Benedykt XVI i Hegel - panel dyskusyjny 

Wszystkie wykłady z XIV Konferencji Edukacji Klasycznej: ru-vid.com/group/PLXcCuj8o5CgoSODpL95xlHzV0xi8m-1Ap

Dopóki są tacy ludzie jak księża z FSSPX i redaktor Lisicki,możemy mieć nadzieje,że Nasza wiara w Prawdę nie ulegnie zagładzie

Wszystko wynika stąd, ze człowiek w swej pysze chce koniecznie wyprowadzać ze wszystkiego nowe, oryginalne wnioski, zostawic swój wład, czy wymyśleć cos nowatorskiego. Dla samej takiej postawy. Nie dostrzega, ze nie mozna zmieniać objawionych podstaw, mozna je jedynie zgłębić. Chęć zaistnienia, zabłyszczenia, jest przyczyną wad nowej teologii.

Bóg zapłać 🙏

Bardzo ciekawa i merytoryczna dyskusja. Potrzeba nam Katolikom więcej takich materiałów by stabilizować swoją wiarę w Boga. Bóg zapłać wszystkim uczestnikom 😇

Bóg zapłać! Wspaniała Konferencja! 👍🙏

1:05 Tak się też zastanawiałem co skłoniło ich do odejścia od Prawdy? A wskazówkę uzyskałem w rozmowie z Janem Paweł II zarejestrowanej w książce 'Przekroczyć próg Nadziei'. Papież określił tam katolicką prawdę jako czyniącą podziały, gdyż wyklucza. Skoro Prawda katolicka nie doprowadzi do celu zjednoczenia, tylko podzieli, to należy ją odrzucić. Stąd moim zdaniem płynie niechęć do Prawdy Objawionej, a próby szukania 'jedności' gdzie indziej i u kogo innego. Moderniści znaleźli go we tym co uznali za wspólne dla wszystkich. W samym dążeniu do Boga - ale jakiego, to już nie wyjaśniali, a raczej zaciemniali. Oto cytat z tego wywiadu: "Istnieją zatem podstawy do dialogu, do poszerzania obszaru jedności, które musi iść w parze z przezwyciężaniem podziałów, które w znacznej mierze były następstwem przekonania o wyłącznym posiadaniu prawdy." Przekroczyć próg nadziei s34 (pdf).

Czekamy z niecierpliwością!

Łapki w górę

Tę kwestię (hegelianism) u kard. Josepha Ratzingera dość dokładnie przeanalizował biskup R. Williamson; co ciekawe poruszył ją podczas swojej wizyty w Przeoracie kilkanaście lat temu.

Bóg zapłać :)

Kiedyś słyszałem na yt od świętej pamięci profesora ojca Krąpca uwagę na temat myśli filozoficznej jeszcze chyba Karola Wojtyły(byli razem wykładowcami na KUL), że niepotrzebnie poszedł w stronę fenomenologii. Muszę to odnaleźć i ewentualnie doprecyzuje. Dziękuję. Z Panem Bogiem

Dziękuję za świetny panel

Ks. Karol Wojtyła krótko po święceniach wyjechał na studia doktoranckie do Rzymu i pisał doktorat pod kierownictwem ojca Galigula Grange. Doktorat nie został opublikowany w Rzymie.

Ja jestem daltonistą i przedszkolanką a prawdę widzę naturalnie bez żadnych utrudniem , dla zgrozy rodziny i znajomych, bo prawie wszyscy chcą dostosować a raczej zmieniać naukę Pana Naszego Jezusa Chrystusa ,Boga W Trójcy Jedynego do swoich potrzeb i to robią i żyją w grzeechach ciężkich i śmiertelnych. Dziękuję za ten program a zwłaszcza panu Lisickiemu za prawdę .Życze mu dalszych sił i odwagi w mówieniu prawdy. Modlę się za tę siły dla pana Pawła Trzeba głosić prawdę z Bogiem

Kompetencje Dragana w krytyce filozofii można by zapewne porównać z jego kompetancjami podczas krytykowania muzyki Fryderyka Chopina. Co znawca muzyki Chopina mógłby zrobić? No powiedzieć, że się chłop nie zna, co tu więcej można powiedzieć. PS Pan Dragan już się dowiedział, że formowanie się życia w głębinach oceanów nie było spowodowane tym, że cała atmosfera była przesiąknięta tlenem (kwantechizm strona 246,247), czy nadal tkwi w tym błędzie poznawczym? Niech się zajmuje tym, na czym się zna, czyli fizyką i nie chwali się tym, że tak nienawidzi filozofów, że wydawca kwantechizmu zmusił go do usunięcia obelg pod groźbą nie wydania książki. Kwantechizmu właśnie. Fobie się leczy, a nie się nimi chwali.

Ja bym chętnie zadał pytanie takie: ile herezji i jakich „popełnili” w swoim życiu JPII i BXVI w swoich wypowiedziach i nauczaniu? Przeprowadzić analizę historyczną materiałów źródłowych i wyliczyć. Byłby to ciekawy wkład.

