Feminizm umiera w rechocie ultrasków | Dla każdego coś przykrego #62 

"Intelektualista to człowiek, który odkrył coś ciekawszego niż seks" ~ Aldous Huxley.

Pomijając samo sedno całości, czyli kompletną degrengoladę: Czy ta kobieta właśnie publicznie, na łamach gazety/portalu, podważyła wszystkie swoje osiągnięcia? Przecież to strzał w oba kolana i głowę jednocześnie, kto teraz uwierzy że za jej osiągnięciami stoi wiedza i umiejętności a nie… co innego?

Patologia uczelni artystycznych wszędzie jest taka sama... Studiowałam na 2. W Łodzi było wiadome z którymi studentkami sypiają niektórzy profesorowie. Naruszanie przestrzeni osobistej była na porządku dzielnym i przez profesurę i studentów. Sama się śmiałam, że uczelnia artystyczna uczy Cię, że nie ma czegoś takiego jak przestrzeń osobista. W Gdańsku było lepiej i gorzej. Udało nam się nawet usunąć jako wydział profesora, który miał wątpliwe taktyki, odzywki i omawiał z nami bardzo godne zakwestionowania fotografie swojej nagiej kochanki. Jak przychodziła komisja do spraw mobbingu to nagle 60% grona profesorskiego musiało wyjeżdżać pilnie na jakieś sympozja, albo wakacje. Profesorowie znani byli z tego, że lubią sobie objąć studentkę... Zaproponować prywatne korepetycje na omówienie podwyższenia oceny w kawiarni lub na kolacji. Najbardziej obrzydliwą sytuacją z jaką się spotkałam jest sprawa doktoratu na uczelni... Sami studenci wypowiadają się, że przy takim stopniu naukowym wybiera się po prostu z kim z uczelni będzie się sypiać, żeby tytuł dostać. Ja zakończyłam swoją naukę już dawno na Akademiach Sztuk Pięknych. Wyciągnęłam z nich maksimum, które mogłam i starałam się przetrwać. Mimo problemów tego typu te studia nadal potrafią pokazać i nauczyć wartościowych rzeczy, jednak osobiście odradzam każdemu kto chce na takiej uczelni studiować. Obciążenie psychiczne nie jest tego warte, a tytuł Magistra Sztuki ma dokładnie taka samą wartość jak naklejka dzielny pacjent za zastrzyk z tą zmienna, że jest to naklejka za przeżycie 5-6 lat patologii.

najbardziej przerażające jest to, że M. Czyż coś takiego napisała, i nie zapaliła się jej jakaś czerwona lampka, że tak naprawdę to sama siebie wkopuje - teraz wszyscy będą mieć z tyłu głowy "a ten etat, awans, jakąś premię czy nagrodę dziennikarską, to ona rzeczywiście dostała, bo jest dobra, czy może, tak jak tę piątkę z filozofi, własnym tyłkiem opłaciła?" i cały dotychczasowy jej dorobek sporo ludzi zacznie oceniać właśnie przez pryzmat takich wątpliwości... trochę jakby jakiś trener piłkarski ze śmiechem wspominał "a w latach 90-tych to kupiłem ten i ten mecz, śmiechu było co nie miara!" - a wszyscy zaczynają się zastanawiać: OK, ale gość jeszcze wygrał 200 innych meczów - ile z nich kupił? ile sukcesów było możliwe tylko dzięki korupcji? bo M. Czyż właśnie z uśmiechem i bez skrępowania opowiedziała (czy to prawda to insza inszość) jak to korumpowała wykładowców (czy skutecznie to inna sprawa, może rzeczywiście należała się jej ta piątka). Gdyby ktoś z uśmiechem wspominał, że "miałem bogatych rodziców, w wakacje zaprosiłem mojego profesora do naszej will na Lazurowym Wybrzeżu i jakoś u niego zdałem na piątkę, a inny odrzucił zaproszenie i na egzaminie dał mi marną trójkę" to przecież każdy rozsądny człowiek stwierdziłby, że to korupcja i godne potępienia są obie strony takiej "transakcji"

W wielu krajach istnieje coś tak prostego jak zawód modela pozującego/modelki pozującej i nie do pomyślenia byłoby w ogóle zaangażowanie studentów w tę rolę. Tacy modele to normalni zleceniobiorcy, opłacani przez uczelnie. I może to jest problemem - zawodowemu modelowi trzeba zapłacić. Studenta można rozebrać, ośmieszyć, zmolestować i to wszystko zupełnie za darmo. A taki zawodowy model, niepozostawiający w stosunku zależności względem kogokolwiek z uczelni jeszcze by gotów był rzucić na stół pozwem i zawiadomieniem organów ścigania.

Aż mi się przypomniała historia z czasów studiów. Politechnika, kierunek informatyka. Zaledwie parę dziewczyn na roku. I jeden wykładowca (straszny bajkopisarz, jaki to on nie jest wspaniały, że współpracuje z MiT, itp. - akurat na technicznych kierunkach studenci są bardzo szybko w stanie zweryfikować faktyczną wiedzę prowadzącego). Wziął na cel jedną z dziewczyn z roku. Dziewczyna czuła się do tego stopnia przy nim niepewnie, że właśnie nigdy nie chciała zostać z nim sam na sam. Zawsze towarzyszył jej któryś z chłopaków z roku, gdy musiała coś u gościa załatwić. I teksty na zajęciach typu "och, nie widzę pani Zuzi (imię zmieniłem), a pani Zuzia tak dobrze napisała kolokwium. Ma ktoś do pani Zuzi numer telefonu? Chciałbym jej osobiście pogratulować." Oczywiście nikt nie znał numeru telefonu pani Zuzi ;) Ostatecznie złożone zostało zawiadomienie o molestowaniu i chłop wyleciał z uczelni (więc warto zgłaszać takie zachowania).

Jedynym komplementem, jakiego będąc wykładowcą, można użyć pod adresem studenta lub studentki, to "bardzo celna uwaga!" i pochodne.

Oglądam i własnym oczom nie wierzę. To nie jest kwestia tego,że nie wierzę w jakieś uczelniane romanse,molestowanie czy mobbing. Wierzę. Natomiast nie mogę uwierzyć w To,że ta kobieta to napisała tak bez cienia żenady,zupełnie bezrefleksyjnie. Pod własnym nazwiskiem,opisując własne doświadczenia(takie,a nie inne). A na dodatek ktoś w tej redakcji stwierdził,że tak...ten tekst nadaje się do publikacji. Słów mi brakuje.

Nie wykluczam, że kiedyś mogę pracować na uczelni i bardzo cenie sobie twoje filmy. Skłaniają mnie do myślenia o rzeczach, które kiedyś mogą mi się przydać, a nawet jak nie to dobrze się Ciebie słucha, nawet gdy mówisz o niezbyt dobrych rzeczach.

A taki dobry wykładowca był, zawsze "dzień dobry" na korytarzu mówił (pomiędzy drzwiami katedry i kibla ;) )...

