Czym się różni ironia od sarkazmu. Mówiąc Inaczej, odc. 137 

Ty niezrozumiany indywidualisto :'(

Dzisiaj właśnie miałem taką samą rozkminę😂

Ojeej..znam to bardzo dobrze. Cała perspektywa interesującej rozmowy umyka w 1 sekundzie w eter 😅

Weronika Filipiak dokładnie

haha dokładnie, najgorzej

Recenzje książek by Paulina to by było coś co bym oglądał!!!

To by był w ogóle fajny pomysł na odcinek 😍 Chętnie bym obejrzała 😁

@@arwenaarellano3191 O ile nie byłyby to recenzje słowników to celowałbym w cały cykl

@@koszal_ Tak! Recenzując Inaczej :D

@@koszal_ Recenzje słowników XD Śmiechłam i padłam 😂 Ale podbijam pytanie 😁 I recenzje książek, które przeczytałaś i naprawdę trafiły Ci do serca z chęcią bym oglądała 😁

Dobre chociaż troszkę zbyt ogólnie

@@Billythekid777 moze troche

Paradoks.

@@eugeniuszgacek-hodowcaniet6426 tak jak "nie możliwe jest potwierdzenie przez zaprzeczenienie" ktoś na drugim końcu krzyczy *Dobra, dobra*

Masz tyle pozytywnej energii, że udziela się ona widzom; 😅❤ przynajmniej mnie! Od razu poczułem się lepiej. Dziękuję.. 💔

To samo 😉

Same here

Dowiedzieć się ostatni to co głosiło się od dawna to dopiero ironia

Widzimy się w piekle 😉

"(...) najlepiej nie być człowiekiem sarkastycznym." Zaraz, zaraz... Najlepiej dla kogo?

ha ha

Dobre! 😃

I Severus Snape

I House

Młodsi nie wiedzą, ale mógł był się uczyć u Czarnej Żmii.

Zuzia Piotrowicz racja #alwayspotterhead haha

I'm not great at the advice. Can I interest you in a sacrastic comment?

A satyrę jakby wytłumaczyć ?

@@grzegorzsawinski204 Satyra to gatunek literacki.

Olga .Olga Tyle tylko, że ocena cudzej fryzury, jest to ocena subiektywna, dla jednego będzie to fryzyra-miotła, a dla innych fryzura-awangarda. 😉

Nie koniecznie ,, To kiedy umówimy się poczytać książki i przejrzeć tę definicję by miło spędzić czas ??? ,,

@Tsukuyomi Ize A ty czytać i dorośnij dziecko bo twoja psychodeliczność się nie zmieni ...

Hahaha dobre!

😁

Nice

Normalnie boki zrywac

@@majamucha6928 ironia czy naprawde

Język aby pełnić swoje funkcje potrzebuje odpowiednich narzędzi.... To co my wyrażamy za pomocą przypadków, np. w języku angielskim, jest często wyrażane za pomocą czasów..... Dlatego ta kategoria gramatyczna jest tam bardzo skomplikowana, a w języku polskim, cóż czas przeszły, teraźniejszy, przyszły prosty, przyszły złożony :P Co do ilości przypadków pocieszę cię....Wszystkie języki słowiańskie mają ich co najmniej 6 (W rosyjskim nie ma wołacza i pewnie znalazłby się jeszcze jakiś bez tego przypadku :P ). I tak powinnaś się cieszyć że nie mieszkasz w Grecji, bo o ile dobrze pamiętam koleżanka z Filologi śródziemnomorskiej wspominała mi, że ten język ma 10 przypadków a staro-greka paręnaście :P. Szeleszczące spółgłoski były na pewno w prasłowiańskim gdzie mieliśmy ich pełny zestaw .... a co się działo w praindoeuropejskim już nie pamiętam dokładnie intuicja podpowiada mi że były, ale pamięć już nie ta. Mam nadzieję że trochę pomogłem. Pozdrawiam anonimowy Bohemista :P

W języku fińskim jest bodajże 15 przypadków, więc powstrzymałbym się z narzekaniami. :)

TROLL1987 bardzo dziękuje za taka obszerna odpowiedz! Na pewno rozwiała moje niektóre wątpliwości. Niesamowicie również zajmuje mnie fakt, że nie wszyscy są w stanie wymówić nasze wyrazy. Tak jak my czasem i chińskie. Słyszałam, ze w trakcie dorastania nasze podniebienie dostosowuje się do wypowiadanych słów. Dlatego tez obcokrajowcy maja nie lada wysiłek przy nauce naszego języka. Ciekawe, ze skoro ktoś wymyślił sobie spółgłoskę ,sz” czy ,,cz”, to musiałaby ona pojawić się naprawdę wcześnie, ażeby podniebienie mogło się do niej dostosować. Ale to takie już moje osobiste przemyślenia. Pozdrawiam ;)

