DWA OBLICZA SEVERUSA SNAPE'A 

50 twarzy Severusa Snape'a, w tym 48 ukrytych w cieniu

"Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze, albo że nie dobrze"

Mam wrażenie że warto wspomnieć o tym że jako dyrektor hogwartu w 7 tomie robił wszystko żeby chronić uczniów i tak manipulował śmierciożercami żeby kary były w miarę jak najmniejsze

Ludzie dzielą się na: - dobrych - złych - neutralnych - Snape'a

Teraz dwa oblicza Jamesa Pottera bo był zbyt wybielany

Snape to mistrz oklumencji, nawet Rowling nie wie co naprawdę myślał.

A ja do dzisiaj patrzę na Snape'a zupełnie inaczej, niż wtedy, gdy pierwszy raz oglądałem filmy z serii Harry Potter. Snape chcąc być skutecznym jako podwójny agent musiał pewne rzeczy robić, żeby się nie zdradzić. Poza tym jego zachowanie względem Harrego w konsekwencji pomogło, bo Harry miał dzięki temu namiastkę tego, z czym musiał się później mierzyć. Snape swoim zachowaniem wzbudzał w Harrym wolę walki i obrony. Gdyby Potter był chowany pod kloszem i traktowany jak jajko to pierwszy lepszy śmierciożerca by go zrównał z ziemią.

Alan Rickman zagrał Severusa wspaniale

#Imaginarium Jest jedna rzecz, która fajnie kontrastuje. Można mówić o złym obliczu Snape'a, że w pewnym sensie był podobny do Voldemorta, ale to, że kochał, znał miłość, był przyjacielem, sprawiało, że był silny, nie był do końca zły i zepsuty jak Czarny Pan. Poświęcił się, wiedział, że Czarny Pan go zabije, chciał ochronić Malfoya, przed niechybną śmiercią. Lucjusz Malfoy chyba sobie zdawał z tego sprawę, miała to być dla niego kara za nieudacznictwo i słabość. Nie wiem czy Lestrange sobie zdawała sprawę, że jej siostrzeniec po wykonaniu zadania musiałby zostać zabity. Snape wykazał się niesamowitym heroizmem, bo mógł nienawidzić Malfoyów, ale nie mógł pozwolić, aby zginął niewinny chłopiec, który się trochę pogubił. Piękny motyw, że syn nie może cierpieć za błędy ojca. Nawet nie chodzi tutaj o to, że Malfoy i Potter nie za bardzo za sobą przepadali. W pewien sposób, chłopcy byli do siebie podobni. W głębi duszy Snape, targany w pewien sposób wyrzutami sumienia, nie chciał już nikogo śmierci. W pewien sposób, zmienił się. Tylko, każdy powie, skoro taki przyjaciel i dobry człowiek to dlaczego zabił Dumbledore'a ? Otóż paradoksalnie Snape chciał zabić Albusa. Dlaczego ? Bo widział jak klątwa go wyniszcza, bo odnalezieniu horkruksa i kolejnym osłabieniu, był wrakiem człowieka, zostało mu niewiele czasu. Męczył się niemiłosiernie. Sewerus widział to i czuł. Nie mógł znieść widoku przyjaciela w takim stanie. Chciał go zabić Avadą, chciał skończyć jego cierpienia, chciał, aby nareszcie mógł odpocząć, ulżyć mu. Swoją drogą, Dumbledore na początku też był zwolennikiem czystości krwi, też poniekąd służył zbrodniarzowi - Grindelwaldowi, dopiero miłość, do siostry, jej strata, wyrzuty sumienia, doprowadziły do jego zmiany na dobre. Jednak w chwili próby, poczucie winy, chęć przeproszenia, wskrzeszenia siostry, zwyciężyły nad Albusem. Wiedział, że w pierścieniu ( jakaż tu ironia ) znajdują się ciemne moce, a w nim kamień wskrzeszenia oczywiście. Klątwa w jego ręce, doprowadziła do opamiętania się Dumbledore'a. Było już za późno, jedyne co mógł zrobić to się poświęcić. Tak odkupił swoje winy. Snape nie pozwolił, aby poczucie winy wygrało. Cały czas musiał odgrywać swoją rolę, aby misja się powiodła. Wiedział, że Voldemort przynosi tylko śmierć i zniszczenie, że nie ma w nim krzty miłości, że jest wyzuty z tej najważniejszej wartości, a ponadto nie zna takich słów jak przyjaźń i lojalność. W głębi duszy, wiedział, że przystąpienie do niego lata temu było ogromnym błędem. Wynikało to z bólu jaki odczuwał, z pogardy z jaką podchodzili do niego inni czarodzieje. Chciał być szanowany, podziwiany, ideały Lorda Voldemorta wydawały mu się bliskie i słuszne. Po śmierci Lily się opamiętał, zobaczył, że strach to tylko kiepska imitacja szacunku. Umiał jednak znaleźć złoty środek, gdyż wiedział, że taka rola jaka przypadła mu w Wielkim Planie Dumbledore'a tego wymaga. To on musiał być tym złym. W pewien sposób był dla Harrego ojcem, surowym, ale jednak. Albus utożsamiał to co dobre, ciepłe, trochę jak matka. To oni go wychowali. Snape też wiedział, że wychowanie u Dursley'ów zniszczy w pewiem sposób w Harrym butę i arogancję jego ojca. Miał w tym rację. Wiedział jednak, że James miał też dobre cechy, takie jak odwaga. To chciał w Harrym uwypuklić. Nauczył go w pewien sposób pokory. Prawda jest taka, że Harry nigdy nie był wybrańcem. Należało go w nim stworzyć, ciężką, nieodżałowaną pracą i siłą woli. Jest też taki argument, że Sewerus chciał zrobić na złość Harremu, zatapiając miecz Gryffindora. Snape chciał sprawdzić czy jest on zdolny do poświęceń i ma wystarczającą siłę, aby przygotować się na walkę z duszą Voldemorta w horkruksie. Jednak ważniejsze jest to, że wiedział, że w pobliżu czai się niezdecydowany Ron. Weasley od dłuższego czasu śledził Harrego i Hermionę. Opiekun Slytherinu doskonale wiedział, że tylko, razem we trójkę są w stanie pokonać Czarnego Pana, że połączone miłość i przyjaźń są w stanie obalić tyrana. Każdy kto zna Rona, ten wie, że trudno mu by było przybyć i przeprosić. Wstydził się przyznać do winy, bał się, że zostanie odrzucony, wyśmiany. Snape w ten sposób chciał, aby wrócił on do przyjaciół, że siła przyjaźni, ratowanie przyjaciela, przezwycięży uprzedzenie i wstydliwość. Ron uratował Harrego, a później pomógł mu zniszczyć część Czarnego Pana. Snape rzeczywiście był nauczycielem życia, który tak naprawdę przygotował cała trójkę do swojej trudnej misji. Można o nim mówić różnie, miał swoje ciemne strony, że nie lubił Harrego, ale taka była jego rola. Miał swoje ciemne strony, był swego czasu sługą Voldemorta, niestety to jego imię będzie widniało jako zabójcy swojego przyjaciela, Albusa Dumbledore'a. Nie pozwolił on, aby poczucie winy go zniszczyło, zamienił to w pewną siłę. Postać, barwna, pomino jego upodobań do czerni, ale ciekawa i najlepsza w książkach i filmach. Alan Rickman chyba spotęgował to wrażenie. :) Z wiekiem coraz bardziej go szanuję. Z wiekiem go zrozumiałem. Naprawdę zasługuje na miano, nieoczywistego bohatera. To idealny przykład człowieka nawróconego ze ścieżki zła na drogę dobra.