Poruszyłeś w wystarczający i wartościowy sposób temat podważania problemu nadużyć seksualnych w sferze akademickiej czy też asymetrii w relacji, więc nie będę się powtarzał, ale chciałbym napisać co nieco o pośrednio wprowadzonym później przez Czyż temacie, który w kontekście tego tekstu jest omawiany rzadziej, a wydaje mi się, zwłaszcza w ostatnim czasie, dość istotny społecznie. Mianowicie chodzi mi o przedziwne próby snucia przez osoby, takie jak Magdalena Czyż czy część mężczyzn (np. Mazurek i Stanowski, wykopowicze etc.), wizji świata, w którym po dostrzeżeniu istnienia kultury gwałtu, przekraczania granic, casualowego seksizmu, niechcianego dotyku, wykorzystywania pozycji władzy i tym podobnych szkodliwych zjawisk, a także prób przeciwstawienia się im… mężczyźni nie będą mogli/nie powinni w ogóle nawiązywać relacji z kobietami? Serio, odkąd słyszę i czytam, pojawiające się bardzo szybko przy okazji sprawy np. zmiany definicji zgwałcenia, absurdalne i ogłupiające teorie o tym, że teraz to już każde spojrzenie czy uśmiech skierowany do kobiety będzie postrzegany jako molestowanie, do stosunku płciowego będzie mogło dochodzić (jeśli w ogóle) tylko po wypełnieniu formularza albo sztywnym wyrecytowaniu formułki na baczność, a każde zagadanie w celu nawiązania znajomości z pewnością spotka się ze strachem przed Złym Mężczyzną™ , to zacząłem spoglądać na ten dyskurs ze sporym smutkiem, już nawet nie zażenowaniem. Czy naprawdę niektóre osoby na potrzeby takich dyskusji zapominają, że kobiety… są w dużej mierze heteroseksualne? I raczej lubią dobrych mężczyzn (czyli, wiecie, ludzi), z którymi chętnie nawiązałyby relacje koleżeńskie, przyjacielskie czy romantyczne? Czy ci ludzi muszą w ramach takich poważnych rozmów demonizować je i przedstawiać jako antypatyczne istoty niezdolne do miłości i przyjaźni, gardzące i uciekające przed mężczyznami, z założenia niedopuszczające każdej bardziej intymnej interakcji z nimi? Przecież wszystko sprowadza się zwykle do dwóch aspektów - uzyskania zgody i traktowania kogoś z szacunkiem, jak równego sobie człowieka. Wcielenie tych dwóch kwestii w życie nie oznacza, że będziemy musieli jako mężczyźni schować się w domach przed kobietami i nigdy do nich nie odzywać, naprawdę. A może nawet dzięki temu wszyscy będziemy szczęśliwsi! Jesteśmy kilka lat po wybuchu #MeToo czy Strajku Kobiet, a nadal, niespodzianka, wiele kobiet chce i jest w stanie się szczęśliwie zakochać, a PO WYRAŻENIU ZGODY (cytując początek tekstu polemizującego Natalii Waloch z Wysokich Obcasów: "Nie jest tak, że albo radośnie witamy każde klepnięcie w pupę, albo jesteśmy niedotykalskie. Niektóre z nas po prostu lubią decydować, kto może im świntuszyć do ucha i wsadzać rękę w majtki" www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,163229,31103000,ani-poklepac-ani-strzelic-ze-stanika-metoo-to-zemsta-feministek.html ) rozmawia z mężczyznami, akceptuje wypowiadane z szacunkiem i we właściwych okolicznościach komplementy, chodzi za rękę, całuje ich, uprawia seks, bierze ślub albo doczekuje się dzieci, więc naprawdę proszę, byśmy w ramach swoich obaw i frustracji nie kreowali jako społeczeństwo świata, w którym to miałoby się skończyć, bo on nie nadejdzie, spokojnie. Jeśli prawo mówi o karze za bicie ludzi, to nie oznacza ono, że już nikogo w życiu nie powinniśmy przytulić. Dostrzeżenie zachowań niewłaściwych nie wyklucza zachowań pozytywnych. Martwi mnie takie operowanie na skrajnościach, jak z fragmentu tekstu Czyż o istnieniu zaledwie dwóch typów kobiet - wyzwolonej (chyba?) i zakonnicy (dziękujemy za fachową diagnozę!). Cały ten mój wywód ma prowadzić do konkluzji, że w takich momentach obawiam się o to, jak w najbliższej przyszłości będziemy budować relacje i więzi między kobietami a mężczyznami. Coraz więcej w sferze publicznej (aczkolwiek liczę, że to głównie kwestia internetu, a ludzie w realu są jak ta szczęśliwsza z osób w memie z autobusem) antagonizacji, generalizacji, hiperbolizacji, resentymentu, straszenia, uszczypliwości. Mierzymy się z rosnącym współczynnikiem osób samotnych, lękowych, o niskiej samoocenie, co nie sprzyja zdrowiu psychicznemu, poznawaniu ludzi czy zakochiwaniu, więc szczerze współczuję także tym wartościowym mężczyznom, którzy aktualnie np. wzbraniają się przed zagadaniem do kobiet w obawie o bycie niewystarczająco dobrymi, a sprzeczne oczekiwania im stawiane wywierają na nich dużą presję i dezorientują. Potrzebujemy rozmów na te tematy, szukania przyczyn i rozwiązań, zmiany mentalności ludzi, ale takiej funkcji nie spełniają materiały, których autorzy ostrzegają, że “pewnie jeszcze trochę i będą wsadzać facetów do więzień za puszczanie oczka, OMG, siostry-feministki, no co z WAMI” albo śmieszkują, że “hehe, no ja spojrzałem raz, a pani też spojrzała, to chyba oboje dokonaliśmy molestowania, hehe”. Zwracajmy uwagę na nadużycia, krytykujmy victim blaming, chamstwo czy głupotę, ale przy okazji nie zniechęcajmy do drugiego człowieka, nie straszmy przed rzeczywistością kompletnej izolacji kobiet i mężczyzn, która nie istnieje poza naszymi głowami. W końcu po tylu latach życia w społeczeństwie myślę, że wciąż często potrzebujemy i chcemy siebie nawzajem, ale niech to się dzieje w ramach poszanowania godności drugiego człowieka.

Mnie się tak niedobrze robi jak słucham usprawiedliwień dla zachowań wręcz karalnych. Spanie z profesorem dla 5, normalizowanie dotykania ciała... nie nie po prostu nie wierzę, skąd się bierze taki brak empatii i zrozumienia drugiej osoby...

Osoba, która molestuje - nie ważne czy kobieta, czy mężczyzna - i która pozostaje w uprzywilejowanym środowisku pozwalającym na kontynuację tychże działań, nigdy nie zrozumie osoby molestowanej. Nigdy nie była ofiarą, nie licząc syndromu oblężonej twierdzy, więc jak miałaby okazać im współczucie? Tak widzę panią Czyż i jest to POTWORNE że tacy ludzie znajdują platformę by mnożyć swoje kosmate tejki, podczas gdy ofiary są linczowane. Wstyd mi za Wyborczą, ale nie wstyd mi za takie indywidua jak pani Czyż, bowiem zjebem można być bez względu na płeć.