MrFugiban w żadnym wypadku to nie narzekanie, raczej próba zrozumienia naszego języka 😄

Języki germańskie też kiedyś miały przypadki, tylko one po prostu zanikły na przestrzeni wieków. Nie wiem jak języki romańskie, ale przypuszczam, że też kiedyś miały. Widocznie my Słowianie bardzo sobie upodobaliśmy przypadki, skoro cały czas ich używamy :D (no może poza bułgarskim, bo tam podobno już ich nie ma)

Ja też lubię - również oglądać, gdyż małe jest piękne:-))) Bez ironii...

@@pierrun1328 😁

to wcale nie jest ironia... to jest sarkazm ^^ i to tez

Jaki świat jest mały... pozdrawiam Panią Prof. ;)

@@tomaszp4876 😘

Mam jeszcze jedno dosyć osobliwe pytanie, a to dlatego, że mało kto je zadaje. A mianowicie: Czy ma Pani ulubioną literę w alfabecie?

Ej no właśnie, hmm 😏

Bo "kopciuch" i "kaptur" są rodzaju męskiego? Poza tym to są niemieckie bajki, jedynie tłumaczone na polski, więc odmiana pozostaje kwestią tego, jak chce tłumacz. Co do samej odmiany, to jest kwestia po prostu języka. W niemieckim taka "Maedchen" jest rodzaju nijakiego, bo rzeczowniki zmieniają rodzaj po zdrobnieniach. Coś jak u nas "dziewczyna" - "dziewczę". Dziewczęta są zdecydowanie dziewczynami, więc dlaczego są one rodzaju nijakiego?

Dobre pytanie

@@transformatamellina9762 w pewnej grze komputerowej pojawiła się postać o imieniu Sigma. Mimo że imię jest rodzaju żeńskiego, to i tak odmienia się je zgodnie z regułami obowiązującymi przy odmianie rzeczowników męskoosobowych. Tak samo jest z postaciami rzeczywistymi - mówimy "Marek Belka zasiadał w komisji", a nie "Marek Belka zasiadała w komisji". Ciekawe zagadnienie, chętnie się dowiem, jaka rządzi nim reguła.

@@ziutamaslanka1910 Ach, o to chodzi. To odpowiedź jest całkiem prozaiczna. Zarówno Kopciuszek, jak i Czerwony Kapturek, to postaci z niemieckich bajek, które zostały spisane w dziewiętnastym wieku w górnoniemieckim, które zostały przełożone na polski. Problemem jest to, że w tamtych czasach polska ortografia w zasadzie nie istniała i była tworzona na żywca przez Mickiewicza (który przekładał np. Byrona) i spółkę (np. Lelewela, który przełożył na polski mitologię nordycką). Gramatyka z kolei była poddana wpływom języka rosyjskiego, stąd różne dziwaczne odmiany.

Tytuł?

@@11kubix Szparap - RU-vidrki vs Hejterzy

@@PolarisMeuma thx

Z tego wynika, że sarkazm to taki językowy autyzm.

@@velushiuotpir3485 właśnie nie, z tego wynika że sarkazm to jest Bóg językowy

@@loxisito9533 zabawne film o sarkazmie i ironii a ja teraz nie wiem czy to było jedno z nich

Ale jeśli po sarkastycznej uwadze jest obśmiana przez towarzystwo, to też jej przykro, nawet, gdy nie rozumie, dlaczego. W każdym razie zalinkowane przez Paulinę słownikowe definicje bardziej wskazują na to, że ironia od sarkazmu różni się głównie środkami wyrazu - sarkazm jest pod tym względem szerszy, może wykorzystywać sprzeczność, absurd, metaforę itd. Ale np. słownik PWN twierdzi, że zarówno sarkazm i ironia mogą być drwiną i szyderstwem.

@@velushiuotpir3485 Używanie pojęć z psychiatrii/psychologii zaburzeń to autyzm. Autyzm to zaburzenie rozwojowe obejmujące wadliwe funkcjonowanie w obszarach komunikacji, interakcji społecznych i zachowania (wg. ICD-10). Mógłbyś nas oświecić co to ma wspólnego z nieobraźliwymi, złośliwymi uwagami?

Warto obejrzeć wywiad Pauliny z Karolem Paciorkiem na yt.

Czy to nie będzie zbyt osobiste pytanie?

@@paulinamazurowska2525 mam nadzieję, że zadałam je na tyle ogólnie, że nie😊. Poza tym interesuje mnie, jak życie osobiste przekłada się na zawodowy sukces. Zatem chodzi mi bardziej o takie powiązanie niż zdradzanie osobistych sekretów😊.