Jedna mała korekta, wydaje mi się, że pod koniec serii Snape nie działał już tylko dla własnych egoistycznych celów ani dla zagłuszenia wyrzutów sumienia, ale naprawdę przeszedł na "dobrą stronę". Zaraz wyjaśnię, dlaczego. Jedną zważniejszych scen dla rozwoju Snape'a jest ta, w której dowiaduje się, że Harry będzie musiał umrzeć. W tym momencie to właśnie on okazuje troskę o Harry'ego i nie chce jego śmierci, a gdy Dumbledore pyta, dlaczego, pokazuje swojego patronusa, takiego samego jak patronus Lily. Całe życie Snape chronił Harry'ego, myśląc, że robi to dla swojej zmarłej ukochanej, tylko po to, by dowiedzieć się, że Harry musi po prostu zginąć w odpowiednim momencie z ręki Voldemorta. A jednak zdecydował się doprowadzić plan Dumbledore'a do końca, przekazując Harry'emu potrzebne informacje, choć nie miał już wtedy przed sobą dawnego celu ochrony dziecka Lily, ale wspólny cel zwycięstwa nad Voldemortem. Snape dokonał pod koniec serii wyboru, decydując się działać przeciwko Voldemortowi nie dla ochrony syna Lily, ale dla zwycięstwa nad Czarnym Panem, dlatego wydaje mi się, że twierdzenie, że Snape przez cały czas działał z egoistycznych pobudek jest niedomówieniem.

Dla mnie on był przede wszystkim bardzo samotnym, nieszczęśliwym i doświadczonym przez życie człowiekiem i to go w dużej mierze ukształtowało tak a nie inaczej , to miało też duży wpływ na jego charakter i postępowanie... Cała jego historia jest zarazem piękna jak i tragiczna i bardzo smutna😭💔

Moim zdaniem Snape nie jest ani dobry ani zły. On jest postacią tragiczną. Stracił to co kochał, nie miał kochającej rodziny, mało kto go akceptował. Życie go ukształtowało i dlatego był taki, a nie inny.

Snape nie był biały, czarny ani szary. Był poprostu jedną wielką szachownicą.

Postać Snapa jestvnabardziej złożona w całym Uniwersum i w piękny sposób pokazuje że człowiek nie jest dobry albo zły że ma swoje jasne i ciemne strony. Pamiętam ten Dialog Sneapa i Dumbleadora kiedy Severus zarzucił Albusowi że ten wie że Harry będzie musiał umrzeć i że hoduje to jak psa i tu widać było że jednak na Harrym mu zależy Że jest w nim zdolność do miłości. Właśnie Jego postać pokazuje że mimo całego zła miłość sprawia zw można zdecydować się na heroiczny i mega odważny czyn żeby być podwójnym agentem. To że musiał zabić Dumbleadora. Dla mnie jest tragiczna postacią i mam jakąś słabość do niego, żal trochę podziw. Budzi bardzo różne uczucia, niejednoznaczne. Ja osobiście lubię takie postacie bo pokazują że właśnie takie jest życie ze nikt nie jest jednoznacznie dobry albo zły.

"(...) wszyscy mamy w sobie tyle samo dobra co zła. Tylko od nas zależy jaką drogą pójdziemy"- Syriusz "łapa" Orion Black III 1995

Snape był najbardziej stronniczym nauczycielem zaraz po Dumbledorze xD

W postaci Severusa lubię właśnie to, że nie da się go łatwo ocenić. Do momentów jego "szlachetności" zaliczyć można jeszcze: próbę pomocy Remusowi podczas bitwy siedmiu potterów, oraz jego troskę o Dumbledora, po tym jak ten poparzył sobie klątwą rękę. Do "złych" momentów: w książce Snape prosi Dumbledora o ochronę tylko Lily, a jej dzieciaczka i męża olewa, za co dostaję od Albusa ochrzan

W końcu ktoś to powiedział! Irytowało mnie to, że ludzie spuszczają się tak nad snapem, że jest bohaterem, kiedy w rzeczywistości, gdyby to nie jego ukochana zginęła, tylko akurat okazałoby się, że to neville jest wybrańcem to by z "uśmiechem" na twarzy poszedł za voldemortem i beztrosko zabijał innych

Postać Snape'a jest taka fascynująca właśnie przez to, że nie jest ani do końca dobry, ani do końca zły. Przy wielu heroicznych i bohaterskich czynach popełnił również wiele ohydnych, złych czynów. Nie ma wątpliwości, że jego przejście na stronę Dumbledore'a nie wynikało początkowo z żadnej duchowej przemiany, zrozumienia swoich błędów i zrozumienia, że strona Voldemorta jest moralnie zła, a tylko i wyłącznie z miłości do Lily. Jednak uważam, że gdzieś po drodze naprawdę się zmienił, co doskonale obrazuje poniższy cytat z rozmowy z Dumbledore'm, gdy dowiedział się, że ten planuje śmierć Harry'ego: "- To cię tak szokuje, Severusie? A ilu ludzi umarło na twoich oczach? - Ostatnio tylko ci, których nie byłem w stanie ocalić"

Wydaje mi się,że Snape z danych powodów nie był bohaterem ani dobrym,ani złym,ale był za to bohaterem koniecznym i skutecznym,takim którego te ciężkie czasy potrzebowały.

Dwie sprawy 1. 4:08 Wydaje mi się, że Snape był szorstki i ubliżał Harremu przez to, że Voldemort mógł kontrolować jego myśli, więc odkryłby nie wierność Severusa wobec siebie. 2. 5:03 To, że Syriusz Black nie był widziany w towarzystwie Voldemorta nie oznacza, że nie mógł zdradzić Potterów. Peter też nie chodził na zebrania śmierciożerców, a okazał się zdrajcą.

Kwestia SWM (Snape Worst Memory) i kontekstu historycznego. Snape urodził się w 1960 r. Słowo 'pants' na przełomie lat 90. i 2000 zostało zamerykanizowane do jego obecnego znaczenia, czyli 'spodnie' W latach 60. i 70. 'pants' miało inne znaczenie, a było nim bielizna/majtki. Więc sytuacje można interpretować na dwa sposoby: 1. Ściągnęli mu spodnie przed 'tłumem' i został upokorzony. 2. Ściągnęli mu bieliznę przed 'tłumem', co jest przestępstwem seksualnym. Jeśli to 2 opcja to czy mam się dziwić, że Snape reaguje na Harry'ego, który jest właściwie kopią Jamesa? Ile to razy podnosi się w dyskusji na pewien kontrowersyjny temat, że kobiety nie chcą rodzić dzieci które będą przypominały z chociażby wyglądu ich oprawców. Nie usprawiedliwia to traktowania Harry'ego, ale jak najbardziej jest to zrozumiałe, że Snape zachowuje się tak a nie inaczej,

[*] Alan Rickman

A ja myślę że nie był zła osoba tylko to co spotkało go w dzieciństwie miało duży wpływ na jego zachowanie. To że w późniejszym czasie czyli w szkole spotkał na drodze ludzi którzy mieli poglądy jak Voldemort. Chciał uwagi i przecież wcześniej ludzie go odrzucili więc mógł czuć złość na nich. Wśród zwolenników czarnego Pana a nawet sam Voldemort miał u nich poważnie i ważne znaczenie. To wszystko wynikało z braków z dzieciństwa. Źle dokonał wyboru ale trafił do domu slizgonow i tam pewnie w dużej mierze byli zwolennikami Voldemorta. Z kim przestajesz takim się stajesz. Gdyby trafił do innego domu to sądzę że inaczej potoczyły się losy Snapa. Lub gdyby Lili go kochała to na niego mogła wpłynąć żeby stanął po dobrej stronie. A jako nauczyciel był zgorzkniały, sfrustrowany, owszem złośliwy. Oczywiście byl jaki był mimo wszystko dużo zrobił po przemianie dla Harrego i wspólnej sprawy Dumbeldora.