Normalizacja molestowania czy tego rodzaju nierownoważnych relacji ma się dobrze. Na moim byłym wydziale tajemnicą poliszynela było, że pewien profesor sypiał z młodziutkimi studentkami za oceny. Moi koledzy z doktoratu - nie jeden, o nie - robili to samo. Albo molestowali, albo angażowali się w nierównoważne związki. Kiedy studentki zgłaszały, że obleśny stary konserwator je molestował, nie mogły już jeździć na wykopaliska zagraniczne (bo on tam był). Czy ktoś mu coś za to zrobił? A gdzieżby. Zorganizowali mu piękny jubileusz, dopiero jak się okazało, ze również defraudował środki, dało się go pozbyć. W Warszawie na Wydziale Archeologii wybuchła afera z wykładowczynią, która molestowała studentki (na wykopaliskach łatwiej) i stosowała mobbing rodem ze średniowiecza. Kiedy osoby poszkodowane postanowiły zabrac głos, ucierpiały oczywiście one. Kilka zostało zmuszonych do odejścia z uczelni. Nie dało się zamieść sprawy pod dywan, bo ktoś ją zgłosił do prokuratury i ruszyło dochodzenie. Czy było zastraszanie ze strony uczelni? No jasne, że tak. Znam takich historii więcej. Nic się nie zmienia, nawet jak studentki to zgłaszają. Bez zbierania dowodów i donosu do prokuratury, uczelnia najpewniej będzie udawac, ze nic się nie stalo

Długo krążyły mi podobne myśli i cieszę się, że ktoś o tym głośno powiedział. Zdobywanie przewagi poprzez kupczenie seksem jest strasznie nieuczciwie i wobec siebie, wobec kolegów i koleżanek i wykładowców oraz jest to utrwalanie tej chorej patologii.

Rozmawiałam o tym z rodzicami mojego przyjaciela. Jego ojciec wykładał na uczelni, gdzie poznał jego matkę. Podobała mu się, ale póki nie zrezygnował ze stanowiska, to ani razu do niej nie podbijał. Dopiero po roku od rezygnacji przyjechał na uczelnię po koleżeńsku do znajomych doktorantów i zaprosił ją na kawę. Teraz są małżeństwem już coś ok 30 lat. Można? Można. Nic ich nie łączyło w murach uniwersytetu. Oboje są oburzeni tym artykułem i uważają go za wulgarny. W ogóle kogo interesuje z kim i gdzie robiła to Magdalena Czyż. Nikt nie pytał XD

Niestety doznałam czegoś takiego na przedterminowym egzaminie - 1:1 więc bardzo propsuje te bardziej 'grupowe' . Przyznam szczerze - kompletnie się tego nie spodziewałam, bynajmniej nie dawałam najmniejszych sygnałów zainteresowania, będąc już w wieloletnim związku. Poza tym nie przyszłoby mi do głowy zarywanie wykładowcy, dodatkowo ponad dwa razy starszego i szczerze mówiąc niezbyt atrakcyjnego ani intelektualnie ani wizualnie... Jakoś z tego wybrnęłam, jestem stanowcza, opanowana i bardzo silna fizycznie...nie wiem jak mogłoby się to skończyć dla innej, drobnej lub uległej dziewczyny...

Pani Czyż autentycznie ma pretensje, że nie dostała oceny przez łóżko. A ktoś to opublikował.

Muzyczny motyw w tle podczas poruszania wątków związanych z Kanałem Sportowym jest wybitny xDDDDDD

zanosi się na burzę

Nie ma to jak chwalić się że było się obiektem do zaliczenia na uczelni...

Zdecydowanie bardzo ważny temat - cieszę się, że go poruszyłeś. Mój partner już nie pracuje na uczelni, ale niestety zdażały mu się dziewczyny, które przychodziły na konsultacje w kusych spódniczkach i zakolankówkach, BO ONE NIC NIE POTRAFIĄ 🥺🥺🥺. Tak, nadużyć siły i pozycji jest więcej ze stront wykładowców. Ale absolutnie nie okej jest też zachowanie ze strony studentek.

To że ten babsztyl miło wspomina rózne krzywe akcje z uczelni to jedno. Ale że dumą to opisuje w gazecie jakby nigdy nic? Rece i nogi opadają

Na mojej uczelni od ponad 20 lat mówi się o wykładowcy, który w sposób nieodpowiedni zachowuje się wobec studentek, a dopiero w tym roku doszło do faktycznej rozprawy sądowej oraz możliwości, że zostanie wyrzucony z uczelni. Najlepsze jest to, że każdy miał pojęcie o tym jaką osobą jest nawet osoby bezpośrednio nie studiujące na moim wydziale. Nikt jednak nic z tym nie zrobił do czasu, gdy zadzwonił do doktorantki, a ona nagrała tę rozmowę…zresztą, mam wrażenie, że ten temat sięga jeszcze wcześniejszych lat. Sama miałam niestety okazję mieć zajęcia z nauczycielem w liceum, który molestował uczennice, ba publikował nawet opowiadania na ten temat, ale nie zwolniono go, mimo rozprawy sądowej, jedynie zabroniono nauczania dziewczyn. Rozmawiałam na ten temat z moją rodziną i oni byli przeświadczeni, że młode dziewczyny oskarżyły o to celowo, aby zniszczyć im autorytet. Jasne, czasami są również studentki, które zachowują się w sposób nieodpowiedni, ale mam wrażenie, że bardzo często ludzie bagatelizują to, że te sprawy prawie nigdy nie kończą się tak jak powinny, a przy tym na długie lata jest zezwalanie na to zarówno przez prowadzących/nauczycieli, którzy mają świadomość o tym co się dzieje i nie reagują na zgłoszenia studentów bądź uczniów

Magdalena Czyż ma taki pick me vibe, a te wypociny można zamknąć w zdaniu "Ja nie jestem jak inne feministki, które walczą z patologią."

"Tyle kwiatków jest w półświatku" -genialna gra słów Krzysztof

Jestem człowiekiem z nizin społecznych i nawet u nas jest to łagodnie mówiąc pojebana sytuacja

Komentarz dla zasięgów. Bardzo doceniam, że podejmujesz tego rodzaju tematy!

Po obejrzeniu miazgi jaką Kasia Babis robi z wypocin Czyż, marzyłam, żeby Krzysztof zajął się tym tekstem.

Nie, to nie są niziny społeczne. U nas w nizinach i równinach społecznych za coś takiego wędrowało się do dyrektora i dziewczyny się do takiego typa przez resztę podstawówki nie odzywały. Ja bym tymi "nizinami" nie epatował, bo skandale się dzieją w dużych miastach przede wszystkim. Na "wyżynach" społecznych.

jako ofiara molestowania w szkole przez kolegów powiem tak, gość mógł mnie obmacywać na korytarzu w szkole pod kamerami i nikt nie reagował. Działo się to dzień w dzień przez pół roku. A teraz wszyscy ździwieni że policjia zbiera zeznania. Najlepsze jest to że nawet policjia nie jest po mojej stronie a wszyscy u których składałam zeznania się ze mnie podśmiewali. Nawet nie chcę się produktować dalej więc poruszę inny temat, chciałabym żeby to też było poruszone w tej serii. Od 15 grudnia do 8 stycznia siedziałam w szpitalu psychiatrycznym na oddziale młodzierzowym. Miejsce które miało mi pomóc, zamieniło się w traumę i całkowity brak zaufania. Głosno, pielęgniarki się zachowywały jakby nie miały świadomosci że pracują z zaburzoną młodzierzą.To było po prostu więzienie. I były tam lekcje. I był tam sobie taki nauczyciel który wyśmiewał się z pacjentów, szczególnie z samookaleczania się i wogóle. Te miejsca to jest koszmar.