Deo gratias.

Deo gratias

Super sprawa że Lisicki wystąpił na konferencji z "schizmatykami" :) Bardzo dziękuje księdzu za wideo !

Uczta intelektualna! Deo gratias!

Bardzo przepraszam. W klasycznej matematyce bardzo mało jest eksperymentów, choć mogę się zgodzić na to, jeżeli przez "eksperyment matematyczny" uznać formułowanie tzw. tez i dowodzenie 'pod tezę" w poszukiwaniu istotnych właściwości obiektów matematycznych, zależności w nich lub pomiędzy nimi. W znaczeniu potocznym, eksperymenty są owszem, ale bardziej w matematyce uprawianej z pomocą zaawansowanych programów komputerowych, gdzie ważne są iteracje (np. eksperymenty nad fraktalami). Prowadzone są w ramach istniejącej dziedziny matematyki albo obszarze z w którym powstaje nowa; w żadnym razie, nie powstają teorie na kształt fizycznych, ponieważ z tych ściśle matematycznych, wnioski teoretyczne wyprowadzane są w całkowitej zupełności logicznej i nie poddawanej dyskusji, ale najpierw z aksjomatów. W odróżnieniu od tego, w fizyce, w jej teoriach, nie ma aksjomatów, a tylko podstawowe mniej lub bardziej intuicyjne pojęcia, i od których fizyka potrafi odejść, jeżeli daną teorię się podważy, albo od niej, po prostu, odejdzie. W matematyce, gdzie postulaty teoretyczne są dowodzone niezbicie, teorie z jakich powstają, po prostu zamieniają się na matematyczne dziedziny, uprawiane przez tych, komu się podobają. Obowiązuje ogólnie zasada niesprzeczności a nie sprawdzalności eksperymentalnej, dlatego twierdzenia matematyki bliskie są religijnym dogmatom, a właściwie, tym ostatnim, jeszcze bliższe są aksjomaty. Eksperyment nie stanowi istoty matematyki ani jej metodologii. Z tego wniosek, że matematyce wystarczy jedna filozofia; z istniejących polecam tomistyczną.

Jestes niesamowity drogi Pawel Lisicki. 🙏

Przydałaby się debata np. Lisicki vs dr Paweł Mielcarek

🙂

👍

Kiedy tak słuchałam ostatnich wypowiedz Red. P. Lisickiego o wspólnym mianowniku poczynań literackich, a także o wspólnej "przewodniej idei" (nazwijmy ją nowomodernistyczną:) JP II i J. Ratzingera i gdy płynęły słowa Ks. P. Dzierżaka nt. prawdy, jaka ona w zasadzie jest, czym jest - moje myślenie automatycznie podążyło do Asyżu dnia 27.10.1986 roku i narzuciła mi się taka myśl "nieuczesana", iż owa absencja J. Ratzingera tamże, być może wcale nie była wbrew oczekiwaniom JP II, a wręcz odwrotnie... Mogła wynikać z czystego obrachunku i być wspólnie ustalonym swoistym rekonesansem, nie wytaczaniem wszystkich dział, pewną manipulacją po prostu, z zamysłem stworzenia pozoru tzw. "niejednomyślności", subtelnych niuansów poglądowych między JP II, a późniejszym Benedyktem XVI. Taki manewr pozostawiający w razie czego margines i pole do działania przy wykorzystaniu innych technik, w dążeniu jednak do tego samego zamierzonego celu. Wielka przyjemność słuchać i widzieć Księży w towarzystwie Red. Pawła Lisickiego, uosabiającego właściwie jedyny powód, dla którego zdarzało mi się zaglądnąć na PCh 🙂 😀 Bóg zapłać 😇 Laudetur Iesus Christus!

Pana Łosickiego musiałem słuchać z telefonem przy uchu.Poza tym"samo słodkie"-jak mówi prof.Meisner

Ave Maria! Serdeczne Bóg zapłać za głoszenie prawdy Bożej!