Postać Snape’s jest dowodem kunsztu literackiego Rowling, bo pomimo wielkich przeciwności widocznych na wierzchu powieści (okrutnik/wiernie kochający; antagonista/bohater; wybitny i potężny czarodziej/pełniący jedynie rolę asystenta dla Voldemorta i Dumbledora), jego postać jest niesamowicie spójna, przemyślana i logiczna. Rowling kładzie duży nacisk w swoich powieściach na to, jak dzieciństwo wpływa na dorosłość i widać to we wszystkich głównych bohaterach… poza samym Harrym! W normalnych warunkach, Harry dorastający w totalnym odrzuceniu i braku miłości swoich wujków zostałby socjopatą. Tymczasem jest on jedyną postacią w całej powieści, która ma złoty, niezłamany kompas moralny i zawsze odróżnia dobro od zła i nieuczciwość od szlachetności. Tłumaczę to sobie jako jeden z efektów zaklęcia miłości pozostawionego przez Lily. Wracając do Snape’a, ten nie posiadał tego i poszukując uznania i przynależności dostosowywał się do swojego otoczenia. Stąd poszedł na manowce, gdy jego przyjaźń z Lily osłabła. Jego największym tragizmem jest to, że w swoim życiu kierowało go jego skrzywdzone ego, co widać w młodości i w tym, że nigdy nie nawiązał więzi z Harrym, choć byłoby to tak naturalne jak więź między Harrym a Lupinem i Syriuszem. Oni mogli, ale czemu Snape nie mógł? Bo wybrał postrzegac Harry’ego przez pryzmat Jamesa (co zresztą też często robili Syriusz i Lupin), który odbił mu miłość życia i od którego zaznał wiele upokorzeń, zamiast dostrzec, że Harry ma w większości subtelny i szlachetny charakter Lily! Gdyby chciał to zobaczyć, to być może przelałby swoją miłość do Lily na Harry’ego i mogliby mieć jakąś formę „wujkowej” relacji, jaką Harry miał z Syriuszem i Lupinem. (Nawiasem mówiąc to kompletnie popsułoby wielki plan Dumbledora). Dlatego właśnie, przez swój wybór uniesienia się swoim ego, potrafił oddzielić osobę Harry’ego (i nadal go niecierpić) od projektu „ochronić Harry’ego”, który moim zdaniem był jego życiowym celem po śmierci Lily aby odkupić swoją winę wobec niej. Ta możliwość odkupienia winy była też jedynym powodem dla którego słuchał się Dumbledora, bo w gruncie rzeczy, Snape nie był wierny nikomu, tylko Lily… Lub jego pamięci Lily

W każdym z nas drzemie skłonność do zła i każdy w swoim życiu popełnia wielkie błędy oraz złe rzeczy. Zgadzam się, że Snape jest postacią niejednoznaczną, ale przez to ciekawą. Drugą połowę swojego życia poświęcił na walkę ze złem (trochę drugorzędną kwestią, czy z wyrzutów sumienia czy z miłości do Lilly) i to żyjąc jako szpieg, musiał zatem żyć w wielkim stresie, ale jego czyny były bohaterskie.

Sądzę, że w pewnym momencie Snape naprawdę chciał czynić dobro i nie był egoistą. W końcu zgodził się na plan Dumbeldora w którym Harry ginie. Gdyby to była jedynie tylko miłość do Lili z której pierwotnie wynikać miała chęć chronienia Harrego, to nie powinien na to pozwolić. Dlatego myślę, że Snape ostatecznie ( nie wiem kiedy konkretnie) zaczął podzielać spojrzenie na świat Lili i zamiast potęgi czy topieniu się w swoim poczuciu winy, wybrał po prostu dobro.

A i jeszcze druga rzecz, snape nie był slabym pedagogiem, on po prostu wykazywał niechęć do braku ambicji, co zresztą też jest nadmienione w książce, że uczniowe z kiepskimi ocenami nie mają co liczyć na zbyt wiele z jego strony. Szczególnie jak został nauczycielem obrony przed czarną magią było to widać dość dosadnie. Jeśli chodzi i o eliksiry i o czarną magię swoją wiedzą wyprzedzał praktycznie każdego poprzedniego nauczyciela, nie mówiąc o tym że tak jak voldemort był mistrzem leglimencji tak snape oklumencji czyli skuteczną obroną przed tym. Najlepszym dowodem na to jest fakt, że Voldemort nigdy go nie przejrzał, mimo tego iż często przebywali blisko siebie do momentu aż potter nie wyznał voldemortowi że to nie snape pokonał dumbleodra i był agentem ten cały czas uważał go za lojalnego sługę. Warto jednak troszkę zrobić researchu :)

Snape jest jedną z najlepiej wykreowanych postaci w sadze, i myśle ze w literaturze ogólnie tez nie jest na końcu... nie zmienia to faktu, że był psychoterrorystą

Kiedy jest 50% na atak i na obronę więc robisz dwa oblicza XD

a może jako następny film "W ataku na Huncwotów" czyli Jamesa, Syriusza, Lupina i Petera ? Bo według mnie nikt nie pamięta tego że byli okrutni w czasach szkolnych(a Syriusz po części dalej gdy był dorosły).

Severus Snape jest i zawsze będzie najciekawszą postacią z całej serii.

Super odcinek. Świetnie ubrałeś w słowa to, co najważniejsze o Severusie i w dodatku nie przedstawiłeś go wyłączanie jako złą, ani dobrą postać. Sama osobiście bardzo lubię Snape'a jako postać i uważam, że jest naprawdę dobrze wykreaowany, ale to jak Harry zmienił swoje nastawienie do niego jest według mnie troche przesadzą, ja chyba nie byłabym w stanie nazwac swojego syna imieniem człowieka, który mimo że sie poświęcił dla mnie to gnębił mnie przez 6 lat mojego życia.

Snape’owi chyba najbliżej do anty bohatera, jest osobą która zarówno w imię prywatnej wendety była w stanie doprowadzić do śmierci niewinnego człowieka, Kazus Syriusza. Jak i w chwili próby oddać życie za innego człowieka, kazus Harrego. W zależności od wyznawanej filozofii życiowej możemy rozstrzygnąć kim był w naszych oczach. Powołując się na przykład biblijnego Łotra który na krzyżu, czyli w momencie kiedy jest już pewny śmierci. Prosi Jezusa by ten wspomniał o nim swemu Ojcu, dostaje zapewnienie że będzie zbawiony. Znając lepiej uniwersum i mając świadomość że nawet dusze dało się scalić, warunkiem było poczucie cierpienia swoich ofiar. Można stwierdzić że finalnie Snape zapłacił za swoje grzechy, a Nevill to też nie jest osoba którą szczególnie trudno było sterroryzować. Więc finalnie Snape możemy określić jako postać głęboko szarą.

Był najbardziej odważnym człowiekiem w tej serii. I jednym z najbardziej potężnych.

Snape musiał być taki jaki był, będąc podwójnym agentem nie mógł być dobry dla Gryfonów, bo jego pozycja jako "śmierciożercy" nie byłaby wiarygodna, a poza tym czy ktoś wyobraża sobie dobrodusznego i miłego Snape'a???

zgadzam sie totalnie, snape był jaki był ale uchronił kilka razy harrego , choć gdyby nie powiedział Czarnemu Panu o przepowiedni raczej nie musiałby. Jednak nienawiść do harrego przez Jamesa to przesada :/ Film świetny, myślę że idealnie przedstawiłeś tę postać :)

No Lily, nie ma to jak poleciec na kolesia znecajacego sie nad twoim ziomkiem xddd. Panowie, to lekcja dla was na przyszłość.

