Mam 16 lat, natknąłem się na twoje filmy niedawno. Oglądam i jestem zachwycony tym spokojem, gdzie w dzisiejszym świecie jesteśmy bombardowani informacjami tutaj czuje taki spokój który jest czymś na prawdę wyjątkowym. Dziękuje ci, za te filmy można z nich wynieść dużo cennych dla mnie informacji ;)
Konfucjusz powiedział: "Mamy dwa życia. To drugie zaczyna się wtedy, kiedy się zorientujemy, że mamy tylko jedno". I tak szczerze powiedziawszy to są jedne z najmądrzejszych i najbardziej życiowych słów jakie kiedykolwiek przeczytałem.
Nie będzie miliona nigdy ...teraz rządzi idiokracja. Mądre contenty nie są w cenie ...najlepiej aktualnie sprzedaje się tylko debilizm, głupota i chamstwo.
Jeszcze nie obejrzałem części twoich filmów, którą można nazwać znaczącą - a czuję, że budzi się we mnie ponownie ciekawość świata, która na jakiś czas przygasła. Dziękuję!
Bardzo cieszy mnie ta perspektywa, że w okolicach trzydziestki światopogląd staje się życiowym kompasem zamiast wiecznie kwestionowanym źródłem młodzieńczych kryzysów egzystencjalnych
sposób w jaki to jest nakręcone i zmontowane, gra dźwiękiem, zabawa kadrami, sprawiają, że chce się to oglądać oglądać i oglądać haha. Super robota wspaniałe odkrycie :))
Witam Ktoś napisał: "Za mała częstotliwość dodawania filmików" A ja stanowczo: Nie ilość, ale jakość! Jakość Twoich filmów Marcin jest bezcenna. Nie daj się skusić ilości. Dalej uparcie i konsekwentnie idź na jakość. Nie wiem, jak to robisz? Albo tak nad nimi (filmami) pieszczotliwie pracujesz, że są bezkonkurencyjne (to się czuje)...albo to powiew Twojego Geniuszu. Osobiście uważam, że to jedno i drugie. Tak trzymaj. Nie idź na ilość bo każdy Twój film jest bezcenny, jak obrazy Vincenta van Gogha. Dziękuję Ci Twórco... Rozejrzyj się świadomie po RU-vid, ogarnij go swoją głęboką wrażliwością. Widzisz? Jesteś WIELKI! Dziękuję Mistrzu
Ja bym powiedział, że pewność buduje się poznawaniem siebie, nie zaprzecza to temu co powiedziałeś, bo poznając siebie znasz swoje możliwości, wiesz czego nie udźwigniesz, nie boisz się, że ci się coś nie uda kiedy wiesz, że coś ci się nie uda, nie boisz się podjąć jakiegoś działania kiedy wiesz, że ci się to uda, lub wiesz, że kiedy ci się coś nie uda to będziesz potrafił zareagować na to w przewidywalny dla ciebie sposób. Definicja pewności siebie dla mnie, jest zawarta w samym słowie - jesteś pewny tego jaki jestes, gorszy albo lepszy, wystarczający czy niewystarczająćy, znasz swoje granice, swoje możliwości. Strach, czy niepewniść jest skorelowany właśnie z tym czego nie znasz, czego się nie spodziewasz. Dlatego moim zdaniem niepewność siebie jest błędnie korelowana z niską sammoceną, pewność siebie koreluje się często z nierozsądnymi zachowaniami, przykładowo z agresywnymi jednostkami, których powodzenie w danej sytuacji często jest losowe tak samo jak ludzi niepewnych siebie, czym jest dla mnie właśnie fałszywa pewność siebie.
"trudne wybory - łatwe życie, łatwe wybory - trudne życie" => może brzmi to fajnie, ale jeśli coś brzmi fajnie to jeszcze nie znaczy że jest prawdą. Samo stawanie przed trudnymi wyborami niczego nie gwarantuje. W ogóle nie ma żadnej gwarancji, że jakiś wybór doprowadzi nas do łatwego albo trudnego życia, a poza tym wiele różnych dróg może prowadzić do tego samego celu. Uważam że bardziej prawdziwe byłoby powiedzenie "mądre decyzje - łatwe życie, głupie decyzje - trudne życie". Pracuj mądrze/sprytnie, a nie ciężko. :)
10 месяцев назад
Piękne porady, piękny film. Widząc nowy film od Ciebie siadam zawsze do nich z niesamowitym zaciekawieniem "którą strunę we mnie teraz Mosak poruszy?" Zawsze pod ogromnym wrażeniem i wieloma przemyśleniami po, dziękuję!