Nie kręć. Jesteś wścibska.

Za nr 2 ja bym się obraziła🤭 ja jestem na tym punkcie drażliwa 😬

Janice: What a small world! Chandler: And yet I never ran into Beyonce!

Jeśli odpowiadasz na jej zaczepki to nie jest to Twoja wina, że nie dajesz sobie wejść na głowę. Jeśli mimo to się lubicie to wyraźnie macie taki sposób prowadzenia tej konkretnej relacji, a jeśli nie... Nk to cóż. Może warto zaksięgować się jednak z kim innym :D

ZombieFly! Nie zawsze moja koleżanka ma takie fazy, ale jeśli już je ma, to za wszelką cenę stara się mnie wyprowadzić z równowagi. Mieszkamy daleko od siebie, widzimy się raz na kilka tygodni, więc nie widzę potrzeby, by całkowicie urywać znajomość ;). Ale zdarza się, że trzymam ją na dystans, kiedy zaczyna przesadzać i widzimy się wtedy nie raz na kilka tygodni, ale miesięcy ;). Nie daję sobie wejść na głowę, ale też nie strzelam fochów, staram się w tej relacji zachować jakiś zdrowy rozsądek i dystans.

Może w angielskim :) Tylko ta dziwaczna angielska wymowa wyrazu "iron" trochę psuje brzmienie.

@@MrFugiban ajronaja xd

😂😂😂😂😂 uśmiałam się po pachy😂😂😂

@@MrFugiban chyba nie zauważyłeś, że ten komentarz był ironiczny.

Dobry materiał na suchara!

To juz wiem czemu tak pasuje do mnie imie Sara 😂

Dziś? Widzę, że pierwszy film dopiero obejrzany.

@@im.mariusz Japierdole

@@im.mariusz dobrze powiedziane! 😍

ironia ? ;-)

Εαλεναρ Λαρδεηςοη Masz świadomość że to film o sarkaźmie? XD

Stawiam na literaturę średniowieczną/scs/gramatykę historyczną/ fonetykę :) Dobrze myślę?

@@hannazawadka4170 a tam, według mnie średniowieczna to była najprzyjemniejsza. 😝

@@hannazawadka4170 ale co najłatwiejsze a co najtrudniejsze?

Gramatyka opisowa to zło najgorsze

Gramatyka historyczna, lit. staropolska

Trzeba pamiętać że mało kto się przyznaje do braku dystansu i cierpi wewnętrznie smiejąc się gdy go obrażają. PAULINA JESTEŚ SUPER!

Większość ludzi jest dla siebie bardzo krytyczna, stawia sobie wymagania których tak naprawdę nie chcą, więc ich nie realizują, przez co tylko bardziej się krytykują, biorą uwagi innych zbyt poważnie i duszą w sobie urazy zbierane przez lata. W relacji samych z sobą są na poziomie pan-niewolnik a jak wiadomo z niewolnika nie ma pracownika. Ładując się tylko negatywnymi emocjami, nie można być pozytywnym człowiekiem. Nie oszukujmy się też, że każdy może się w nieograniczony sposób realizować.

Jakoś w 70% tak. Np. Małgorzata to oznacza z (chyba) portugalskiego znaczy perła.

Spod jakiego znaku zodiaku jesteś?

@@krizu7124 ja skorpion

Monika Ogorzałek z greckiego ale rzeczywiście perłę :)

No, aż mi pranie wyschło. XD

I jest i nie jest. Wszystko zależy od kryterium. Są w polskim rzeczy łatwiejsze niż po angielsku. Np czasy. Zauważ, że często trudno po polsku zrozumieć o co chodzi w niektórych angielskich czasach i dużo native spikerów używa tych najprostszych tylko. Jeśli chodzi o ilość przypadków/odmian to znowu są języki z większą ilością przypadków, co nie zmienia faktu, że język polski jest trudny dla obcokrajowca. Mamy też dużo "dziwnych dźwięków", ale w innych językach bywają dźwięki, których polacy nie są w stanie wypowiedzieć. Plus zależy dla kogo najtrudniejszy, bo Czech więcej z niego zrozumie niż anglik a np azjata mniej zrozumie przypadki, ale dobrze odtworzy dźwięki więc "trudność" języka ogólnie rzecz biorąc jest zbyt szerokim zagadnieniem, żeby sprowadzić do to takiego właśnie stwierdzenia. A tak już wgl z innej beczki, to ja się cieszę, że polski jest "trudny", bo to zapewnia większą precyzję wysławiania się i lepszą zabawę słowotwórczą :p

@@ZombieFlowchart Zgadzam się z Tobą i mam podobne przemyślenia. I tu nasuwa mi się pytanie: czy łatwo jest anglosasom nauczyć się podstaw polskiego, tak jak nam łatwo jest nauczyć się niemieckiego czy angielskiego?

