylko kwestię estetyczną, ale jej główne przyczyny są dość oczywiste.

Kiedyś jakaś dietetyczka powiedziała dosadnie, że w Oświęcimiu nie było żadnego chorobliwie otyłego człowieka.

to kwestia podejścia społeczeństwa które nie pozwala nikomu powiedzieć nic co by mogło sprawić że będzie mu przykro. Jak nazwiesz grubąs babę grubą babą to od razu jesteś linczowany, poza tym teraz jest pseudotolerancja że każdy jest ok, nieważne jaki gruby i że mamy mówić że grube jest piękne.

@@jamqdlaty po swoich doświadczeniach zdrowotnych (ponad 20lay temu anoreksja a bulimia) trafiają do mnie narrację o chorobie ALE. Np. Co człowieku robisz z tą wiedzą o chorobie? bo choroba która prowadzi do otyłości może siedzieć w tarczycy, w głowie itp Więc leczenie też tego powinno dotyczyć. Ludzie... Diagnoza. Bo z otyłości też są choroby (np. wieńcowe) ale wtedy otyły nie moze podać tego jako przyczynę a powód obżarstwa i to należy jasno nazywać.

@@nanab256 chorowałam na depresję, miałam anoreksję i bulimię. Jestem wielką orędowniczką nazywania rzeczy po imieniu i mam głęboką nadzieję że psychologia przestanie wszystkich nazywać normalnymi i uczciwie będą informowani co powinni w sobie zmienić, może taki trend wzamian wszech akceptacji też nastąpi

Niestety nie mogę się z Panią zgodzić. Na swoim przykładzie, a także znajomych wiem, że nadmiar kilogramów bierze się tylko i wyłącznie przez nas samych. Zasłanianie się chorobami to wymówka dla słabych. Przecież kalorie nie biorą się z oddychania. Problemy z tarczycą czy inne przypadłości mogą tylko i wyłącznie sprzyjać szybszemu nabieraniu kilogramów, w żadnym wypadku nie powinno zasłaniać się chorobami. Jak ktoś je dużo to siłą rzeczy przytyje. Ograniczenie jedzenia oraz aktywność fizyczna rozwiązuje ten problem, prędzej czy później. Pozdrawiam.

"Ludzie nie wiedzą na czym polega mechanizm otyłości"? XD Hoho, zaraz pewnie się dowiemy, że otyłość nie wynika z nadwyżki kalorycznej XD A może otyłością można się zarazić?

​@@tadektretter3895 Ja się z Panem zgadzam. Oczywiście, że zanim szczupły stanie się otyłym je za dużo. Dużo za dużo. Kwestię dlaczego ludzie zajadają swoje problemy zostawiam już psychologom, ale jak już jest się otyłym to mechanizm metaboliczny jest na tyle zaburzony, że osoba otyła nie je zbyt dużo bo chce, ona je ciągle zbyt dużo bo musi. Po prostu hormony odpowiadające za uczucie głodu są produkowane w organizmie w nadmiarze a żołądek jest rozciągnięty i osoba otyła jest ciągle głodna. Do tego u osób otyłych dochodzą choroby przez które jeszcze trudniej im schudnąć. Więc w efekcie mamy zamknięte koło, z którego jest bardzo ciężko się wydostać.

@@tyszq Ja się z Panem zgadzam. Oczywiście, że zanim szczupły stanie się otyłym je za dużo. Dużo za dużo. Kwestię dlaczego ludzie zajadają swoje problemy zostawiam już psychologom, ale jak już jest się otyłym to mechanizm metaboliczny jest na tyle zaburzony, że osoba otyła nie je zbyt dużo bo chce, ona je ciągle zbyt dużo bo musi. Po prostu hormony odpowiadające za uczucie głodu są produkowane w organizmie w nadmiarze a żołądek jest rozciągnięty i osoba otyła jest ciągle głodna. Do tego u osób otyłych dochodzą choroby przez które jeszcze trudniej im schudnąć. Więc w efekcie mamy zamknięte koło, z którego jest bardzo ciężko się wydostać.