Snape (w filmie) na początku nie patrzył na Harrego z nienawiścią, lecz z ciekawością i zaintrygowaniem. To było w Wielkiej sali. Potem na lekcji eliksirów zaczął od przepytywania Harrego, aby sprawdzić z kim ma do czynienia. Harry nic nie wiedział, więc stwierdził, że brak mu ambicji i jest barrziej jak jego ojciec, James, którego nienawidził. Bo jak wiemy Snape był kujonem i niejako geniuszem - wymyślał swoje zaklęcia, ulepszał mikstury. Jakkolwiek pytania zadane przez Snapea nie były zupełnie z kosmosu, bo Hermiona znała odpowiedź na nie wszystkie, ponieważ była bardzo pracowita i ambitna.

Uwielbiam Snape'a od samego początku pierwszej części i dla mnie na zawsze pozostanie on największym bohaterem w tej całej bitwie i jednym z najpotężniejszych o ile nie najpotężniejszym czarodziejem tamtych czasów a jednocześnie jedną z najbardziej tragicznych i nieoczywistych postaci w całej znanej mi literaturze 😚Niby rasowy Ślizgon - wredny, cyniczny, wyrachowany, przebiegły i sprytny ale w głębi serca o wiele bardziej szlachetny, odważny, lojalny i waleczny, skory do poświęceń i do prawdziwych, głębokich uczuć niż niejeden Gryfon... Niby od początku kreowany na tego złego i podejrzewany o najgorsze ale jednak zwykle okazywał się niewinny i czuło się że tkwi w nim jakaś tajemnica, jakaś wielowymiarowość i iskierka dobra ... Niby bez serca a jednak potrafił kochać i to bezgranicznie... Niby stronniczy, surowy i nieobiektywny czasami nauczyciel ale nadal jeden z najlepszych i najbardziej cenionych profesorów w Hogwarcie... Nieprzeciętnie inteligentny i utalentowany podobnie jak Lupin (jedyny Huncwot którego ja osobiście lubię i akceptuję) z którym tak naprawdę wiele podobieństw go łączyło i z którym w innych okolicznościach może nawet by się zaprzyjaźnili kiedyś... Niby fascynowała go zawsze "czarna" magia ale "białą" magią też posługiwał się równie biegle przecież... O całej jego roli podwójnego szpiega już nie wspomnę bo to też wymagało wiele wysiłku i sprytu z jego strony i to też było bardzo niebezpieczne i ryzykowne a już zwłaszcza dla niego samego a jednak znakomicie się z tego wywiązywał ... Po cichu i konsekwentnie robił swoje, narażał własne życie choć tak naprawdę nie usłyszał za to nawet słowa wdzięczności a większość jego zasług przypisywano komuś innemu.Nie wspominając już o tym że przez cały czas działał sam i w cieniu innych , nie mogąc liczyć tak naprawdę na pomoc ani ze strony Zakonu ani tym bardziej śmierciożerców bo i jedni i drudzy mu nie ufali i traktowali go jak zdrajcę... Dumbledore niby go cenił bronił i szanował ale tak naprawdę to dość mocno go wykorzystywał, manipulował nim i wystawiał na śmiertelne niebezpieczeństwo ... Podobnie Voldzio który nawet jeszcze tuż przed śmiercią Snape'a tak go niby chwalił, jednocześnie z niego szydząc i drwiąc.. Rzeczywiście fest go sobie cenił skoro zrobił z nim to co zrobił i to właściwie bez odrobiny żalu, czy litości , zresztą czy on w ogóle kogoś cenił?Nie wspominając już o tym tym że sama śmierć Snape'a była okrutna, bezsensowna brutalna i niepotrzebna że nie zasługiwał na taki podły los jaki go spotkał ... Cała jego historia jest zarazem piękna jak i smutna... I nie że go usprawiedliwiam czy wybielam bo to oczywiste że nie był ideałem ( w końcu kto nim jest?) i że popełnił zwłaszcza w młodości kilka katastrofalnych w skutkach błędów ale dojrzał i przez całe niemal dorosłe życie robił wszystko co w jego mocy by je naprawić a cena jaką przyszło mu zapłacić była straszna i stanowczo zbyt wygórowana tym bardziej że i w całym swoim życiu nie miał lekko ... Wiem że nie każdy go musi lubić i się ze mną zgadzać podobnie jak ja sama nie "trawię" Huncwotów ale jednak musiałam to z siebie wyrzucić i się w końcu rozpisać 😚

Huncwoci znęcali się nad snapem bez powodu i to jest najgorsze

Super film. Cieszę się, że sporo miejsca poświęciłeś też złej stronie Snapa, bo mam wrażenie że obecnie ta postać jest strasznie wybielana i ludzie jakby zapominają że on wcale nie był taki dobry i wspaniały. Ja go za bardzo nie lubiłam bo, mimo jego dobrych uczynków, nie mogłam mu zapomnieć jak zatruwał życie Harremu (i w sumie innym uczniom, np. Nevillowi). Moim zdaniem warto też wspomnieć o lekcjach oklumencji, które niby udzielał Harremu. Może to tylko moje wrażenie, ale ja to obierałam tak, że on go tak tej oklumencji uczył, aby go nie nauczyć. Wydaje mi się, że nie był w stanie wznieść się ponad swoją niechęć wobec Harrego (nieuzasadnioną) i przez to nic z tej nauki nie było bo Snape tylko się nad Harrym znęcał. I według słów Harrego te lekcje miały jeszcze odwrotny efekt bo po nich było jeszcze gorzej więc coś na pewno z tą jego "nauką" było nie tak.

„Bo wszyscy mają w sobie tyle samo dobra, co zła i tylko od nas zależy, którą drogą pójdziemy. Taka jest nasza natura.”

Czy tylko ja widzę tu świetny motyw na serial

Był jedną z, jak nie najlepiej napisaną postacią w uniwersum... w porównaniu do większości postaci napisanych czarno-biało nie był jednoznaczny... pomimo swojego "egoizmu" nigdy nie pozwolił skrzywdzić dzieciaka swojej miłości, pomimo egoizmu dumbledora nigdy się nie zawahał, będąc wtyczką u Voldemorta ostatecznie się nie pobeczał oddając życie za "słuszną sprawę". Bez wątpienia był postacią heroiczną ale nie wybielaną na siłę, dlatego moim zdaniem to jedna z najlepiej pokazanych postaci, nie był zwyczajnie jedno kolorowy tylko w odcieniach szarości.

Wydaję mi się, że Snape cenił lojalność ponad wszystko. Myślę, że kiedy uczynki Voldemorta były bardziej krwawe i jak on już tracił cząstki ludzkiego zachowania, to wielu wyznawców jego chciało uciec. Tylko ucieczka oznaczała śmierć lub zwrócenie się do potężniejszego czarodzieja właśnie Dumbledora. Relacja Severusa z dyrektorem była napięta bo pomiomo, że wszyscy wiedzieli, że jest nękany przez Huncwotów to nikt z tym faktem nic nie zrobił. Dyrektor może nie wiedział jak wymyka się to spod kontroli i uwielbiał odważnych chłopaków z Gryfindooru. Huncwoci wzieli go na cel już na początku bo mówił, że chce być przydzielony domu węża, jeszcze nie chodziło o Lily. Severus Snape jest gdzieś pomiędzy dobrem, a złem. Jest on najlepsza i najciekawsza postać z całej serii.

Według mnie severus był po prostu tak dobrym szpiegiem że potrafił oszukać sam siebie. I mimo że popełniał błędy to te doprowadziły go na ścieżkę którą podążał aż do końca. I nie nienawidził Harrego a jedynie poświęcił sympatię chłopaka na rzecz jego bezpieczeństwa. Bycie dobrym wcale nie oznacza to że trzeba być miłym i empatycznym. Dobry człowiek to taki który w słusznej sprawie jest w stanie dać się nienawidzić i pogodzić się z tym że mimo słusznego postępowania będzie zapamietany lekko mówiąc negatywnie lub wcale.