Chwila. ''Dziennikarka'' opisując przypadek molestowania za pomocą whore signaling przyznała się, że dała dupy za ocenę? Co na to uczelnia? Chyba powinno zostać wszczęte postępowanie odbierające jej tytuł.

W sumie to sobie przypomniałem ciekawą rzecz. W książeczkach do nabożeństwa, jak są te pytanka "czy byłeś zły pod względem jakiegoś przykazania i musisz się z tego spowiadać" jest... wgapianie się. Tam dosłownie jest zaznaczone, że patrzenie się na drugą osobę w sposób seksualny to łamanie dziewiątego przykazania. Innymi słowy całe to piętnowanie wgapiania jako molestowania nie jest żadnym nowym wynalazkiem współczesnej lewicy, tylko czymś co było w chrześcijaństwie już od bardzo dawna. Może warto zacząć używać tego argumentu, to do niektórych trafi.

Jako osoba będąca na studiach dziennych po raz trzeci nie mogę się nadziwić. Przecież ten tekst to jak jakiś Wattpad pobudzonej nastolatki. To się po prostu nie mogło zdarzyć naprawdę. Do mojej uczelni mogę mieć jakieś zarzuty, ale nie takie o molestowanie. Profesor, do którego czuję sympatię nie chciał ode mnie przyjąć jedzenia wartego kilka złotych. Kupiłam mu to, bo wspominał że lubi, a ja chciałam mu sprawić przyjemność. Ten porządny człowiek powiedział, że przyjąć tego nie może, bo nie wypada. Mój szacunek do niego tylko wzrósł, jego wykłady uwielbiałam, uczyłam się pracowicie i w taki sposób dostałam piątkę. Zasłużoną. To jest historia, w której będziemy się mijać na uczelnianych korytarzach z uśmiechem i szacunkiem.

Dziękuję za istnienie takich fekalietonów. Dzieki temu przypominam sobie, że jednak ze mną nie jest tak źle i że leki działają

Krzysztof, bardzo dobry i potrzebny materiał. Kiedyś byłem w podobnej sytuacji. Na egzaminie ustnym z HLP Romantyzmu, profesor zapraszał po dwóch studentów do swojego gabinetu. Zadawał pytania i wychodził. My mieliśmy po 10 minut na ogarnięcie odpowiedzi, potem wracał i z nami rozmawiał. Tak trafiło, że byłem w gabinecie z koleżanką z mokrymi włosami, która centralnie miała na sobie tylko miniówkę, stanik i duży ręcznik. Tłumaczyła się, że to dlatego, że akurat wyszła spod prysznica w akademiku. Profesor czuł się mega nieswojo, cały czas patrzył na drzwi gabinetu (na uczelni pracowała również jego żona). Koleżanka nic nie umiała, dał jej od razu 5 i kazał wyjść. Potem jak byłem z nim sam na sam, po egzaminie powiedział mi, że nie powinien jej tak oceniać, ale chciał się jej po prostu pozbyć., bo ktoś mógł wejść i miałby przypał

To straszne że ten artykuł poszedł do publikacji. Obecnie mam 29 lat, ale jako 16 latka sama doświadczyłam ohydnych zachowań ze strony nauczyciela geografii w liceum (on miał 35-40 lat). Komentował mój wygląd patrząc na mnie z góry na dół, zawsze przy sprawdzaniu obecności pytał się czemu się do niego nie uśmiecham. Innym razem jak klasa chciała przełożyć sprawdzian, to powiedział że zgodzi się jeśli się do niego uśmiechnę. Oczywiście tego nie zrobiłam. Szczytem było jak przy całej klasie spytał się gdzie mieszkam, a kiedy mu nie odpowiedziałam - sam sprawdził sobie w dzienniku (wtedy były jeszcze papierowe) i stwierdził że często widuje mnie na osiedlu. Wszystkich wtedy zamurowało, a ja przez kilka miesięcy paranoidalne zasłaniałam wszystkie okna w domu. Dopiero PO ROKU moich sprzeciwów i wyraźnej niechęci typ zostawił mnie w spokoju, ale tylko dlatego że przeniósł uwagę na kogoś innego. Wiem że teraz pracuje w innej szkole (podstawowej) i jest ten sam problem w najstarszych klasach. Dramat. Jakbym przeczytała ten żałosny artykuł wtedy, podczas tych doświadczeń to bym się przeraziła że tak wygląda "norma" w świecie dorosłych.

Kobiety zainteresowane takimi relacjami muszą zrozumieć, że są dla takiego wykładowcy ich chodzącym fetyszem, a nie prawdziwym człowiekiem i ten wykładowca bynajmniej nie jest zainteresowany nimi jako kobietami. Chodzi o to, że to dla wykładowcy jest siksa, studentka, która da się omamić, on się zabawi, a potem zacznie traktować jak powietrze.

Też mi się podobał jeden wykładowca na studiach, ale nie uzewnętrzniałam tego w żaden sposób, bo doskonale wiedziałam, że byłoby to wielce niestosowne...

Co do pani Czyż - felieton szkodliwy, a jeśli zawarte w nim informacje to prawda, a nie fantazja rodem z erotyka, to odwróćmy sytuację - jakby opowiadał o tym facet, zwłaszcza niezbyt atrakcyjny, podniesione zostałoby larum. I powinno zostać też w tej sytuacji. Opisywanie na łamach gazety tak drugiego człowieka... Borze iglasty, fuj. Ogólnie to ten felieton przewinął mi się gdzieś i po wstępie przestałam go czytać, bo stwierdziłam że to strata czasu i właśnie mnie obrzydził, nie wiedziałam że tam dalej jest jeszcze wiktymizacja ofiar. Jak jako kobieta mam się czuć bezpiecznie, jeśli inne kobiety wspierają nierówność? Jak nie mam drżeć, jeśli dojdzie do przemocy i czyimś zdaniem zgłoszę się za późno i to jest krzyk złamanego serduszka głupiutkiej dziewczyny - przecież wiadomo, że przez płeć mogę kierować się tylko emocjami? Jak mam nie mieć obaw, jeśli legitymizowane jest to, że wykładowca albo wykładowczyni może poczyniać awanse do studenta albo studentki? Może w pracy jak nie zrobię awansu przez łóżko to jestem po prostu głupia i dlaczego nie wykorzystać szansy? A może po prostu chcę sobie istnieć w spokoju jako człowiek, a nie obiekt seksualny?... Nie chcę żeby ktokolwiek trzymał mnie za rękę, zwłaszcza dłużej, w sytuacjach profesjonalnych - takie rzeczy z osobami bliskimi, w sytuacjach do tego odpowiednich. PS: Mówi to osoba bez wyższego, więc się nie znam i ponoć jestem z właśnie niższej warstwy społecznej... Albo pokazuje ile warte są niektóre dyplomy 🤡

40:22 ciekawostka: w języku niemieckim też funkcjonuje określenie "Treppenwitz", czyli dosłownie "schodek-żart", a w przenośni właśnie riposta, która przyjdzie do głowy po czasie :)

Komentarz mojej siostry. "Gdyby Krzysztof był moim partnerem to czułabym się bezpieczniej niż na kreatywnym w minecrafcie"

Kolejna fantastyczna wypowiedź z której bije jak bardzo ci zależy na ludziach, normalności. Dajesz dużo do myślenia, musiałeś naprawdę dużo zła widzieć w życiu bo mało jest takich ludzi jak my. Dziękuję za kolejne spotkanie.

Czułem się tak niekomfortowo oglądając ten film. Samo słuchanie o tych ludziach, zarówno molestujących wykładowcach jak i normalizujących to kobietach i środowisku uniwersyteckim sprawia, że robi mi się niedobrze Kim do cholery jest ta Magdalena Czyż i czemu do chuja pisze felietony na Wyborczej??? Do redakcji Wyborczej nie miałem szacunku już od dawna (przez osobistości takie jak np. Lesław Maleszka, Marcin Kącki), ale kiedy już myślałem, że nie wylęga się tam więcej psedo-pato-dziennikarzy to okazuje się, że się srogo myliłem. Od zawsze oczywistym wydawało mi się, że klepnięcie w dupę albo jakiekolwiek flirtowanie bez podstaw do romantycznej relacji to molestowanie, a łączenie intymności z autorytetem to już najobrzydliwsze wykorzystywanie, ale to chyba tylko mi się tak wydawało. Z każdym dniem kiedy myślę, że nie mam już żadnej wiary w ludzkość zawsze pojawia się coś, co udowadnia mi się, że jeszcze trochę miałem i właśnie jej resztki zostały mi odebrane

miałam wykładowcę (psychologia UWr), który uwielbiał chwalić się tym, że jego obecna żona była kiedyś jego studentką. A konkretniej mówił, zwracając się do studentek, obecnie 30-40 lat młodszych od niego, że "siedziała tam na pani miejscu i uśmiechała się do mnie tak jak pani teraz".

Znajoma jakiś czas temu musiała zmienić uczelnię po tym jak usłyszała "jak Pani przyjdzie na prywatne konsultacje, to Pani zda"

riposty wygłaszane szamponom pod prysznicem

Ten temat zmusił mnie do kilku reflacji. Słuchanie felietonu do przyjemnych nie należało - ale nie miało być. Martwi mnie, że takie podejście jakie reprezentuje Pani Czyż jest jednym z tych które dosyć otwarcie bagatelizują problem jakim jest molestowanie - mało tego pokazują jak bardzo egoistyczne ma podejście biorąc pod uwagę z jaką dumą o tym wszystkim opowiada

Przypomniało mi się, jak musiałam robić awanturę profesorowi, by przestał komplementować mój wygląd (mam kompleksy, więc dla mnie to nie było miłe).

Tu jest jeszcze jeden aspekt, specyfika studiów na ASP, młodzi ludzie, niejednokrotnie pokiereszowani spędzają 5-8 godzin dziennie w pracowniach, które prowadzą ich mistrzowie / idole. Tam nie ma 200 osób w sali, to są 2-3 osoby. Nauczanie sztuki to jest wchodzenie w bardzo intymne, emocjonalne sfery. To, że te młode dziewczyny się zakochują jest zrozumiałe, natomiast nadużywanie tych relacji przez wykonawców jest sk...syńtwen, bo dydaktycy doskonale zdają sobie sprawę ze swojej przewagi.

Jeden taki przypadek został nawet prezydentem Francji - o dalej idącą normalizację trudno.

Wypowiem się jako człowiek cokolwiek prosty i nie będący tym na wysokim poziomie. Co pozwala mi nie skreślać Stanowskiego z mojej listy treści do odbioru ;). Opisane przez Ciebie zjawisko jest cokolwiek przerażające. Z jednej strony przypomniałem sobie znajomą, która pracując w redakcji, na etacie, pisywała takie felietony / "maile czytelników" które miały być polaryzujące. To daje mi nadzieję, że taki też jest rodowód artykułu pani Czyż. Nowoczesne media mają głównie siać burzę, a nie nauczać. Ale z drugiej strony mam kuzynkę, która rok temu wdała się w romans z wykładowcą na Uniwersytecie Artystycznym. Wydawało mi się, że to odosobniony, patologiczny przypadek. Czasy się zmieniają, obyczajowość się zmienia, świadomość się zmienia. Mnóstwo końskich zalotów, zachowań, żartów z mojej młodości miało charakter molestujący, dyskryminujący, szowinistyczny, przemocowy. Pozostaje mi posypać głowę popiołem i przyznać, że byłem częścią społeczności tak funkcjonującej. Nie tylko jako ofiara ale i kat. Przeszłości nie da się zmienić. Ale dostęp do niej mamy i wnioski możemy wyciągać. Akurat na tej płaszczyźnie wydaje mi się, że społeczeństwo w dobrą stronę zmierza, by takie zachowania eliminować. Chociaż jak widać to proces który jeszcze musi potrwać. Tym niemniej dziękuje za Twój głos. Mimo tego, że nie z każdym szczegółem się zgadzam, to jest on taki trzeźwiący i ważny.

Po obejrzeniu całego materiału mam następujące konkluzje (a przynajmniej to część z nich): 1) To straszne, że kobieta robi to innym kobietom (Magdalena Czyż) -> niezależnie od medium jest to straszne, że taki tekst się pojawił, ale jednocześnie tym bardziej dziwi to, że się pojawia to na łamach GW, która przecież jest stawiana jako przykład rzekomego wspierania kobiet. Dobrze, że chociaż na łamach pojawia się polemika. 2) Brakuje mi tego, aby w ramach Kanału Zero jakiś zaproszony gość jednego lub drugiego redaktora wreszcie skonfrontował z tamtą sytuacją (wyśmiania molestowania w pewnych aspektach). Tym bardziej na żywo, gdzie nie da się tego wyciąć. Tylko z tego powodu załuję, że Ciebie u nich nie było (bo to byłaby dobra okazja do starcia w tej sprawie). Mimo wszystko jednak - o ile mnie też ich komentarz wkurzył i jest też kilka innych durnych stwierdzeń jednego i drugiego redaktora - częściej zdarzają się im treści nieco lepsze, dlatego niekoniecznie bym całkowicie cancelował "dopóki za tamto nie przeproszą". Obawiam się, że takie cancelowanie jest zbyt częste. Bo szczerze mówiąc - za sam fakt opublikowania tekstu Magdaleny Czyż też powinniśmy postawić na cancelowanie GW. 3) Feminizm jest specyficznym zjawiskiem. Z jednej strony ideały poszczególnych fal można uznać za szczytne i - przynajmniej z głoszonych treści - chwalebne. Jednocześnie nie brakuje feministek, które produkują treści lub głoszą stwierdzenia dalekie od tych ideałów. W efekcie feminizm jest postrzegany przez stereotyp walki z mężczyznami i nieraz ten stereotyp staje się prawdziwy. Żeby nie było: na podobne problemy cierpi multum idei, których założenia są szczytne, ale osoby z nimi utożamiane zdają się nie być wierni temu podejściu. 4) Skracanie dystansu jest ważne - ale faktycznie trzeba to robić umiejętnie. Znam wykładowców (czy wcześniej nauczycieli w szkole), którzy w sposób naturalny skracali ten dystans, ale bez nawet cienia podejrzenia molestowania itp. Może jest to kwestia charakteru i niektórzy w ogóle nie potrafią skrócić dystansu. Ale na pewno nie powinno się (jak Ty to zauważyłeś słusznie) z miejsca krytykować takiego podejścia. 5) Uczelnie powinny w sposób ostry pokazać, że nie tolerują takich zachowań jak molestowanie, wykorzystywanie pozycji władzy. Ale nie w sposób deklaratywny lub potępiając głośną sytuację, która przerodzi się w wizerunkową aferę dla danej uczelni. Gdyby polityka danej uczelni była jasno skoncentrowana na pomocy studentom, ci nie obawialiby się zgłaszania naruszeń...