Interesuje mnie ten temat, choć sama jestem sucha jak wiór. Jeśli boli mnie np. głowa, kolano itd. to nie czekam aż ból nie pozwala mi funkcjonować. Dlaczego osoby, które zaczynają tyć, brną dalej? Ja tego nie mogę pojąć. Pojawia się 5kg +, 10, 15... I nic? Kolejne ciastko, czekoladka, chips? O ile nie umiem zapanować nad nerwem trójdzielnym, który sprawia, że pęka mi głowa w migrenie to chyba umiem zapanować nad tym co kupuję, po co sięgam ze stołu, co wkładam do ust.

Brawo. Gratuluję silnej woli

Powodzenia ! :)

Co za bzdury. Wszyscy myślą, że otyli nie potrafią schudnąć. Nie chcą iść na dietę, "wziąć się za siebie". Potrafią, zazwyczaj wielokrotnie w ciągu życia chudną po kilkadziesiąt (!) kg. Coś, czego każdy z was tu komentujących w życiu nie dałby rady dokonać. A potem jest efekt jojo i pozamiatane. Za każdym razem. U każdego. V77, i ty w końcu z powrotem przytyjesz. Zresztą nadal jesteś otyły, więc nie ma co trąbić o jakimś sukcesie. Będziesz miał efekt jojo, zrobisz się jeszcze grubszy, znowu "zepniesz dupę i zaczniesz ćwiczyć", waga znowu będzie spadać, ale już trochę wolniej niż za pierwszym razem. Przejdziesz przez kilka takich cykli (jeżeli będziesz żył tak długo), aż w końcu zupełnie się poddasz. I wtedy ludzie zaczną ci mówić, że przecież wystarczy wziąć się za siebie :) I jeszcze: masz dużo łatwiej od tej pani, bo jesteś facetem. Mężczyznom łatwiej jest zredukować tkankę tłuszczową i przybrać mięśni. Mimo tego, popatrz, do jakiego stanu się doprowadziłeś, jak się zaniedbałeś...

@@zenizeni100 zaniedbałem się, wiem, jestem tego świadomy, ale nie trąbię wszem i wobec żę tak jest bo to choroba. Efekt jojo jest wtedy kiedy zmieniasz nawyki na jakiś czas, ja postanowiłem zmienić nawyki całkowicie i mimo że jestem na początku już wiem że dzięki temu wrócę do sportów które kiedyś kochałem i polepszy się moje zdrowie. i ani myślę wracać do zajadania, podjadania, opychania się jak kiedyś. Odstawienie starych nawyków jest ciężkie, nigdzie nie mówię że nie. Ale jedna magiczna pigułka nie jest lekiem na otyłość. Masz rację, wiele ludzi się poddaje bo mają jakiś cel na zasadzie "zejdę do 100, zejdę do 90" po osiągnięciu celu wracają do tego co było bo "przecież się udało" kluczem do sukcesu jest zmiana nawyków wogóle a nie tymczasowo a to robi kolosalną różnicę. Podsumowując. Dla mnie celem nie jest schudnąć do jakiegoś progu. Dla mnie celem jest schudnąć i mieć dobre nawyki żywieniowe i wrócić do sportów które uwielbiam.

@@AzeI77 Brawo. Powodzenia 💪

Metformina w wersji o przedłużonym uwalnianiu bardzo rzadko wywołuje problemy żołądkowe - info od diabetologa :)

Biorę metformine 2 lata i czuje się super. Ale, to nie jest lek cud. Do tego trzeba przestać jeść biały chleb, makaron, niektóre kaszę, biały ryż, słodycze, ciasteczka, więcej się ruszać i być na deficycie kalorycznym.

To insulinooporność jest efektem otyłości, nie odwrotnie. Każdy z otyłością brzuszną ma insulinooporność, która jest stanem metabolicznym, a nie chorobą. Redukując masę ciała i ilość tłuszczu trzewnego można w większości przypadków cofnąć insulinooporność. Pozdrawiam :)

Ale skąd przekonanie, że choroba ma jakąś, jedną przyczynę?! Mechanizmy powstawania chorób są skomplikowane. Fajnie wszystko zwalić na swoją wolę, ale to nie tak działa.

@@martakizner6986 Zgadzam się. Na powstanie choroby składa się wiele czynników. Jeśli chodzi o otyłość przyczyną jest głównie to CO JEMY. Jeśli ktoś spożywa cukier, oleje roślinne oraz przetworzone produkty pełne konserwantów i polepszaczy to niech się nie łudzi, że jakieś tabletki tu pomogą. Wielkie koncerny właśnie tego chcą, najpierw nas uzależnić od dziadostwa, którym nas karmią, a od którego chorujemy, a potem leczyć do końca życia. Biznes się kręci :)

@@tomaszlach10 być może tak jest w części przypadków ale na pewno nie we wszystkich. To duże uproszczenie.