Bardzo fajny film, daje do myślenia. To prawda, że ciężko jednoznacznie ocenić Snape'a i właściwie wiele tu wyjaśnia przyjrzenie się jego dzieciństwu oraz czasom nastoletnim. Lily była jedyną osobą z którą mógł dzielić zainteresowanie magią, jako wyrzutek w swoim miasteczku czy rodzinie, a przecież nie był wtedy jeszcze zły. Jego charakter zaczął się pewnie kształtować po trafieniu do domu Ślizgonów - dwa konkurujące ze sobą domy rozdzieliły go nie tylko z przyjaciółką, ale również z miłością. Dodatkowo w Slytherinie łatwiej było o osoby zachwycające się ideą czystości krwi. Myślę, że to nie jest tak, że do przyjaźni z nimi Snape'a popchnęła jego mroczna strona, a ogólna utrata Lily oraz prześladowanie i wykluczenie przez innych. To wszystko musiało mocno boleć. Dużo przeżył w szkole i jak tylko okazało się, że ktoś inny chce go w swoje szeregi - wszedł w to szukając akceptacji i spokoju, być może możliwości odegrania się na oprawcach. To całkiem zrozumiałe zachowanie młodej osoby w takiej sytuacji, szkoda tylko, że trafił na nieodpowiednich ludzi, którzy ukształtowali w nim te poglądy i wiarę w tę beznadzieją ideę. Już jako dorosła osoba Snape oczywiście mógł lepiej kierować swoimi odczuciami, emocjami i wiedzą, ale wiadomo, "czego Jaś się nie nauczy..." - jeśli więc w młodości nie dostał przyjaźni od Gryfonów, a tylko przez nich cierpiał, ciężko byłoby wymagać od niego sympatii do nich. To jest jego wytłumaczenie, ale nie usprawiedliwienie, bo jednak mając pozycję nauczyciela, powinien być obiektywny wobec uczniów i nie mścić się za nich za swoje prywatne przejścia - o których zresztą nawet nie mieli pojęcia. Tutaj ukazuje się ta ciemna strona charakteru Snape'a, ta która obudziła się w nim zapewne przez prześladowanie, utratę miłości, śmierć Lily i ogólnie wszystko co przecierpiał. Może nie miał na tyle silnej psychiki, by po takich doświadczeniach wyjść na w pełni dobrą drogę? Niektórzy nie potrafią, to zależy od człowieka. Dodatkowo męczyło go poczucie winy, które na pewno pogłębiało się, gdy tylko widział Harrego. Kto lepiej mógłby przypominać o tym, dlaczego zginęła Lily, niż jej własny syn? To mogło wzmagać wrogość do nastolatka, który przecież niczemu nie zawinił. Ta wrogość mogła brać się stąd, że Snape po prostu nie radził sobie ze swoimi odczuciami. No cóż, nie jest łatwo go ocenić. Małostkowy i denerwujący, wydał Potterów Voldemortowi (i myślę, że nie dlatego, że chciał być zły, ale bardziej na zasadzie wiary w ideę Voldemorta, skoro w nią wierzył, to miał nie powiedzieć swojemu panu czego się dowiedział?), mścił się na uczniach, był niesprawiedliwy, ale jednocześnie starał się pomagać, grał rolę podwójnego agenta narażając własne życie, jako dyrektor Hogwartu starał się nawet chronić uczniów i był jednak godny zaufania. No i był zagubiony większość swojego życia. Albo nawet do jego końca. Taka charakterowa szachownica z niego. Myślę, że jego mroczną stronę łatwo da się wyjaśnić, gdy przeanalizuje się jego życie - to go nie usprawiedliwia absolutnie, ale jednak tłumaczy wystarczająco dobrze i być może Harry to właśnie zrozumiał nadając swojemu synowi imię po nim. No cóż, koniec tego gadania. Muszę przyznać, że całkiem ciekawe było przyjrzeć się charakterowi Snape'a :)

Ja osobiście cenię i uwielbiam tą postać ponieważ, nie był ani dobry ani zły, to było ponad nim... wszystkie jego działania były powodem miłości

-Zakochaj się w Mugolce i trzymaj się z magicznymi rasistami -Twórz zaklęcia za które byś został zesłany i zostaw je w swojej książce na półce -Chciej nauczać w Hogwarcie i znęcaj się nad dziećmi -Stań się sługom czarnoksiężnika czytającego w myślach i go oszukaj -Bądź asem w rękawie Dumbledore i go zabij -Nienawidź jednego Potera i chroń drugiego -Odmów dalszych wyjaśnień -Umrzyj i zostań zapamiętany jako bohater

Snape to idealny przykład, że nie ma ludzi dobrych i złych. Są jedynie ludzie lepsi i gorsi.

Mnie zawsze zastanawiało jak on jedyny spośród osób nie mających czystej krwi i nie związanych z Salazarem Slytherinem został ślizgonem... Voldemort był dziedzicem Slytherina, więc to mnie nie dziwi. Harremu tiara też proponowała Slytherin ale on miał w sobie cząstkę duszy dziedzica Slytherina więc to też można wytłumaczyć... a Snape? Był chyba jedynym półkrwi, który trafił do Slytherinu a nie miał takich powiązań, czy o kimś zapomniałam? Musiał być naprawdę maksymalnie ambitny, sprytny i przebiegły, że te cechy przyćmiły status krwi...

Jego zachowanie pasuje do teorii o wielkim planie Dumbledora... Warto tutaj wspomnieć że Dumbledor mimo wszystko nie negował a wręcz bronił podejście Snap'a do Harrego co jednoznacznie wskazuje że jego działanie było skutecznym "odpychaczem" Harrego od potencjalnego zainteresowania czarną magią. Musiał być ktoś "związany z Slytherinem" kto wręcz byłby wrogiem dla Harrego ktoś kto nie był Voldemortem a w odpowiednim momencie stałby się tożsamy w uczuciach Harrego na równi razem z nim (Voldemortem). Potrzebował dodatkowe "motoru napędowego" bo istniała obawa że czarna magia skusi Harrego. Dlatego Snape w zasadzie od początku atakował Harrego w końcu było to widać od pierwszej lekcji eliksirów.

Świetny filmik, jak zawsze, czekałam na tego typu film. Snape jest moim zdaniem najlepszą postacią w całej serii i jak dotychczas, najlepiej napisaną postacią, z jaką się spotkałam w ogóle. Warto też zwrócić uwagę, że ta postać bardzo wiele nam, czytelnikom, uświadamia że każdy człowiek popełnia błędy. Każdy człowiek ma w swoim życiu dobre i złe dni. Severus pokazuje nam oblicze zwykłego człowieka, ludzką psychikę.To znaczy że wiele z pozoru niewielkich nieznaczących słów czy docinek wpływają na nasze późniejsze życie. Że nic w naszym życiu jest takie zerojedynkowe. I też, zanim przeczytałam ostatnią część nie wiedziałam, że można darzyć takim ogromnym uczuciem drugą osobę.