@@Pinguin_fan10 Łatwo czy nie, to zależy od tego co definiujemy jako łatwe, ale na pewno im jest trudniej. Mam porównanie, bo mam chłopaka Brytyjczyka, który się zaczął uczyć polskiego odkąd jesteśmy razem, a moja mama wtedy zaczęła się uczyć angielskiego. I dla niej to jest o wiele łatwiejsze, chociażby z tego względu, że jakieś tam słowa już zna czy słyszała wcześniej, nawet jak się nie uczyła angielskiego. Np. że man to mężczyzna, to wiadomo bo "Superman", blue to niebieski jak w "BlueRay", "Bluetooth" etc. W dodatku jeżeli chodzi o naukę tylko na podstawowym poziomie, to te wyrazy podstawowe w angielskim są krótsze niż u nas, bo na przykład kolory to pojedyncze sylaby często (green, black, white, red etc.) i osoby są też krótkie (np. w angielskim jest girl, u nas bardzo długa dziewczynka lub dziewczyna). Mama mówi z silnym akcentem polskim, ale to nadal jest dla niej łatwiejsze niż dla chłopaka wypowiedzenie ą, ę, ś, ć dź. I jeszcze rozróżnienie między "sz" a "ś", "cz" a "ć" jest ciężkie. W polskim są przypadki, są rodzaje męskie, żeńskie i nijakie rzeczowników. Tego nie ma w angielskim w ogóle. Tak samo formy zdrobniałe, w angielskim występują tylko w pojedynczych słowach, np. doggy zamiast dog, ale generalnie nie ma czegoś takiego tam. W polskim czasem mówimy przymiotniki po rzeczownikach, np. "cisza nocna" a "nocna cisza" mają zupełnie inne znaczenie i to też ciężko mi było mu wytłumaczyć.

Pani nie odpowiada to sam sobie odpowiem. Najlepsze jak się spotkają dwie osobowości sarkastyczne. Wtedy najpierw jest próba sił bo każdy z nich chce dopieprzyć drugiemu ale nie z jakiejś zawiści ale ze zwykłej troski o to czy ta wtóra osoba rozumie co robi (ale to zwykły środek wyrazu i proszę nie pisać że robię to nie miło bo czasem robię to miło a później wychodzi szydło), a szybko wychodzi że to sarkazmy i się lubimy. Ilość spotkanych osób na 100 które rozumieją sarkazmy: może 1 czy dwa. Ile razy dostałem w mordę. Hmm chyba 3 ale niecelnych trafień było znacznie więcej..

A może a temat? Bo przecież nie ma czestochowej, więc w tym momencie robisz komuś przytyk nawiązując do tej sytuacji, przytaczajac dokładnie co ta osoba powiedziała, ale chcąc czytelnikom przekazać, że twoja myśl to nie ma czestochowej. I Tera, czy to jest ironia czy sarkazm? Bo jeśli wyssmieasz z tej osoby że w ogóle jak można tak powiedzieć, dno, to sarkazm,a jeśli masakra, ktoś tak powiedział, ale to jednoznacznie nie znaczy że ta osoba to jakieś dno to wtedy to ironia. Dlatego mój wniosek jest taki, że ta sama odzywka może być ironiczna albo sarkastyczna. Ze ironia i sarkazm to to samo, ale liczy się nasza postawa, czy chcemy komuś dowalic tal negatywnie, wręcz wrogo czy niedruzgoczaco. Uwazam, że ironia wciąż niesie obraźliwy przekaz, ale nie musi oznaczać, że chcemy te osobę zdeptac i obrac z resztki godności. Uważam, że Ty geniuszu może być pochwała, ale ktoś może zrobić coś źle i wtedy powiemy, to juz trzeba byc geniuszem, żeby tak zrobić. Co za geniusz to wymyślił? To musial wymyslec jakiś geniusz! I W zależności od intencji może być to ironia albo sarkazm. Bo jak wiemy kto to zrobił to albo komuś sprawimy przykrość, albo damy lekko nieprzyjemnie do zrozumienia, że co to ma być, że to jest zrobione beznadziejnie. Kyls może mieć taki styl bycia, że kojarzymy kogoś z takiego kronjcznego stylu wypowiadania się i wtedy ta osoba może nam się kojarzyć bardzo źle, że sprawia przykrość albo mieszanie, że czasami obrazi na amen a czasami to będzie już z intencji mniej bolący przytyk, krytyka.

Irpnicznego stylu wypowiadania się. Mam dosc autokorekty na dziś. Już nic tu nie napiszę.