53:20 i dalej - z zacytowanego fragmentu myśli JPII nie wynika moim zdaniem, to co Lisicki tu wywiódł. JPII stwierdza, że nikt, nawet Bóg, nie może posługiwać się inną osobą jako środkiem do celu. Na poparcie swojej tezy JPII przytacza to, że Bóg dał człowiekowi wolną wolę. I to rozumowanie jest ok. Danie człowiekowi wolnej woli oznacza tyle, że to człowiek samodzielnie może wybierać, jak chce postępować, co uważać za zło, co za dobro. Bóg niejako zrzekł się "ręcznego sterowania" , zmuszania człowieka do czegokolwiek. Nie dlatego, żeby Bóg tak nie mógł zrobić, po prostu z jakiegoś powodu nie chce tak postępować. Pośrednio świadczy o tym właśnie danie człowiekowi wolnej woli, którą Bóg szanuje. Tylko tyle moim zdaniem JPII tu powiedział. Z zacytowanego fragmentu myśli JPII nie wynika natomiast - tu Lisicki zaczyna sobie dopowiadać - że JPII relatywizuje i uważa każdy wybór moralny człowieka za tak samo dobry, wartościowy, etc. Pozostawienie ludziom wolnej ręki nie przeczy istnieniu obiektywnego Dobra i Zła. Człowiek może bowiem wybrać po prostu źle. Na zasadzie dalekiej analogii można powiedzieć, że istnienie grupy ludzi niezdolnej do widzenia koloru, dajmy na to, czerwonego, nie przeczy istnieniu w rzeczywistości rzeczy koloru czerwonego. W ogóle mam wrażenie, że analizowana myśl JPII dotyczy bardziej antropologii, konstrukcji ludzkiej istoty jako wolnej i "samosterownej", które to przymioty pośrednio odbierają prawo przynajmniej innym ludziom do posługiwania się tym człowiekiem jako rzeczą, traktowania instrumentalnego, niż zagadnień moralnych, które tu nie zostały w ogóle poruszone.

Czytałam przemówienie Papieza Jana Pawła 2 na stadionie w Casablance do młodzieży marokanskiej i nic nie było tam zdrożnego. Papiez został zaproszony przez Króla Maroka aby pouczył również młodzież muzułmańska co do moralnego życia i Papiez na to przystał mówiąc im żeby żyli zgodnie z prawem miłości i prawem zapisanym w Starym Testamencie . W ten sposób tak naprawdę ewangielizowal bo mówił również o Chrystusie .

Czy Benedykt heglował Kościół?

Zdekonstruowali Benedykta XVI.

Pytanie do księdza, może z innej beczki (bardziej na piątkowe PiO). Jak pogodzić ryty wschodnie, gdzie nie ma przyklęknięć, jest powszechna koncelebracje (prawie jak w NOM) i pewne inne znaki zewnętrzne z rytem św. Piusa V i innymi rytmami zachodnimi (chociaż od wieków istnieją obok siebie w Kościele)?

:D

A kto i na jakiej zasadzie miałby dawać fizykom możliwość zdobycia wykształcenia filozoficznego? Pachnie marksizmem.

Pani Lisicki Odnosząc się tylko do tego że Bóg nie może posługiwać się jako środkiem do celu

Gdy Benedykt został Papieżem to zmienił mu się punkt widzenia .

Paweł, ciała zmartwychwstanie? Do zycia wiecznego? Wszystkich ludzi czy tylko poboznych katolików od-rzeczy. Sure (siur) :)

Pan Lisicki mowi, a Ksieza sie nuuudza

I tutaj jest podwójne dno. W panelu pominięto istotę "abdykacji" Benedykta XVI, co faktycznie było powodem, czy zdrowie (żył jeszcze 9 lat), czy niemoc w radzeniu z całością kurii rzymskiej, czy naciski polityczne? A może planowa laicyzacja całego świata?

Za ciężki materiał.

Jan Paweł II jest poza wszelkim podejrzeniem.

Przecież cała teoria kwantowa to jest jeden absurd

" Jezus z Nazaretu " .

Czyli szanowne gremium lepiej rozumie się na rzeczy niż Ratzinger i JPII.

Oskarżyć wielkiego papieża o brak rozumienia pojęcia prawdy, przy czym: 1. Nie poinformować na czym ów błąd miałby polegać. 2. Z oczywistych racji nie można dać mu szansy obrony ale można było dać szansę obrony jego dobrego imienia komuś z widowni - gdyby tylko wyjawiono tajemnicę o co konkretnie chodzi (1). 3. Być może pojęcie prawdy jest różnie definiowane przez różne szkoły (z róznej strony mam na myśli bo prawda to chyba elementarnie proste pojęcie) ale znów mówimy nie wiadomo o czym (1) więc nie ma jak dyskutować (2). Cos mnie się widzi ta "prawa" strona coś przykrywa licznymi uśmiechami. Mówiąc szczerze nie bardzo ufam notorycznie uśmiechniętym ludziom.

Dlaczego ks. Dzierżak używa tak modernistycznego pojęcia jak "dyskurs"? Dyskurs różni się od dyskusji. W dyskusji jest podejście realistyczne i docieka się materialnej prawdy. W dyskursie natomiast, "prawdę" się ustala - to jest podejście idealistyczne.

Proszę jak łatwo wam idzie krytyka kropka słowotok i masa lekko rzucanych poważnych zarzutów bez kogoś kto był miał inne stanowisko i i mógłby coś powiedzieć panie Lisicki i Ty panie księży czy ten program to była prawda o której tyle mówiliście

Bardzo fajna (nie ciekawa, ale fajna) dyskusja. Trzy Umpa Lumpy ludzkiej wiedzy sie spotkały i z pewnoscia opowiedziały jak wszechswiat działa. Żadnych wątpliwości, jak 8 letnie dzieci.

Parszywy semi - arianizm.

👍