Marcinie. W poprzednim tygodniu dzięki filmowi o TEORII WZGLEDNOSCI (hobby) odkryłem dla siebie Twój kanał. Pomysłowo, lekko, zrozumiale i atrakcyjnie podana wiedza. Z wielką przyjemnością oglądam inne Twoje filmy . Dają do myślenia. Twoja uważność na otaczający świat, spokój, refleksyjność i kunszt wykonawczy imponują. Od wielu miesięcy nic mnie tak bardzo nie zachwyciło w sieci pod względem treści i formy. Przy okazji to miejsce wytchnienia. Pozdrawiam i życzę powodzenia
Jestem ukontentowany, jak zawsze nie zawodzisz ❤ to miłe, gdy ktoś ma podobne przemyślenia, a Ty jeszcze tak to pięknie opowiadasz. Dałeś mi do myślenia zdaniem o tym jak nie budować pewności siebie. Ja to w ostatnim czasie odkrywałem pod swoim hasłem "improwizuj". Bo wychodzi mi to super, ale wciąż za rzadko sie odważam. Nie jest sztuką mieć kontrolę nad wszystkim. Sztuka to pogodzić się, że jej się nie ma, a mimo to robić swoje - czyli de facto mówię o punktach 2+3 z Twojego filmu.
Każdy z tych odcinków w jakiś sposób na mnie wpływa. Zaczynając od tego kiedy dowiedziałem się na czym polega szczególna teoria względności i poszedłem wtedy z fizyką o wiele dalej niż się spodziewałem że kiedykolwiek dojdę do dzisiaj gdzie jeszcze kilka dni temu zastanawiałem się czy w wieku 28 lat jestem dorosły. Dzięki za świetne filmy.
Uwielbiam te Twoje rozkminy w każdym filmie,nie ważne jakiego tematu dotyczy film. Muszę przyznać ze zawsze wybierasz „inne” tematy. Zgadzam się ze wszystkim we filmie. Tak jakby powiedzieć, ze życie,dojrzałość i świadomość osobista zaczyna się po 30stce. A może to nasze doświadczenia życiowe maja ma to wpływ?
Chłopie, genialny film oraz montaż(ale masz ciekawe pomysły na przedstawianie poszczególnych zasad- to z myciem zębów wygrało Haha). Aż film musiałem 2 razy obejrzeć - czyste złoto. Bądźmy dorośli ale z dziecięcą energią i ciekawością.
Trafiony zatopiony. Zawsze imponowała mi Twoja integralność. Skończyłem w tym roku 30, ale zdecydowane określenie swojego systemu wartości i trzymanie się go wciąż sprawia trudność.
Wzruszyłem się... Właśnie zostałem twoim wielkim fanem i chce oglądać cię jak najwięcej i to co robisz. Ponadto Masz świetne kadry takie jakie sam bym chciał robić Oprawę graficzną godną mistrzów Muzykę która potrafiła by stworzyć Supernowe Ale najważniejsze to co chcesz przekazać a to wybrzmiewa we mnie najmocniej, wiedz że pomożesz stać mi się lepszym przez swoje materiały, liczę na to że nie Przestaniesz tak jak i ja nie chce Przestać być coraz to lepszy
Tym oto sposobem zobaczyłem już wszystkie filmy na Twoim kanale. Chapeau bas! Wspaniała twórczość i przyjemność z oglądania każdego jednego odcinka.. Nie mogę zrobić teraz nic innego,jak zostać Twoim patronem, by podziękować za długie godziny nasycone rozrywką, wiedzą, mądrością i życiową radą.. Dzięki ❤
Efekty wizualne - after efeccts- rewelacja, ale przesłanie jeszcze mocniejsze 👍 Bardzo dużo wartości życiowych zawarłeś Marcinie w tak krótkim filmie 👏 Dodałbym jeszcze, że praca nad własnymi ambicjami i ego, jest moim skromnym zdaniem dość ważnym czynnikiem wejścia w dorosłość. Świetenie się to ogląda i szacun za to, że masz swój niepowtarzalny "Mossakowski" styl! Pozdrawiam Marcinie ✌Ps. Mój humor "nie ma co życia brat zbyt serio i tak nie wyjdziemy z niego żywi" 😉 Szacunek również za to że nie "ukrywasz" promptera. Jest to bardzo uczciwe dla widza 👍
Dzieki Przemek za mile slowa! A z teleprompterem to swiezutki zakup, i uzylem go tylko w tym podpunkcie jak narazie ;) Reszte lecialem na zywo, ale przy dluzszych esejach prompter mi sie przyda!