Friendzone lvl Snape: Chroń syna kobiety którą kochałeś całe życie która spłodziła go z dupkiem który cię gnębił 👍

😏dzisiejsi szpiedzy powini się uczyć od niego ,jak należy wykonywać swoją pracę, wkrecił psychola voldemorta tak że ten przegrał😎MW

Severus Snape jest takim czarodziejskim odpowiednikiem Jacka Soplicy

A teraz jeszcze Wam wszystkim zlasuje mòzgi ... "Wròżbe może zobaczyc tylko ten ktorego dotyczy"... tak bylo powiedziane... Czyli Tylko Hary a byl jak wiemy za maly I mu sie stlukla by tajemnica nie zostala ujawniona... wrozbitka lapiac Harego powiedziala mu "oto nadchodzi ten co ma moc pokonania czarnego pana" .... Hary stal przed nia I wyrocznia mowiaca przez wrozbitke mowilado Harego o kims innym nie nim bo tez juz byl nie nadchodzi gdzies zzaplecow czy szykuje... Zas kiedy snejp odczytywal SWOJA wrozbe ta smieszna kule I te swiatlo uslyszal ze urodza sie dzieci jakies ktore beda miec zwiazek z czarnym Panem I jego upadkiem I potem ze ktoś przyczyni sie dopokonania Voldemorta... ale o ile dziecko moglo byc katalizatorem I sama wrozba nastepujacych wydarzen ze jedno z dzieci bedzie miec czastke Voldema po wrozbie to z tym co przyczyni sie do upadku Voldemorta... TO BYL SNEJP... TO SEVERUS SNEJP BYL WYBRANCEM MAJACYM MOC POKONANIA VOLDEMORTA ... to Severus posiadal ogromne zdolnosci magiczne, to Severus potrafil tylko oszukiwac Voldemorta, to Severus ciagle poczyniał ruchy I sabotowal dzialania Voldemorta I jego armii, to Severus chronil Harego nawet jak ten umieral w walce z Voldemortem dlatego go nie bylo bo oddal życie za Harego jak jego matka byl wtedy w sekundzie w ktorej Voldemort zabijal Harego, to Severus sprawil ze Hary dozyl takiego wieku I do takich umiejetnisci by Voldemort zabil tylko swoja czesc duszy... Wszystko dlatego na koniec w Czarze sprowadza sie do serii wydarzen o Severusie... gdyby nie Severus wszystko by leglo w gruzach I Voldemort nie zostal by pokonany. Milego ogladania.

A może tak w ataku na Dumbledora bo jednak Albus też czynił sporo zła pod pretekstem wyższego dobra i był manipulatorem potrafiącym do osiągnięcia swoich celów wykorzystać ludzi i sytuację niejednokrotnie narażając przy tym innych

Ostatnio przeczytałam fajną analizę, że Snape nie był zakochany w Lily, tylko miał obsesję na jej punkcie. Pokazują to dobrze patronusy - Snape'a był taki sam jak Lily, ale James'a był partner jej zwierzęcia, czyli się uzupełniali, nawet w patronusach byli parą :)

Niestety muszę przyznać racje tobie,chociaż snape był inteligentny to jego metody nauczania straszne i surowe. Sama twierdzę ze jak jeden z uczniów wręcz boi się nauczyciela,to w metodzie nauczania tego nauczyciela jest cos nie tak. Myślę ze gdyby snape okazywał więcej serca i zrozumienia,to nie był by niczyjm koszmarem. I fakt on posiada serce,ale szkoda ze przez tyle lat go nie używał. Moze myslal ze jak pokaże słabość to zostanie za to wyśmiany,ale niewątpliwie to z kim się zadawał i to ze był w szeregach śmierciożerców mogło wpłynąć na jego charakter i przez to przeważał wady nad zaletami jakie posiadal. Mimo to,to co robił harremu było no cóż nie sprawiedliwe. No bo owiniac syna za wybryki ojca ?, przecież to nie ma sensu.

Co do jego sposobu bycia jako nauczyciel i stosunku do Pottera- Snape nie mógł być inny. Gdyby zmiękł, to jego rola podwójnego agenta by się posypała. On musiał być właśnie taki. Być może też i chciał, ale to tylko przypuszczenia. Co do jego stosunku do Syriusza, to z jednej strony jak wyżej, A z drugiej strony nawet Dumbledorre wierzył w winę Syriusza, więc to nie takie oczywiste, że Snape chciał go wydać

"Będąc chyba najbardziej niesprawiedliwym i nieobiektywnym nauczycielem." Na pewno taki bym był, ale to tylko dlatego, że Dumbledore nie był nauczycielem xD Pamiętam jak gdy pierwszy raz czytała pierwsze tomy(miałam własnie te 12 lat), to myslałam, ze Snape jest taki niesprawiedliwy wobec Gryfindor i rozpieszcza Slyterin bo. 1. Jednak był wychowawcą Slyteriny a Gryfindor był największym rywalem. 2. Widział jak dyrektor szkoły faworyzuje jeden dom a drugi gnoi, wiec chciał to wyrównać tyle na ile mógł.

Snape musiał być tym, który jest surowym dla Pottera. Doskonale wiedział z czym przyjdzie się Potterowi zmierzyć, że Voldemort nie będzie wobec niego (Pottera) w żaden sposób łaskawy. I dlatego właśnie tak permanentnie Pottera gnębił. Całe życie Snape'a było jedną wielką maską. W gruncie rzeczy był on dobrym i honorowym człowiekiem, który w pewnym momencie swojej egzystencji zbłądził kierowany nienawiścią i pogardą innych wobec niego.

W obliczu własnych doświadczeń jestem w stanie zrozumieć niechęć, a później nienawiść Severusa wobec Gryffindoru, James'a i Harry'ego. Miejmy na uwadze fakt, że dla niektórych ludzi dana konkretna osoba, i uczucie do niej, są na tyle silne, że nie liczy się dla nich nic poza powyższymi - nie liczą się przede wszystkim inni ludzie. A jeśli są jakkolwiek choćby związani z faktem, że miłość nie jest spełniona, to awersja czy wrogość u takowych ludzi może być niebotycznie bardziej spotęgowana niż u innych, przeciętnych; którzy nie będą potrafili takich zachowań zrozumieć. Overall, bardzo dobry materiał, no i na dodatek o mojej ulubionej postaci, dzięki :>

Snape był po prostu introwertykiem w najbardziej dosłownym tego słowa znaczeniu

Jakby nie patrzeć Harry był owocem związku ukochanej Severusa i człowieka który go psychicznie gnębił. Mimo, że sam Harry niczym nie zawinił to jednak wyobrażam sobie jak negatywne emocje musiał budzić w Snape’ie

Snape był postacią dualistyczną, bo ukształtowały go dwie postacie - matka harrego którą kochał i ojciec harrego którego nienawidził, przez calą fabułę musiał być w relacji z harrym co drażniło jego czułe struny. To była wewnętrzna walka

Snape to barwna i niesamowita postać.Mistrz legilimencji i oklumencji,inteligentny,przebiegły itd.Całe to okropieństwo kiedy wyżywał się na słabszych,na dzieciach bo sam był kiedyś nękany."Harry Nevill itp. którzy nie zrobili mu nic złego."Nie zrozumiał że Lily wybrała inną drogę , to przez niego została zamordowana razem ze swym mężem, przez co w swej frustracji czynił wiele złego innym.Tak postępują ludzie słabi i niezrównoważeni .Pomimo tego jest postacią godną swego rodzaju podziwu za wszystko czego dokonał i kim był pomijając całe to zło które było jego udziałem....Wszyscy popełniamy błędy.Pamiętajmy o tym że Severus odważył się na skruchę w ostatecznym rozrachunku. Ps.Bardzo Ci Dziękuję za te odcinki,za to że starasz się być obiektywny w swym rozumowaniu i zdrowym przedstawianiu zaistniałych sytuacji.Po przeczytaniu serii pozostała nostalgia której pustkę w pewnym sensie zapełniasz . Pozdrawiam !