No

W ramach ciekawostki- prawdopodobnie chodzi o terapię analogami GLP1. Jest to nowatorska terapia otyłości lekami przeznaczonymi pierwotnie do terapii cukrzycy. Wprowadzono je jako leczenie otyłości powyżej 30 BMI, lub powyżej 27 z typowymi chorobami towarzyszącymi otyłości (powikłaniami otyłości).

Po jednych dostajesz sraczki od tłuszczu w diecie, Ozempic pomaga w kontrolowaniu glukozy wpływając na insulinę. Sadexa hamuje łaknienie.

Parafrazując literaturę medyczną takie tabletki mogą działać w różny sposób np. zmniejszanie wchłaniania tłuszczów, nasilanie metabolizmu, zmniejszanie apetytu przez sygnalizację serotoninową. Choroba to zaburzone funkcjonowanie organizmu. Tkanka tłuszczowa jest tkanką endokrynną (wydzielniczą). Jej nadmiar powoduje wzrost wydzielania leptyny (większy apetyt) a zmniejszenie adiponektyny (problemy z insuliną, glukozą we krwi). To wszystko zaburza pracę organizmu, tworzy się stan zapalny. Stąd otyłość sama w sobie jest chorobą, ale również prowadzi do chorób. Mam nadzieję, że chociaż trochę pomogłam :)

To się dopytaj lekarza jak działają i ile kosztują. Można też sprawdzić w googlach. Tak jest taka operacja tylko do niej nie można ważyć za mało ani też za dużo. Akurat znam trzy osoby po tej operacji. Jednej z nich nic to nie dało bo nie zmienił nawyków żywy, schudł a potem i tak przytył. To, że ktoś jest szczupły nie znaczy, że jest zdrowy tak swoją drogą, może mieć takie geny, że nie przytyje, ale jedząc byle co i tak zdrowy nie musi być.

Możliwe, że bohaterka przyjmuje metforminę. Poczytaj o tym leku. Google podpowie nazwy.

Karolina, pochwal się ile zeszło kilogramów? W jakim czasie? Trudno jest utrzymać wagę i jeść mniej?

To nie nazwa podcastu a nazwa kampanii społecznej, która zatrudniła Justynę do mówienia o otyłości.

Każdy się teraz robi taki rozlany i miekki czy rozgotowany że gdzie tam jakaś siła motywacja i dyscyplina. Komu to "poczebne", paaaanieeee... 😜

@@Bartosz10000 wiadomo, lepiej i łatwiej "być chorym" i "leczyć się", czyt.: scedować odpowiedzialność na kogoś innego. 🤷‍♂️

Polecam - ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-aJ_09i4naFc.html

Mógł mnie zaprosić xD PCOS Insulinooporność, zespół metaboliczny - zespół pustego siodła tureckiego, tężyczka, a dalej walczę o zdrowie, bo na szczupłej sylwetce mi nie zależy. Mimo redukowania zarówno pieczywa, jak i fast foodów itd, nie chudłam dopiero teraz przeszłam na dietę niskowęglowodanowa i chudnę. Mogłam elaborat napisać o tym jak każdy mi pięknie radzi nie jesz słodyczy nie jedz chleba,, gdzie ja tych rzeczy NIE JEM ale wszyscy myślą, że żre na potęgę.

+1

No sorry, ale tutaj większym problemem jest to, że Ty siedziałaś 2 lata z d*pkiem. Jego wygląd to jest drugorzędna sprawa, w kontekście tego, że, o ile dobrze zrozumiałam, wpędzał Cię w kompleksy, a nie masz nawet nadwagi. Chyba, że nie to chciałaś przekazać, to przepraszam za tę sugestię.

No, najgorzej jak uczucia trzymają przy kimś takim. Ale dobrze, że zostawiłaś tego przegrywa 😆

Nie miał motywacji i świadomości do tego beznadziejne nawyki. Tak jak piszesz jak ktoś nie chce to nic inni na to nie poradzą.