dziekuje ci za ten material. do tej pory zastanawialem sie duzo jak byc doroslym i dojrzalym na moj wiek. mam 15 lat a czuje ze czasem jestem bardziej dorosly od doroslych dookola mnie, umiem sluchac, rozumiem kiedy ktos mi odmawia i szanuje granice innych. rozumiem ze ludzie dookola mnie moga byc inni ale to nie powod do tego zebym ich nienawidzil, ale rowniez lubie sie droczyc z moim rodzenstwem, lubie dreczyc moje mlodsze rodzenstwo oraz uwielbiam denerwowac moich przyjaciol, uwielbiam zachowywac sie jak dzieciak, w koncu dalej nim jestem, ale boje sie byc dziecinny, uwielbiam tez byc brany na powaznie, przeprowadzac z kims glebokie konwersacje oraz rozmawiac o uczuciach, ale jednoczesnie boje sie doroslosci. jestem zbyt dziecinny na doroslego ale zbyt powazny na dziecko. to kim jestem? prawda jest taka ze po prostu jestem soba i uwielbiam siebie
Ja właśnie poczułem się w pełni dorosły gdy urodziło mi się 1 dziecko. Wcześniej wszystko było jak by tymczasowe, a teraz to już trzeba na poważnie i bez bledow
oj wiemy, wiemy co my tutaj robimy - a prawdę o tym, że sam to rozpoznajesz wyjawiasz w słowach "no jak tu Jej nie kochać?". No i oczywiście wyjawia to też krzyż na ścianie :) Bóg z Tobą
No wlasnie o maly wlos a do filmu nie wszedlby kolejny punkt, ze „curiosity is the elixir of life” - czyli taka dziecieca ciekawosc swiata moim zdaniem podtrzymuje mlodego ducha ;) Podobne do tej zabawy, a moze nawet to to samo tylko inaczej ubrane w slowa 🙌🏽 Dzieki!
Oh tak, zabawa z małą gwiazdką odpowiedzialności powoduje, że możemy być sobą - nasza ciekawość w pewnym sensie nas definiuje. Rezygnując z niej, rezygnujemy z siebie. Nie warto.
nice, za to ja w wieku 35 lat odkryłem że moja profilówka w jednym z sociali jest w wieku córki jay’a i beyonce. dobrą informacją jest że człowiek w odróżnieniu do większości innych zwierząt, nie musi tracić ciekawości w momencie osiągnięcia dojrzałości. wystarczy więc ją w sobie pielęgnować. od siebie dodam że na pewno warto dbać o formę, z doświadczenia wiem jak staro idzie się poczuć nawet przed 30-tką, gdy wysiądzie kręgosłup.
Przykre jest to, że człowiek się starzeje i widzi osoby w wieku, w którym przed chwilą był... Czuje, jak z czasem będzie mnie to dobijać - liczę na miliarderów i naukowców ;)
Rzadko zostawiam komentarz na yt, ale tutaj muszę napisać. Materiał piękny pod każdym względem i daje do myślenia - pełen szczerych mądrości oraz kreatywnego i cieszącego oko montażu. Zakończenie wzruszające. Za chwilę 24 lata, myślę że dopiero od 20stki stopniowo zacząłem ŚWIADOMIE sobie zdawać sprawę z części poruszonych na filmie wątków, do reszty muszę jeszcze 'dorosnąć' ;) Pozdrawiam Cię serdecznie i dzięki za twórczość, zostaję na kanale!
