Na wstępie zaznaczam, że mogłem się palnąć bo nagrywałem raz, że w dużych emocjach - dzięki Wam drodzy Widzowie. W miarę upływu czasu polskie Dowództwo Lotnictwa zaczęło zdawać sobie sprawę z dość niepopularnego faktu - PZL P.11c, a więc najlepszy polski myśliwiec wykorzystywany w eskadrach myśliwskich nie spełniał pokładanych w nim nadziei i stawał się coraz bardziej przestarzałą konstrukcją, której osiągi nie pozwalały na skuteczne wykorzystanie go w walce z samolotami nieprzyjaciela. Konieczne było znalezienie jakiegoś rozwiązania. Jedną z opcji było stworzenie nowej konstrukcji - w tej roli występował PZL P.50 Jastrząb, chociaż zastosowane litery P w nazwie tego ostatniego budzi ostatnio sporo wątpliwości, chociaż w dokumentacji archiwalnej nazwy polskich samolotów to dość złożona sprawa. Ponieważ budowa Jastrzębia napotkała na spore problemy to pojawiło się kolejne rozwiązanie, które można by określić mianem głębokiej modernizacji samolotu PZL P.11, w wyniku którego narodził się samolot PZL P.11G znany także jako Kobuz. Ktoś może zapytać, no dobrze, ale dlaczego nie wprowadzić do jednostek lotnictwa myśliwskiego PZL P.24. Jasne, był tylko jeden problem. PZL P.24 jako taki był produkowany tylko i wyłącznie z przeznaczeniem na eksport. Problem stanowiły zwłaszcza silniki produkcji francuskiej, które państwa kupujące samoloty P.24 kupowały osobno. Wracając jednak do kwestii PZL P.11G. Pierwsze prace nad opracowaniem nowej odmiany popularnej jedenastki ruszyły w 1937 r., gdy do PZL P.11 zaczęto przystosowywać nowy mocniejszy silnik, Bristol Mercury VII o mocy 710 KM. Samolot z nową jednostką napędową miał osiągać prędkość maksymalną 420 km/h na pułapie 5 tys. metrów. Dowództwo Lotnictwa uznało jednak, że nie jest to rozwiązanie opłacalne. Tymczasem program budowy samolotu Jastrząb nie rozwijał się zgodnie z pierwotnymi planami, co wymusiło powrót do planów modernizacji samolotu PZL P.11. Nową odmianę popularnego myśliwca opracowanego przez Pułaskiego nazwano wstępnie P-X. Za opracowanie projektu odpowiadał inż. Wsiewołod Jakimiuk, który otrzymał zadanie dostosowania kadłuba samolotu PZL P.11 do silnika Mercury 8. W samolocie zamierzano także zastosować skrzydła z samolotu PZL P.24, w których miały zostać umieszczone cztery karabiny maszynowe. Dodatkowo dwa karabiny maszynowe miały znajdować się w kadłubie myśliwca. W sumie dawałoby to potężną siłę ognia w postaci sześciu karabinów maszynowych. Pomimo tego polskie władze nie były przesadnie zachwycone koncepcją budowy nowego myśliwca. Wszystko zmieniło się na początku 1939 r.
W materiale wykorzystano fragmenty nagrań pochodzące ze zbiorów Filmoteki Narodowej.
Uwaga! RU-vid przywrócił to co zabrał, natomiast nadal można wesprzeć kanał za pośrednictwem Wirtualnej kawy: buycoffee.to/balszoi
#airforce #aviation #lotnictwo #myśliwiec #fighter #samoloty #polska #wojskopolskie #ww2
14 мар 2024