Ach, jaka piękna błoga cisza... będzie burza

To nie męskość i kobiecość są toksyczne, tylko ludzie mogą być toksyczni. Męskość i kobiecość to pojęcia abstrakcyjne o charakterze normatywnym. Jednak z drugiej strony toksyczność też jest pojęciem normatywnym. Czytałem ten artykuł. Typiara się zesrała, że ona to sypiała z profesorami, bo jej się podoba, a jakieś "pseudofeministki" zakazujo jej xD Do tego stwierdziła, że takie sypianie to jest zdrowe podejście, a te typiary konserwatywne i progresywne, to takie same są, bo jakieś aseksualne czy co, cnoty pewnie jakieś majo xD Tak napisała. A ona liberałka jest i chce wolności do sypiania z profesorem za piątkę z filozofii - wtedy ma się łatwy egazamin - tak napisała xD

Dalej jestem zdania że jeżeli dorosła osoba nie potrafi odróżnić flirtu od molestowania, to może nie powinna flirtować wcale. Ogolnie trzymać dystans od wszystkich... Jeżeli dobro innych, potencjalnie molestowanych, ma gdzieś to przynajmniej dla dobra swojego...

Oho, świetnie, że wywlekasz takie tematy na światło dzienne. Może po krótce podzielę się moją historią. Na uczelni, na której studiuję, istnieją ankiety ewaluacyjne, w których to studenci mogą napisać opinię na temat danego wykładowcy. Niestety, ankiety nazywane są anonimowymi, chociaż w rzeczywistości trafiają do rzeczonych wyżej prowadzących z podpisem z jakiego kierunku oraz grupy jest osoba wystawiająca taką opinię. Jeden z moich prowadzących bardzo naruszał komfort kobiet na zajęciach, prawiąc nam bardzo niestosowne komplementy oraz notorycznie nawiązywał do se**u. Ciągle wywyływał jedynie kobiety do tablicy oraz zwracał na nie szczególną uwagę (studiuję na kierunku, na którym jest znacznie więcej mężczyzn, stąd to zachowanie wydawało się być niepokojące). Dodatkowo zastraszał nas, że jest w stanie poznać styl pisania każdego z nas i będzie wiedział, kto o nim co napisał. Warto dodatć, że koleżanki z grupy podzielały moją opinię, dotyczącą niestosownego zachowania. Pod koniec semestru wystawiłam ową opinię w ankietach, a na ostatnich zajęciach wykładowca przeczytał ją na forum. Nie przeprosił, jedynie wyśmiał i do tego też zachęcał resztę grupy. Koleżanki nagle zmieniły zdanie o wykładowcy, bo zwyczajnie bały się konsekwencji. Cała sprawa rozpłynęła się w powietrzu.

Studiując na UW niejednokrotnie słyszałem opowieści od ludzi z MISH z wyjazdów naukowych, na których wykładowcy nie mają żadnego problemu z imprezowaniem ze studentami przy psychoaktywnych wspomagaczach. I dotyczy to osób na stanowiskach profesorskich, które nie mają problemu z podrywaniem studentów lub „swataniem” ich z innymi pracownikami naukowymi. Skoro bywają tam ludzie z władz kolegium i tamtejsze ekscesy nie są tajemnicą ani wśród studentów ani pracowników, to ciekawi mnie jak do cholery uniwersytet przymyka na to oko. Bo chyba nie na tym polega budowanie relacji naukowych między wykładowcami a studentami.

To mi przypomina, jak moje koleżanki na Polibudzie narzekały, że tutejsi profesorowie nie zwracają uwagi na ich wygląd i muszą się naprawdę nauczyć, a na Uniwerku wystarczy włożyć mini, rozpiąć guzik w dekolcie i zawsze się zda u faceta (co potwierdzały koleżanki z Uniwerka). ;)

Z tym nagrywaniem egzaminów to też ciekawa sprawa bo pamiętam że w okresie pandemi gdy egzaminy były robione zdalnie to były one również nagrywane. Jednak gdy wróciliśmy do pięknych murów uczelni to takich praktyk już nie było.

Krzysztof, to są niziny społeczne:). Jako wykładowca nie wyobrażam sobie "strzelania dziewczynie ze stanika". Jak to usłyszałem to padłem.

Usłyszałem "Mój by się nie zmieścił" i resztę materiału siedziałem z opadniętą szczęką, o czym poinformował mnie dopiero brat.

Jestem w miarę na początku filmu, ale mam ochotę wrócić do samego początku, bo zadaje sobie pytanie: Czy autorka tekstu NAPRAWDĘ się pochwaliła, że podrywała jednego wykładowcę, spała z innym? Mam nadzieję, że źle zrozumiałem... no ja bym z czymś takim nie wyskakiwał publicznie, jeśli już bym miał takie ekscesy na koncie.

Dzięki Krzysztof za ten materiał. Ciesze się że ten temat poruszyłeś, a w zasadzie powinienem napisać omówił bo zrobiłeś to w bardzo profesjonalny sposób, szeroko i analitycznie. Brawo! Natomiast morał z tego powinien być taki, że zawsze, od początku do końca takie relacje są po prostu złe i nie na miejscu. Nie tylko wtedy kiedy jedna ze stron zacznie się z tego wycofywać, co nomen omen nastąpi prędzej czy później bo szanse na coś trwałego z takiej relacji są nikłe.

Tak, Krzysztof, to są niziny społeczne

Mnie bawi że z tego jak ona opisuje "subtelne znaki" wysyłane doktorowi ekonomii których ich "nie zrozumiał". Bo na moje to nie są żadne znaki, to najnormalniejsze w świecie zachowanie studenta. No jak ja do kogoś mówię, a ten ktoś na mnie patrzy i kiwa głową to moim wnioskiem jest że mnie słucha, bo tak się zachowuje osoba która z uwagą kogoś słucha, a nie że marzy o "moim tyłeczku przy jego tyłeczku". Babka chciała mu przekazać informację o swoim zainteresowaniu zachowując się jak typowa studentka słuchająca wykładu i dziwi się że facet nie przeniknął przez te jej jakieś szachy 8d. xD Nie wiem, może jak się jest wysokolevelowym humanistą ze wszystkimi odblokowanymi perkami w drzewku interpretacji to można to wyłapać, ale ja bym nie wyłapał.

Jeny, ja się czułam skrępowana jak sympatycxne wykładowczynie komplementowaly mi nowy kolor wlosów czy sukienkę (malutkie grupy, wszyscy wszystkich znali), a pani Czyż opowiada o spaniu z prowadzącym za oceny jak o najnormalniejszej rzeczy w swiecie xdd

Bo artystom się wydaje, że im wolno więcej. To, co nie przejdzie na uczelni technicznej, u artystów jest na porządku dziennym...