Jutro rano do pracy a ja siedzę o 01::17 i piszę ten komentarz o moim odkryciu roku 2024 jakim jest ten kanał. Zajebista robota, zasługujesz na duuuuużo więcej subów
Mam 25 lat. Za niecały miesiąc kończę 26. Od 2018 roku do 18 maja 2023 roku, ciągle towarzyszył mi nadmiar stresu. Nieudane związki, stany depresyjno-nerwicowe, problemy ze studiami, potem praca. 18 maja to dzień w którym zniknęła z moich barków spora część tego stresu, gdyż po sześciu latach w końcu obroniłem tytuł inżyniera z Automatyki i Robotyki (jak ktoś ma zamiar coś napisać o tym że nie ma co się chwalić - spier*alaj). Najciekawsze jest to, że nie poczułem z tego powodu satysfakcji (mimo świadomości pracy którą włożyłem i pokonaniu przeciwności losu), a jedynie ogromną ulgę z faktu że te lata nie poszły na marne oraz że to też jest mniej zmartwień dla mojej rodziny. Dlaczego o tym piszę? Bo przez ostatnie 6 miesięcy jestem zagubiony i zdałem sobie sprawę chyba dopiero w te święta, bo to jest pierwszy raz od lat kiedy mogłem bez stresu pomyśleć "Co dalej? Czego pragnę? Czy jest mi dobrze tak jak jest teraz? Czy moje cele są słuszne? Czy nie powinienem X, Y, Z?". I naprawdę dziękuję od serca za ten film. Czuję się o wiele spokojniejszy i o wiele pewniejszy moich planów i podjętych już decyzji, że podążanie własnymi wartościami jest dobre. Czuję że musiałem to od kogoś usłyszeć, kogoś tak wiarygodnego w swoich materiałach jak ty. Również podpisuję się pod maksymą "Każdy do dorosłego życia musi dorosnąć w swoim tempie". Tak żeby już nie słodzić. Ogromnie mi się podoba montaż twoich filmów. Są pomysłowe, oryginalne i inspirujące. Zostanę tu chętnie na dłużej!
rusza mnie treść tego filmu, wracam do niego w kółko - mądre i dobrze opowiedziane. Podobnie z resztą zatrzymują mnie Twoje filmy o bieganiu, filozofii życia czy medytacji. Z perspektywy filmowej story-telling na najwyższym poziomie i wspaniały przykład maksymy "story is king" (przerabiam właśnie Wasz kurs video)... ALE perspektywa filmowa niejedyna ani niejedyna słuszna. Uderzyła mnie myśl, że treść Twoich filmów (na pewno tych tu wymienionych 4) jest tak bardzo istotna, że nie wymaga obrazka! Nawet bym wolała, żebyś nagrał podcasty na te tematy, bo pewnie dałoby to większe pole do rozwinięcia tych myśli głębiej (film jednak "boi się" zadługiej gadanej narracji). Uwzględniając jak ogromnym nakładem czasu i zaangażowania powstają filmy, to muszę podsumować przewrotnie - przerost formy nad treścią! Oczywiście są tu inne zmienne... rozumiem, ze film jest Twoim medium, wiec być może to działa na zasadzie: film albo nic. Prawda tez jest, ze wizualne ogranie treści w punktach łatwiej się zapamiętuje... No ale moim clue tu jest poddanie pod rozwagę - nie każda treść winna być przedstawiona filmem, nie każdej treści film służy w tym samym stopniu.
kurcze to jest bardzo cenna uwaga, akurat trafiająca w moment kiedy sam o tym myślę. Chyba spróbuję do tych tematów "przemyśleniowych" dobrać trochę luźniejszy, mniej kosztowny czasowo format 👌Choć akurat teraz siedzę nad filmem, w który włożyłem mnóstwo godzin i nerdzenia :D Ale to kolejny... Dzięki za komentarz i przemyślenia! Cenne
Skąd w nas potrzeba kategoryzacji: dorosły/nie dorosły, czy jesteśmy tu po coś/czy nie ma to znaczenia? To podobnie jak ustalenie co było na początku: osobliwość? Czas wtedy jeszcze nie istniał więc nie było/nie mogło być początku? Kiedy analizujemy drobne sprawy - mają sens (idziemy do sklepu, żeby.../poznajemy ukochaną osobę.../idziemy na rower... itd), z większej perspektywy, trudniej uchwycić sens tego różnorodnego zbioru, jako całości - podobnie jak osobliwości przy powstawaniu świata. Mamy wbudowany w nasze rozumienie - interpretowanie, mechanizm nadawania znaczenia/intencyjność, ale wcale rzeczywistość taka nie jest (nie wykazuje cech intencyjności - my je ew. nadajemy). Próbujemy i możemy ją zrozumieć tylko w 3 wymiarach a wszechświat swobodnie funkcjonuje w co najmniej czterech! Nie chodzi o transcendencję, bardziej o to, że technicznie pewne rzeczy są niewykonalne, bo taka jest fizyka/natura ...
Widzę twój drugi/trzeci film i jestem pod wrażeniem jak zajebiscie i ciekawie wizualnie kręcisz filmy na YT. Moim zdaniem Klasa. Oczywiście to nie umniejsza tematyce twoich filmów. To też jest dobrze udźwigniete.
Miałem 40 lat (teraz już nie mam), dom, karierę, partnerkę od ponad 20-u lat, a mój stary traktował mnie jak dziecko. Pobłażał mi, zamiast szanować. Gdy to olałem dopiołem dorosłość na ostatni guzik. A tak to zostałem dorosły jak się samemu utrzymywałem. Teraz tylko pytanie, czy jestem dojrzały 😳
Cześć, to co mówisz to wszystko prawda. Jeśli chcesz szczęścia i pewności siebie to wystarczy nauczyć się czegoś tak na poważnie od serca. Jeśli coś umiesz, tak ekstra, nie czytać i pisać po szkole podstawowej ale coś umiesz bo Cię to interesuje , uczysz się tego na własną rękę i poznajesz rzeczy o których mało kto mówi wtedy w pewnym sensie jesteś autorytetem w tym co poznajesz. I coś wiesz i coś rozumiesz i możesz się w tym zaprezentować światu. Możesz coś więcej na ten temat powiedzieć. Zaczynasz mieć spokój bo coś więcej wiesz w stosunku do ogółu. Zaczynają Cię słuchać - oglądać i widzisz że to ma sens. A mówiąc o dorosłości , o tym poczuciu że jest się dorosłym, im później ono przyjdzie tym lepiej. Pod koniec lat 70tych miałem okazję pojeździć na podobnej desce. Znajomy otrzymał w prezencie z Ameryki. Po tym wszystkim jak teatr życia mnie wziął w swoje obroty , dziś kiedy mam trochę czasu, wracam z powrotem do tamtych czasów i szukam kolejnej deski z rolkami do zabawy. Moim zdaniem odkopanie tego czego się pragnęło w dzieciństwie i na nowo się tego spróbowało, ale z doświadczenia późniejszego wieku jest tym czymś co naprawdę możesz zrobić. Odkryć to swoje na nowo. Pasja jest tym co możesz robić za darmo. Pasja w tym sensie że ludziom to w czymś pomoże. I wtedy wiesz co jesteś i kim jesteś. Trzeba się oddzielić od społeczeństwa (jak Twój telefon w pudełku) by sobie pragnienia z dzieciństwa przypomnieć. Zaczynasz rozumieć że to co Ci się podoba jest super bez względu na to co inni mówią. Jesteś sobą i wiesz swoje. Trochę chaotycznie , ale tak to widzę. Kręcisz fajne filmy i to jest super. Czyż nie? Pozdro :)
Uczyniłem coś niesłychanie życiowego jako ktoś bardzo młody. Zająłem się mianowicie alchemią, wczoraj udał mi się eliksir młodości i jakkolwiek mam jeszcze rok do okrągłej trzydziestki, przez resztę życia bd mógł sb pozwolić na granie kartą młodziaka
Hmm… w wieku 41 stwierdziłem, że trzeba trochę nad sobą popracować. Za tydzień, już w wieku 42, biegnę drugi ultramaraton górski… wiek to nie pretekst, liczy się kontekst 😊
Szczerze? Myślałem, że jesteś starszy. Dużo starszy i jesteś po 40-tce. Przynajmniej tak się wypowiadasz w swoich filmach i poziom dojrzałości Twojej jest ponad Twój wiek. Od siebie dodam: 35-40 pracujesz na siebie, swoją pozycję, rozwijasz rodzinę. Zdobywasz masę doświadczeń i zaczynasz rozumieć świat. Po 40 zaczyna się okres wyluzowania do świata, którego nie zmienisz. Zaczynasz doceniać swoje życie i układać je sobie w bezpieczny sposób. Czujesz lekkie spowolnienie, rozładowanie baterii. Większe dopiero odczujesz po 50-tce. Często dopiero w tym wieku ludzie stają sie dorośli. Po 50-tce zaczynasz pracować na jeden etat sugerując się tym, że wcześniej za dużo traciłeś w życiu życia swojego i rodzinnego.
Czy ta ścieżka gdzie jedziesz rowerem jest gdzieś w Trójmieście? Jeśli tak to wygląda jak miejsce które muszę odkryć podczas wiosny :) zdradzisz okolice?