Analizowałam sobie Snape'a pod różnym kątem, ale nadal nie mogę zrozumieć dlaczego tak wielki mistrz eliksirów zawsze miał tłuste włosy :D

Jeżeli chodzi o Severusa Snape'a i jego podejście do Harrego Pottera: Nazywając Harrego ciągle leniwym i aroganckim, można wytlumaczyć tym, że pomimo jego nieprzyjemnego zachowania w głębi serca martwił się o niego. Wiedział, że bez zdobycia odpowiedniej wiedzy Harry nic nie osiągnie i dlatego był on nie tylko wobec niego, ale również wobec innych uczniów tak wymagający. Uważał Harrego za człowieka aroganckiego, ponieważ podejmował on niejednokrotnie decyzje skrajnie niebezpieczne, patrz pojedynek z bazyliszkiem, walka z doświadczonymi śmierciożercami w Zakonie Feniksa. Wiedząc o tym, Snape tym bardziej starał się wpłynąć na Harrego, aby ten poświęcał więcej czasu na rozwijanie swojej wiedzy. W Więźniu Azkabanu wiedział również o przypadłości Remusa Lupina, dlatego znając arogancje i talent do pakowania się w kłopoty, kazał Harremu napisać pracę wilkołakach. Dajcie znać co o tym sądzicie. :)

Severus too Tooooo. .. BATMANN

Postac snape'a strasznie przypomina mi revolver ocelota ,nie ze względu na charakter ale właśnie przez wielowarstwowym szpiegiem

Moim zdaniem zachowanie Snape jest takie przez jego dzieciństwo i młodość, w domu miał złą sytuacje jego ojciec nienawidził magii, gdy udało mu się wyjechać do szkoły jego problem się nie skończył, bo był dalej wyśmiewany i poniżany choć by przez Huncwotów, szczerze nie dziwie mu się dla czego nazwał Lily szlamą, po tylu latach przez które był wyśmiewany na oczach całej szkoły, mógł pod wpływem emocji nie wytrzymać, żałował potem tego, a poza tym Lily miała bardzo duży wpływ na Jamesa i skoro była przyjaciółką Severusa mogła postarać się by Huncwoci przestali znęcać się na Snapem, wydaje mi się że przez te wszystkie lata poniżania, wyśmiewania chciał pokazać że rzeczywiście jest kimś wartościowym a bycie Śmierciożercą mu w tym pomoże. Moim zdaniem Severusa nie możemy nazwać ani dobrą postacią ani złą

4:32 ta ale też harry często dawał mu też powody które zatwierdzały severusa w przekonaniu że hary jest jak james

Severus Snape to taki "Hans Kloss" pokolenia lat dziewięćdziesiątych i pierwszej dekady XXI wieku.

Czyli wychodzi na to że snape jest uosobieniem depresji gdyby nie on to harry nie był by tym wielkim i słynnym wybrańcem, a w sumie gdyby nie deprecha to nikt by nie poznał J. K. Rowlling, bo nie napisała by tego dzieła

Edit: uważam że snape się pogubił w życiu, a że nie miał akceptacji w domu to mógł się przyzwyczaić do akceptacji lili która mimo to że był w wrogim domu jeszcze nie był aż tak zły jakim był potem. Czuł niesprawiedliwość kiedy jego wróg odebrał mu miłość życia, a jego rozpacz sprawiła że poszedł jeszcze bardziej do ciemnej strony nie miejąc u boku już żadnej osoby która go zatrzymywała przed byciem sługą samego czarnego pana. Nic nie usprawiedliwia jego znęcania się nad harrym i nevillem, bo przecież to on sam spowodował co spowodował. Mógł być uczciwy i zginąć wcześniej, ale za to zmienił by się cały koniec bo to wspomnienia snape sprawiły że harry zobaczył że jego ojciec nie był w cale taki święty i prawdopodobnie zmieniło by to całkowicie bieg historii dlatego autorka zrobiła jak zrobiła. Co nie zmienia faktu że mi trochę snape szkoda, bo to los sprawił że stał się nieobiektywny, zbyt surowy oraz nieempatyczny. Trudno mi było widzieć jego przeszłość, i że skończył jako prawie całkowity czarny charakter mimo to że miał wiele szans aby nie dopuścić do tego aby być w pełni złym.

Podobno Rowling zdradziła Alanowi Rickmanowi późniejsze losy Snape'a żeby mógł od pierwszej części filmu grać tę postać tak tragicznie i tajemniczo (choć nie wiem ile w tym prawdy😂)

Turn to page 394... ten głos :) Alan Rickman chyba urodził sie do tej roli

Snape nie lubił Harrego bo musiał. Gdyby pomagał harremu i był dla niego miły, voldemort by mu nie zaufał. Dowodzi temu ze mowił z pogardom o ojcu harrego zeby nie był jak james.

Moje top 5 postaci z hp: 5.Snape 4.Delphini (z Przeklętego Dziecka) 3.Lord Voldemort 2.Grindelwald 1.Dambyldrzwi 0.Tiara przydziału (wiem, jestem dziwny)

Ekstremalnie często zdarza się, że ludzie których w pierwszych dekadach swojego życia spotkało coś złego, sami przejawiają skłonności do czynienia zła. Często zachowując przy tym na dnie swoje serca okruchy miłości i dobra. To wydaje się być bardzo naturalne z psychologicznego punktu widzenia. Oddaje wyrazy szacunku wszystkim autorom, którzy kreują takie naturalne, nie czarno-białe postaci. Super materiał, pozdrawiam!

Czy Severus kierował się egoizmem? Ja bym polemizował i uczucie, którym, się kierował nazwał zupełnie inaczej. Jak dla mnie największa siła, która nim kierowała była też tym, co napędzało Anakina Skywalkera i pozwoliła mu przejść na ciemną stronę mocy, a potem zdradzić swojego mistrza - to był czysty gniew. Z tym, ze gniew Snape'a był skierowany głownie przeciwko niemu samemu Zauważmy, co chciał osiągnąć, kiedy zdradzał Voldkowi przepowiednię - chciał, żeby zginął znienawidzony James Potter i jego synalek, a jednocześnie jego ukochana przeżyła i jak mu się to nie udało to nie do końca żałował swoich czynów, a bardziej szukał zemsty i gnębił Harrego, jednocześnie pomagając mu, bo wiedział, ze tylko Harry może zabić Voldemorta i nakarmić jego zemstę. I nie miał oporów z poświęceniem własnego życia w tym celu - bo na siebie też był zły. Im nie wiem, czyt w ogóle uczucie do Lilly było takie szczere i prawdziwe - bo jakby takie było, to.. no cóż - pozwoliłby jej być szczęśliwą, nawet kosztem jego własnego szczęścia, tymczasem było inaczej. Uważał, że jej uczucie mu się po prostu należy, od dziecka byli nierozłączni i taki stan miał pozostać, a wszyscy odpowiedzialni za zniszczenie tego stanu rzeczy powinni zostać ukarani - w tym sama Lilly poprzez zabranie jej ukochanego męża i jeszcze bardziej ukochanego syna. I zapewne przez ten bezgraniczny gniew - Snape nawet nie musiał się kontrolować, czy udawać przy śmierciożertcach, jak to jest zawsze w filmach, gdzie policjant wkręca się jako wtyka w gangu i w ramach testu każą mu kogoś zabić - dla Severusa, to byłby tylko etap realizacji planu i nawet by się nie zająknął.

ja snape sympatią zaczęłam darzyć od 1 filmu harrego pottera jaki obejrzałam(teraz każdy ponad 150 razy) teraz poprostu kochamm go moje ściany są całe w jego zdjęciach moim zdaniem był on dobry jednak nie okazywał zbytnio swoich uczuć ale miał je jak każdy

Severus Snape jest moim ulubionym bohaterem z całego filmu... 🤩

To jest jeden z twoich najlepszych filmów i jeden z moich ulubionych.

Co prawda, Severus przyczynił się do dobra na dłuższą metę, co nie wyklucza, że robił złe rzeczy (znęcanie się nad Nevillem np.).