Piszesz jak typowa osoba, której się udało, to ma prawo pouczać innych i pisać : rusz tyłek grubasie! Te rady są w tym samym stylu, co powiedzenie komuś w depresji:"No weź się ogarnij! Jak to nie możesz wstać z łóżka! Ja wstałem! Jak to obojętnie Tobie, czy zjadłeś i czy się wymyłeś? Nie marudź tylko szoruj pod prysznic! Ja też miałem doła. Wtedy gdy mnie dziewczyna zostawiła. No i co? Ogarnalem się i żyję! Ale mususz się ruszyć! " Nie zdziw się tylko porem jak się dowiesz, że kolegi nie ma już na tym. świecie... Twoja kołczowa gadka nie pomogła.

@@pixi2209 Czy ja napisałem rusz tyłek grubasie? Czy historie innych osób z tym samym problemem nie powinny inspirować osoby które nie dają sobie rady? Jak dla mnie 80 % może być grubych ich sprawa. Ale niech nie narzekają i obrażają się że nie są w stanie funkcjonować. Co do depresji to tak, tak powinno się robić z takimi osobami jak napisałeś. Bo co mogę innego zrobić? Nie jestem lekarzem, mogę jedynie mu spróbować wjechać na ambicje, albo zawieźć do lekarza. Reszta? Już od niego tylko zależy czy się z tym zgadzamy czy nie. Ja przechodziłem depresje i wiem również co to znaczy. Dopiero przy totalnym odjeździe mojej psychy przy sytuacjach życiowych (napisałem ogólnie bo wstydzę się tej bezsilności) zacząłem szukać pomocy z zewnątrz. Nie ma jednak magicznej pigułki na wszystko, praca ma się odbyć w Twojej głowie, tak samo nie ma magicznej pigułki na tłuszcz, trzeba wykonać prace by się tego pozbyć czy tego chcesz czy się z tym nie zgadzasz. Mam nadzieje że nie jesteś jedną z tych toksycznych osób które mają dodatkowe kilogramy i zaczną mnie obrażać zajadając się hamburgerem na śniadanie. Bo ja zdołałem się zorientować co robie nie tak, stąd mowie osobą grubym o tym jak się oszukują. Po za tym, wiedza jak w pewnym momencie wygladalem wiec nie ma dyskusji.

Tidzimiego to tu się nie spodziewałem

Chciałabym, żeby w końcu pokazywali wesołych ludzi otyłych. Też mamy życie marzenia jesteśmy aktywni i często walczymy z nadwaga i z nią wygrywamy. Jednak traktuje się nas jakoś dziwnie aseksualnie prześmiewczo i trochę z szyderą. Jestem na redukcji, ale nie jestem taka zbolała jak ta babka. NIe wiem skąd takich ludzi wyciągają xD

@@annadobrut7723 każdy ma inną wrażliwość 😉

@@agnieszkakornowska2954 możliwe jednak nie wierzę że wszyscy otyli są jacyś depresyjni

Myśle ze problem społeczeństwa to brak znajomosci produktów, które wkładają do ust. Dieta w psychice maluje się jako restrykcja, a nie coś miłego. Zacząć należy od zmiany nawyków żywieniowych. To jest podstawa. Rownolegle badania i wparcie farmakologiczne, jeśli nadwaga jest spora. Psycholog również. Bliska mi osoba pracuje w ochronie zdrowia. Nadwagę na potężną, ale nic z tym nie robi. Pali, zajada stres, słodycze w ilości zatrważającej. To niech mi ktoś powie dlaczego jej przełożeni nie robią nic? Dlaczego ona, osoba świadoma przyczyn, jak i konsekwencji NIE ROBI NIC? Bo to wymaga jednak pracy. Dużej, mozolnej. Pani w wywiadzie mówi ze ludzie chorują na insulinoopornosc, dlatego nie mogą schudnąć. No sami nie! Ale są lekarze. Są leki. Tylko ze to nie jest cudowny środek” pac, i chudniesz” . To wymaga przemeblowania w życiu. Głównie w diecie. I naprawdę wiem, co mówię. Mam w rodzinie insulinoopornego pacjenta. Może to zrobić tylko trzeba chciec. Łatwo mówić, ze się nie widziało. To palacz może powiedzieć „ grozi mi rak płuc jak pale? Nie widziałem”. Poza tym widzę na podwórku, w parku, w sklepie co kupują dzieciaki, nastolatki, ich rodzice. Jeśli dieta bazuje na białym chlebie, batonach, chipsach, napojach gazowanych itd itp to nie oczekujmy, ze będzie Ok. Stajemy się otyłym społeczeństwem na wzór US, UK. Albo zaczniemy od edukacji już we wczesnym dzieciństwie, albo ochrona zdrowia będzie zapchana przez pacjentów z chorobami współistniejącymi przy otyłości.

@@magda6556 super komentarz Bardzo się cieszę ponieważ mam 45 lat w grudniu od 15 roku życia Jestem uzależniony od sportu to znaczy stopniowo się uzależniałem przez początki zwykłej koszykówki przez prawie zawodową do tego siłownia sztuki walki bieganie oraz wiele innych sportów ale non stop nieważne czy mieszkam w Polsce czy tak jak od ośmiu lat za granicą czy pracuje na noc czy pracuje na dzień czy jestem na urlopie czy nie. Pierwsze próby redukowania tkanki tłuszczowej i nauka wszystkiego 2008 rok bieganie rocznie wówczas jako dodatek do zrzucenia tkanki tłuszczowej rocznie 400 km obecnie rocznie Biegam w granicach 1300 km nawet potrafi wstać o 3:45 żeby zrobić trening zanim pójdę do pracy rano. Tylko i wyłącznie wpisywanie wszystkiego co się je Szczególnie wieczorem co się zamierza zjeść lub poświęcanie czasu W sklepach ja nie robię zakupów tak jak inni 10 minut 20 30 jeżeli jestem w nowym sklepie to dużo więcej. Pomogłem kilku osobom ale większość z nich poddaje się zbyt wcześniej z tych którzy chcą żeby im pomóc Jedyne co mogą to tylko zachwycać i podziwiać jaki jestem uparty i jak ja tak mogę i że mi zazdroszczą. No u mnie to już lekka choroba psychiczna tak to nazywam ale jestem z niej zadowolony nie przeszkadza mi w tym że liczę bo większość już mam mniej więcej w praktyce ale mimo wszystko nawet naleśniki własnej roboty czasem wyjdzie mi ciasto 65 g a czasem 85 a przy czterech sztukach to już się robi różnica ale oczywiście ludzie otyli Oni powiedzą że próbowali wszystkiego .No jak ta pani mówi że ona przestała i kilogramy wróciły. To ja mało miałem sytuacji kryzysowych w życiu w 2014 zostałem wyrzucony z domu następnie walczyłem 5 lat o widzenie syna żyć nie chciałem stąd W końcu uznał że ona nie ma racji. Nie miałem też za co żyć był taki okres,w Był też taki okres w którym zatrzymano mnie groził mi długi wyrok i bardzo Musiałem zmienić swoje życie też się załamałem. Ale jednak kondycja i widok z siebie samego w lustrze to jest największa wyrocznia i nie ma że mi się nie chce bo nawet jak mi się nie chce to muszę A jak już padam na ryj to wtedy nie robię Jeżeli chodzi o trening. Jeżeli chodzi o żywienie to naprawdę bardzo ciężka praca w kuchni. Ale przez to też bardzo wiele osób mnie chwali jak Potrafię gotować i jaki mam zmysł a przecież zaczynałem od tego że mięso Czy krewetki kroiłem W chustce na nosie i w rękawiczkach tak się brzydziłem. Oczywiście współczuję ludziom chorym bardzo ciężko jest na przykład mam dwójkę znajomych którzy muszą brać antydepresanty i naprawdę waga ich rośnie ale od tego są endokrynolodzy od tego są psychiatrzy od tego są inni lekarze naprawdę żeby pomóc Ja też chodzę do wielu lekarzy ale są ludzie którzy nie chodzą

@@SHAQATTAQ77 w Polsce ochrona zdrowia jest marna. Bardzo często chodząc i prosząc o skierowanie na badanie słyszałam „ po co pani badania? Lepiej wziąć lek a nie biegac i badania robić.” Oczywiście, lek. Koncerny farmaceutyczne musza zarabiać. Czasem trzeba szukać lekarza, zanim się znajdzie takiego, który chce leczyć. Mogłabym wymieniać z autopsji, ale nie o to tu chodzi. Masz problem, zdiagnozuj i lecz. Nie umiesz określić zapotrzebowania kalorycznego ? To zapytaj internety. Naprawdę wiedza jest na wyciągnięcie ręki, ale trzeba chcieć. I włożyć dużo wysiłku. Ale łatwiej jest powiedzieć „ nie da się”.Polacy maja bardzo słabe nawyki żywieniowe. I trudno oczekiwać od dzieci ze będą jadły zdrowo, jak rodzice nie patrzą, co do gara wlatuje. Tak, jak mowisz- czytanie etykiet jest ważne! Bilansowanie posiłków itd. Podziwiam Cię za wstawianie o 3.45- to się nazywa praca z umysłem! Zdrowia i uśmiechów dla Ciebie!

@@magda6556 dziękuję. Zgadzam się z Twoja opinia w 100%

więcej surówek warzywnych- owocowych, da efekt, powodzenia.

Jeszcze 5 razy dziennie. Może napiszesz efekty przy tych owocowych sałatkach. Pozdrawiam

@@henrysailor2590 Raczej więcej białka :)

@@WRozbitymZwierciadleTV nie trzeba myśleć o białku, bo w surówkach są gotowe aminokwasy , właśnie białka są rozbijane na aminokwasy, konie jedzą siano , trawę i owies ,piją czystą wodę , nikt im białek nie daje, w surówkach jest błonnik ,który oczyszcza przewód pokarmowy, organizm oczyszczony ma prawidłową wagę, stopniowo na surową dietę , lub zwiększyć surówki, i obserwować reakcje organizmu, możemy tylko kilka dni jeść surowo, wariantów jest wiele, najlepiej w lecie zdaje egzamin, powodzenia, na luzie, z uśmiechem ,surowa dieta u mnie zdała egzamin, trzeba jeść o jednakowych porach, do tego ruch, marsze, biegi, gimnastyka, jak piec zawalimy węglem , to nie będzie spalania, trzeba dostarczyć tlenu, przez spacer, a bieg to podstawa sportu i wszystkich dyscyplin, bez kondycji, pojemności płuc, jesteśmy słabi. wszystko proste i logiczne,

@@manauri100 nie owocowych , a warzywnych, odczyn zasadowy, owoców niezbyt dużo, oczyszczają organizm i przez to waga prawidłowa normuje się , ale stopniowo i obserwować reakcje organizmu , by nie zaszkodzić sobie, surówki jemy do obiadu, chodzi o to , by tej surówki było więcej , a obiadu, - ziemniaków, schabowych- mniej, plus ruch, , spacery, biegi, gimnastyka, jak zasiedzimy się w fotelu, to nic nam nie pomoże. jemy o jednakowych porach dnia, zaspokajamy głód, nie objadamy się , na luzie , z uśmiechem , stopniowo, a efekty przyjdą same, nie ważymy się 5 razy na dzień , tylko raz w tygodniu,

Jestem jednak szczęściarzem bo chyba nie mam dodatkowych chorób, widzę np koleżanki z chora tarczycą to puchną w oczach ...

Trzymaj się Dziewczyno i lecz z tego! Ta choroba bywa śmiertelna.

@@pixi2209 wiem, 14 lat się z tym męczę. a to, że jest śmiertelna to od jakiegoś czasu przestało mi przeszkadzać, tylko zmieniło się w zachętę. już nie mam sił.

Żeby wiedzieć dlaczego te leki są tak istotne trzeba znać bardzo skomplikowana patofizjologie otyłości. Praca z dietetykiem i ruch to podstawa leczenia otyłości co jest jasno powiedziane w wytycznych i zaleceniach producentów leków. W tym wywiadzie tez była o tym mowa…

Niestety wiele osób jest opornych na wiedze. Można pięknie żyć. Pozdrawiam

To bardzo inspirująca historia, nie myślała Pani, żeby o tym gdzieś w Internecie opowiedzieć? Chętnie bym obejrzała :)

Gratulacje. Ja tylko zszedłem z 95 do 75 ale potwierdzam, że przy chudnięciu największym problemem jest głowa.

Niestety post 16/8 nie dla osób pracujących 😏

@@zanetka6962 A to niby czemu? Od pół roku jestem na takim przy normalnej pracy.

@@Droegan I w jakich godzinach jesz?

Też mnie zastanawia, co po odstawieniu leków? Czy do końca życia trzeba je brać? Tu nawet nie dowiedzieliśmy się ani slowa jak te leki działają. Tylko że coś tam spadło. Czy można jeść co się chce? Czy je się malo bo nie ma apetytu?

Gadasz glupoty