W Bojacku Horsemanie tytułowy bohater był bardzo dobrym przykładem kogoś, kto powoli narusza granice, gdy sam jest wyżej w hierarchii, jeżeli chodzi o doświadczenie życiowe, pomimo lekkomyślności i deprechy

Co do Stanowskiego, kiedyś wyjaśniał jak jeden dziennikarzyna z wyborczej postanowił podjąć próbę zniszczenia go, tworząc tekst brzmiacy jak mit. Facet mieszał fakty, przywoływał cytaty których nawet sam Stanowski nie powiedział. Co mam na myśli, o tym mówiąc? Że odnoszę wrażenie, że autorka tego tekstu też może być na wysokim levelu mitomanizacji. Czy naprawdę o swoich przeżyciach ktoś by opowiadał ot tak na łamach gazety która wg mnie powinna zostać zrownana z ziemią choćby za poziom jaki ona prezentuje i jakich zatrudnia pracowników.

To nie wasze słuchawki/glosniki, pierwsze 25 sek. jest bez dźwięku.

Miałem napisać długi niczym jamnik i głęboki niczym studnia beznadzieji komentarz o systemie i tak mnie tknęło pytanie wewnętrzne: korporacje szkolą regularnie swoich pracowników (ba, nawet kontarktorow!), obowiązkowo, ponieważ są do tego poniekąd zmuszane przez legislację, a nie z odruchu krwiożerczo-kapitalistycznego serca. My serio nie mamy w Polsce żadnych formalnych wymogów stawianych uczelniom, które obsługiwałyby władze uczelni do urządzania szkoleń i tworzenia procedur przeciwdziałających molestowaniu? Z obsługi biblioteki kiedyś się szkoliło, z bhp chyba obowiązkowo się szkoli, więc chyba do czegoś uczelnie można zmusić. Czy nie można?

7:45 - właśnie mi się przypomniała w tym kontekście jedna sytuacja, którą miałem w lata temu w gimnazjum. Miałem do poprawy jakiś sprawdzian z historii(wszystkie trzeba było mieć zaliczone na pozytywną ocenę - zajebisty system) i poprawa była ustnie na świetlicy. Jako że nauczyciel zarówno robił za opiekuna świetlicy i nauczyciela załatwiającego różne zaległości z różnymi uczniami, to był tam istny chaos, ale to swoją drogą. Po jakiejś godzinie zostałem w sali ja, ten nauczyciel i jedna dziewczyna, która też miała coś do odrobienia. Wtedy ten nauczyciel powiedział, że jestem pierwszy w kolejce, ale poprosił mnie żebym po odpytce zaczekał w sali żeby nie był sam z dziewczyną. Oczywiście zostałem, wtedy jeszcze nie wiedząc zupełnie po co i co za problem, ale teraz muszę powiedzieć że w pełni go rozumiem i gdybym teraz był na jego miejscu, to zrobiłbym to samo.

Studiowałam na ASP w Warszawie. Realny model to zupełnie coś innego niż nawet malowanie/rysowanie/rzeźbienie ze zdjęcia. Nie zawsze maluje się akty - wszystko zależy od modela, czy się zgadza, czy nie. Tak samo czasem studenci proszą, czy mogą zrobić zdjęcia (nie tylko nagiego pozowania) - wszystko za zgodą modela. Pozowanie na akademii nie jest za darmo - jest to 50zł za 45 min pozowania + 15 min przerwy (jedne zajęcia trwają 4 godziny). Parę moich koleżanek czasem pytało mnie, czy nie potrzebujemy modeli i parę razy przychodziły popozować, bo po prostu lubiły to robić. Dużo rzeczy można zarzucić ASP, ale uważam, że moja uczelnia modeli traktowała dobrze.

Na wrocławskim umedzie wszyscy wiedzieli o molestującym ginekologu i dopóki było to w murach uczelni to nikt z nim nic nie robił. Dopiero jak zgwałcił pacjentkę i poszło to w świat to został odsunięty od zajęć.

Dobry, rzetelny materiał Brawo Krzysztof👍👍

"strzelenia w plecy ze stanik" KTO TAK ROBI?

Mała uwaga (w trakcie oglądania), jak mówiłeś o zanonimizowaniu przez gazetę/media nazwiska profesora. Media MUSZĄ to robić tak długo, jak nie ma wyroku. Bo domniemanie niewinności. Tylko to powinno być klasyczne zanonimizowanie poprzez podanie imienia i pierwszej litery nazwiska. Inaczej media ryzykują nałożenie srogich kar, a wbrew pozorom nie są one tak majętne, jak mogłoby się wydawać. I tak wtedy można równie łatwo określić, który to profesor/wykładowca (tak jak profesor domyśli się, która studentka złożyła skargę) tym bardziej że studenci rozmawiają i viralowo rozniesie się. A przecież widzą, jak wykładowca się zachowuje na wykładzie

Znam jeden przypadek na Uniwersytecie Morskim w Gdynii, w którym student oskarżył wykładowcę o to, że kazał mu uprawiać z nim seks oralny żeby zdać egzamin. Później ten student przyznał się, że te oskarżenia były fałszywe. Od tego czasu ten wykładowca nigdy nie zostaje sam na sam z studentem (robi to z własnej woli), a jak chce przekazać poufne informacje to tylko przy otwartych drzwiach. Jak ktoś nie robi nic złego, to nie powinien bać się kontroli.

Co może zrobić wykładowca gdy trafia na taką studentkę jak pani pfelietonistka, która usilnie próbuje z nim flirtować i na wyraźne stawianie granicy reaguje agresją? Czy można wobec takiej studentki albo wnioskować o nie prowadzenie zajęć dla grupy w której taka osoba się znajduje? Pytam bo przeraża mnie opis zachowań pani Anny z czasów studiów.

Wypociny pani Czyż brzmią jak wattpad. - Mamo, kup mi powieść akademicką - Mamy powieść akademicką w domu Powieść akademicka w domu:

Takie artykuły sa idealnym wyjaśnieniem dlaczego takie typy jak Tomasz Lis unikają odpowiedzialności karnej za swoje czyny

Niestety, my ciągle mamy tendencję to oceniania sytuacji pod kątem tego jak oczekujemy, że świat powinien działać, a nie jak rzeczywiście działa. W tej kwestii przed nami jeszcze długa droga...

Jakoś za specjalnie nie żałuję, że paywall powstrzymuje mnie przed przeczytaniem całości 💀 Nic dziwnego przecież mówimy o wybiórczej, oni tam mają niezłą kolekcję pokemonów. Ja nie wiem jak niektóre kobiety są... po prostu takie, słów na to nie mam. Jeszcze pal licho jakaś babcia gada, że nic dziwnego, że dziewczyny gwałcą jak tak czy siak się ubierają, ale tutaj mamy niby to feministkę. Ja nie wiem jak można uważać siebie za takową a jednocześnie umniejszać krzywdy innych kobiet albo cynicznie wykorzystywać patriarchat i się tym chwalić. Oczywiście nie mówię, że scenariusz z odwróconymi płciami jest niemożliwy, ale jednak znaczące jest to, że zazwyczaj to relacja studentKA-wykładowCA. Tak mnie to kurwa brzydzi, że są kobiety, czasem nawet feministki właśnie które chyba po prostu nienawidzą innych kobiet, bo chyba tylko w nienawiści można pobłażliwie traktować osobę, która cierpi. Może to jakiś pick-me-feminizm? Co by nie było klaruje się trochę obraz, który jakiemuś smalcowi mógłby się spodobać, a przynajmniej mamy not like the other feminists™ vibe. Może to girl-boss-feminizm? „Bo zobaczcie co osiągnęłam trzymając patriarchat za jaja (ojej jakie niefortunne sformułowanie)”. A może rzeczywiście to tylko toksyczna kobiecość czy to wszystko trzy naraz lub można to nazwać synonimicznie. Nie wiem, ale raczej się jutro powkurwiamy...

Hipokryzja Stanowskiego i Mazurka to jest jakiś fenomen. Nie przypuszczałam, że w 2024 roku popularne będą programy jegomościów z argumentacją i mentalnością typowego wujaszka. Ostatnie oburzenie Mazurka na wymianę dwóch lektur w podstawie, to jeden wielki mem. Coś w stylu: nie czytałem, ale będę bronił jak Rejtan wejścia do sejmu 🤦‍♀️

W sytuacji molestowania, gdy jakaś kobieta mówi "nie" zawsze odzywają się te które powiedziały "tak" żeby tę pierwszą ośmieszyć. Przeżyłam w pracy. Uruchomiły się dwie panie które obsługiwały dyrektora oraz kilu współpracowników. Zabawne były ich "argumenty" którymi próbowały mnie dyskredytowac- np, że nie mam męża, dlatego jestem przewrażliwiona na "dotyk". Tym samym usprawiedliwiały za jednym zamachem to że pruły się w pracy jak i to że zdradzały mężów- bo to te niezamężne to jakieś wariatki niedotykalskie.

Nie zapomnę nigdy sytuacji z jednej z warszawskich uczelni technicznych. Rok akademicki 2006/2007. Prowadzący miał zasadę, że wszelkie konsultacje były BEZWZGLĘDNIE jeden na jeden. I, dziwnym trafem, obowiązkowe konsultacje po nieudanych kolokwiach miały tylko dziewczyny, z chłopakami wszelkie wątpliwości załatwiał na zajęciach (co było o tyle nielogiczne, że na roku dziewczyn było może 5). A opinię miał taką, że jak któraś koleżanka wybierała się na te konsultacje, to jeśli tylko chciała - szliśmy z nią w pięciu i siedzieliśmy cały czas pod drzwiami. Tak na wszelki wypadek.

Śmiem trochę powątpiewać w treść tego artykułu: tak jak większość graczy Dark Souls wie, że śmierć nie jest żadną hańbą, tak większość studentów wie, że trójka nie jest nadzieją beznadziejną. Ta część która tego nie wie, to ci studenci, którzy żyją z stypendiów i potrzebują lepszych ocen aby je uzyskać. PS: Tak, wiem, że to jest najmniej istotna część tego tekstu, ale nie mam słów, aby coś innego napisać o tych popłuczynach.

Prowadziłem zajęcia na UAM w Poznaniu. Jedna studentka napisała do mnie e-maila, w którym oprócz peanów na moją cześć, zaprosiła mnie na kawę. Odpisałem, że moja odpowiedź jest odmowna i póki jest moją studentką, jest to wysoce nieetyczne. Na wszelki wypadek pokazałem e-maila przełożonemu w razie gdyby kobieta, która dostała odmowę nie ubzdurała sobie jakiegoś molestowania w odwecie.

❤ dzięki za materiał

Jestem w stanie napisać tylko jedno... AMEN

Nie zgodzę się tylko z koncowymi uwagami Krzysztofa. Tego typu zgloszenia mogą teoretycznie (nie oceniam, czy tutaj) być robione dla satysfakcji. Jeżeli ktoś nosił wielką urazę dla wykladowcy z innego powodu to tak, może zrobić to dla satysfakcji z zemsty. Co do motywu finansowego to zapewne w Polsce nie, ale na zachodzie jak wiadomo są sytuacje, gdy dochodzi do ugody pozasądowej za grube miliony, więc tam teoretycznie może to kusić również do pomówień.

Na studiach zapraszaliśmy wykładowców na kawę i wszyscy mieli z tym luz. Z naszej strony motywacją była chęć uniknięcia nudnego wykładu, na co z chęcią przystawali wykładowcy, choć nie wszyscy. Z perspektywy czasu i troszkę większego już doświadczenia życiowego, dziś nie dałbym się zaprosić do baru studentom.

Pewien prowadzący zajęcia z matematyki na Politechnice Poznańskiej notował sobie wesoło wykłady na kartkach, które to były wyświetlanie na ścianach sali wykładowej (tak, na podstawie tego można go zidentyfikować). Po wykładzie powiedział koleżance (słyszałam to!), że za buziaka da jej te kartki, aby je wrzuciła na grupę na FB. Koleżanka bała się to zgłosić. Podobnych akcji gość miał od zajebania, a TYLKO JA napisałam w ankietach (teoretycznie anonimowych), że jest mizoginem, który molestuje studentki. Gość miał dostęp do tych ankiet (dokładnych odpowiedzi, chociaż nie powinien) i jakimś cudem na kolejnym semestrze zamiast piątki na koniec ledwo dostałam trójkę, bo błąd rachunkowy pod koniec zadania zerował punkty, a błędy popełniałam, bo mam dysleksję i brzydko piszę, co było oczywiste. Namawiałam koleżanki po zakończeniu z nim wszystkich zajęć o zgłoszenie typa i żadna nie chciała, ale też żadna nie chciała być z nim sama w pomieszczeniu. Tak a propos tego, dlaczego ludzie nie zgłaszają molestowania. Wszystkie bały się, że odbije się to na ocenach, co w sumie potwierdziła moja sytuacja, w której musiał widzieć, kto to napisał lub przejrzeć wszystkie moje odpowiedzi, aby móc mnie zidentyfikować.

Już czytałam/oglądałam kilka analiz tego artykułu, nie wiem czy przeżyję jeszcze jedną...

Uważam wyzwolenie seksualne kobiet za bardzo ważną kwestię, i brak szerszej dyskusji na ten temat strasznie mnie boli. Ale jeszcze bardziej mnie boli to, że niektórzy za wyzwolenie seksualne uważają to co opisała pani Czyż. Nie, nie powinno się normalizować tego typu relacji. A seks za oceny to zwykłe łapówkarstwo. Słuchajcie, jeżeli ktokolwiek czytający mój komentarz czuje coś do swojego wykładowcy/wykładowczyni, to nie obwiniajcie się za samo uczucie, bo tego się nie kontroluje i jest to naturalne. Ale w to nie idźcie, normalny wykładowca tak i tak Was odrzuci, a jeżeli Was nie odrzuci, to znaczy że nie jest normalny.

mi często idealne riposty dotyczące danej dyskusji często przychodzą do głowy po 3 dniach

Nowy zawód unlocked: „Pornograficzny geodeta”

Nie wiem czy takie treści już powstały, ale z ogromną chęcią posłuchałabym o prawdziwym konserwatyzmie. Nie ukrywam, że patologiczne operowanie tym określeniem w jakiś sposób obrzydziło mi samo zjawisko... a być może niesłusznie.

Ja wciąż będę utrzymywał, że toksyczna męskość i toksyczna kobiecość nie istnieją. To tak jakby powiedzieć, że istnieje toksyczne dobro. Kobiecość i męskość to zbiór cnót, dobrych, pozytywnych wartości i w momencie gdy dana osoba wykazuje zachowanie złe, niecne, niegodne NIE MOŻNA tego zachowania zaliczyć do zachowań męskich czy kobiecych- to zwyczajnie negatywne zachowania które popełnia, wykonuje akurat osoba o danej płci.