Ale bardzo dobrze się zachowywał w stosunku do gryfonów dlatego że taki był plan. Skoro czarny pan miał uwierzyć że na 100 % Snape jest po jego stronie to jego największy wróg (Harry) również w to musiał uwierzyć. Masz scenę w której Minerwa atakuje snape w insygnii a on tylko się broni i ucieka bo doskonale wie że zabił by ją bez większego trudu jednak nie chciał tego robić. Sam Dumbledore wymyślił ten plan a Snape nie był do końca przekonany co do bycia podwójnym agentem i miał już tego dość. A wracając jeszcze do Harrego i rzekomej nienawiści do niego i gryfonów to po 1 nic dziwnego skoro ma takie a nie inne wspomnienia a po 2 w ostatniej części jak oddaje mu swoje zły to inaczej się do niego zwraca i mówi o oczach które ma takie same jak matka. Moim zdaniem Snape musiał grać takiego skurwiela żeby każdy uwierzył że jest po stronie Voldiego.

Severus Snape jest przede wszystkim postacią tragiczną. Myślę, że ocena autora filmu jest zbyt surowa i być może poparta uprzedzeniami. Gdyby Snape był tak zły i samolubny, to dlaczego miałby pogodzić się z tym, że Lily jest z Jamesem, a nie użyć eliksiru miłosnego, uknuć intrygę, żeby zabić Pottera, lub później próbować wszystkiego by wskrzesić Lily z martwych (być może czarna magia byłaby w stanie coś takiego osiągnąć). Zamiast tego pokornie znosił liczne upokorzenia i służył Dumbledorowi lojalnie jak pies, bo złożył przysięgę. Chronił Harrego mimo, że tamten przypominał mu jego arcy wroga. Owszem Snape był niesprawiedliwy, uprzedzony, wyniosły i przerażający dla uczniów, ale te jego przewinienia wypadają blado przy jego bezgranicznej lojalności i poświęceniu. A wiele jego przewinień można zrzucić na młodość naiwność i to, że miał naprawdę ciężkie życie, bullying w szkole może nieźle straumatyzować dzieciaka.

Severus Snape nie był zły tylko zraniony i potem nie wiedział co zrobić ze swoim życiem.. To moja ulubiona postać dzięki ci 👍😄

4:19 Ale Harry też nie był bez winy. Czasami zachowywał się arogancko w stosunku do snape'a i pyskował mu

XD -snape jest najbardziej nieobiektywnym nauczycielem w hogwarcie Tymczasem dumbledore -Harry! Nowe buty? 10 punktów dla gryffindoru! Ale tak co do samego snape.. ogolnie czemu on jako jedyny jest tak bardzo rozwazany jako postac dobra lub zła? XD czemu nikt sie nie zastanawia czy dobry lub zły był np Voldemort? Ktos powie, ze to oczywiste, że był zły, ale czy na pewno? Miał talent i umiejętności, podobnie jak np. Harry, ale w przeciwienstwie do sytuacji w jakiej znalazł się Harry Voldemort nie był "tuczony jak świnia" (cytując właśnie Snape) żeby pokonać złoczyńce, a co jakby istniał złoczyńca, który mógłby stać się Voldemorta nemezis? I tutaj można mówić "ale tak nie było" racja - kwestia niezależnych od niego okoliczności, właśnie te okoliczności kształtują człowieka, nie jakaś obiektywna moralność, czy wyższe prawdy i przekonania, tylko to jak został wytresowany przez poprzedników którzy po prostu przetrwali - nasza definicja dobra wynika pierwotnie z definicji przetrwania (ale to mondre co napisałem aż jestem dumny) stąd właśnie oceniane to powinno być jako "kto ostatecznie przetrwał, żeby przekazać dalej swoją wersje historii?" Nieraz sa historie które mówią o tym, jak niewielka grupa pokonała znacznie liczniejszego i potężniejszego przeciwnika, jako "cudowne zwyciestwo" (może np. cud nad wisłą?) i tak właśnie by wyglądała historia gdyby wygrał voldemort - nie oktutny czarnoksiężnik który zniewolił ludzkość, a mesjasz, który przeciwstawił się liczniejsym ciemiężycielom (mam nadzieje, że nie przekręciłem słów ale prawie na pewno popełniłem błędy ortograficzne)

3:26 ten fanart😥😥😥😭😭😭😭😭😭😭❤️❤️❤️❤️❤️❤️ (Jeden like-jedno serducho dla snejpuśa)

*Harry znajduje kamień wskrzeszenia po wielu latach* *Harry widzi Remusa, Jamesa, Syriusza i Lily* Harry:WItajcie!! Remus:... James:... Lily:... Syriusz:... Harry:Czemu milczycie? Remus:Teraz pamietasz moje imię? Harry:Co?? O co chodzi? James, Syriusz i Remus razem krzyczą: Jak śmiałeś nazwać syna imieniem Śmiecierusa??? (To nie moje ale fajne)

Snape był agentem Dumbledora 🙂 dzięki niemu Dumbledor wiedział co planuje Voldemort. W związku z tym musiał się wykazać u Voldemorta, dlatego uchodził za czarny charakter

ja bardzo lubię Snape'a, jest według mnie najciekawszą postacią w serii

Ja powiem że po prostu był introwertykiem

Myślę, że należy postawić pytanie czy Snape miał wpływ na swoje zachowanie. W szkole był on gnębiony i poniżany przez Huncwotów. Z tego powodu związał się z przyszłymi Śmierciożercami, którzy nim nie gardzili, a co więcej dzielili wspólną pasję, zamiłowanie do magii. Myślę, że idee Śmierciożerców nie były całkowicie zgodne z poglądami Severusa. Mógł gardzić mugolami, ze względu na swojego ojca, ale na pewno nie gardził mugolakami, ze względu na Lily. Akceptował jednak poglądy młodych Śmierciożerców, bo tylko oni dawali mu ochronę której potrzebował, a jako podwójny agentem i musiał cały czas zachowywać pozory. Bycie dobrym i poczciwym nauczycielem w szkole i złym, podłym i bezwzględnym Śmierciożercami przed innymi sługami i prze samym Czarnym Panem jest według mnie trochę niewykonalne. Severus Snape nie mógł po prostu stać się poczciwym człowiekiem nawet gdyby chciał. A stwierdzenie, że był złym nauczycielem, też nie do końca jest słuszne. Był on opiekunem Slytherinu, wiec dbał przede wszystkim o uczniów tego domu. Jak przeczytałem w jednym z fanfików Ślizgoni byli tak naprawdę poszkodowani przez los. Większość z nich dorastała w rodzinach Śmierciożerców, gdzie przemoc była na porządku dziennym. Snape starał się więc stworzyć dla nich dom w szkole dbając o nich jak tylko potrafił, nawet, a właściwie bardzo często kosztem innych domów. Dbając o Ślizgonów nie narażał się Śmierciożercom, co mogło by wzbudzić podejrzenia gdyby troszczył się o inne domy, a tylko zyskiwał, bo często dbał o ich dzieci. Oczywiście nienawiść jaką darzył Harry'ego i chęć pogrążenia Syriusza w zemście za młodzieńcze lata nie stawiają go w dobrym świetle. Chociaż można jeszcze wytłumaczyć jego zachowanie wobec Syriusza chęcią zrzucenia z siebie odpowiedzialności z śmierć Lily. Biorąc jednak po uwagę jego życiorys uważam, że Severus Snape był postacią tragiczną, która nie do końca panowała nad własnym losem. Sorki, że taki esej mi wyszedł.

2:55 pojawił się tutaj błąd, ponieważ sama Lily podczas ich rozmowy pod portretem Grubej Damy mówi, że Snape już przyjaźni się z śmierciożercami i, że pewnie nie mogą się doczekać gdy do nich dołączą na co Snape nie zaprzecza, a co do fragmentu 7:30 mam teorię iż było to spowodowane przykrym wydarzeniem gdy nazwał Lily szlamą. Osobiście nie jestem fanką Snape i prędzej nazwałabym go złym charakterem niż dobrym, to jednak muszę przyznać, że jest świetnie napisaną postacią. Oczywiście film bardzo mi się podobał i czekam na jakiś film może o Regulusie Black'u i jakiejś teorii z nim związanej gdyż o nim samym jest nie wiele wspomniane w serii (: