Depresyonla Nasıl Baş Edersin? 

Yalnız kalma diyorsun abi. Başka seçeneğimiz yok ki bunu ben seçmedim yani. Aç rehberi diyorsun rehberde 10 kişi var hiçbiriyle adam akıllı güzel anım yok muhabbetim yok. Çık sokağa gez diyorsun, Şehir bana dar gelirken gezmek ne mümkün. Bu ruh hali tarif edilemiyor. Sürekli intihar düşüncesi içinde olan birisi, bir zaman sonra en çok sevdiği şeyleri yaparken bile sıkılıyor, en sevdiği kişiyle konuşurken bile bunalıyor. Arkadaşlık ilişkisi kur diyorsun. İnsanlar bana tahammül edemiyor. Bende onlara. Ben kendime bile tahammül edemiyorum. Antidepresan alıp gece boyu bileklerime bakıyorum. Kırmızılık yakışır mı onu Düşünüyorum. Bilemiyorum. Ömrümün son anlarını yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Ailem benden bir halt olmayacağını söyleyip duruyor. Bu küçük odanın içinde çürüyorum. Öldüğümü hissediyorum yavaş yavaş. Ben bilemiyorum..

geçmişte yapmaktan zevk aldığım hiçbirşeyi hatırlamıyorum..herşey üst üste geliyor..

Bunu okuyan kişi ; Belki seni tanımıyorum...Şu an kiminle nerde neler yapıyorsun bilmiyorum..Ama tek bildiğim ; Bu dünyada yaşayan herkes gibi seninde canını sıkan bazı şeyler oldu.. Birincisi ; Canını sıkan her neyse o şeyin geçeceğini unutma..İkinciside ; Sen her zaman çok değerlisin...Son olarakta şunu unutma ; Sen neleri atlatmadınki, bunuda atlatırsın. !! :)

''Depresyon bir moral bozukluğu değildir.'' Her üzülenin kendisine depresyon tanısı koyduğu bir zamanda bu cümle o kadar doğru ki.

Depresyondayken dışarı çıktığımda mutlu rolü oynardım. İnsanların benim harika olduğumu düşünmesini isterdim ve bu durum beni çok kısa bir an mutlu ederdi. Eve tekrar döndüğümde yine dışarıda olanları ve insanları düşündüğümde midem bulanır, karnım ağrırdı. Bir süre sonra kendimi tanıyamaz olmuştum benliğimi kaybettiğimi düşünüyordum. Çünkü sürekli saçma sapan boş hayaller kuruyordum. Hayallerden çıkıp kendi hayatıma dönmek zorunda olduğum anlarda da çok mutsuzdum. Zaten bir süre sonra sağlığım da bozuldu. Vücudumda kontrol etmem gereken kasları kontrol edememeye başladım. Doktor da gitmek istemedim. Neden kendimi bu duruma hapsettiğimi şu an anlamıyorum. Bir kaç kez psikoloğa ve psikiyatriste gitme girişimim oldu. Psikiyatrist benimle yeterli olarak ilgilenmedi, herkes gibi bana da prozac yazdı. İlacı kullandığım zamanlar da çok zorluydu. Problemimi bilmiyordum ve bana nasıl iyi geleceğini bilmediğim bir ilaç kullanıyordum. Böyle olunca kısa süre içinde bıraktım. Sonra psikoloğa da gittim ama bir uyum yakalayamadık. Okulda bu dönem içerisinde hem akademik hem de sosyal çok ciddi başarısızlıklar yaşadım. Hayatın benim için sona erdiğini, gün içinde sık sık öleceğimi düşünüyordum. Yolumu bulamıyordum ama bu kanaldaki videolar bana zamanla yolumu gösterdi. Evet tabiki mükemmel değilim şu anda da ama iyi hissediyorum, kendimi seviyorum. Kendime bakmayı, kendim için bir şeyler yapmayı seviyorum. Tam doğru ve tam iyi olmaya çalışmıyorum artık. Tam olmaya çalışırken hiç olarak bulmuştum kendimi.

11 aydır bu durumdayim,hocam sizi baştan sona aglayarak izledim.

Aradigim insanlar beni cekmek istemiyorki, bikti artik herkes bitmeyen depresyonumdan, ayrica yorumlari o kadar agir geliyoki bana dahada cok kiriliyorum, paramparca oluyorum.

Dediklerinizi yapmak isterdim ama bunları yapabilecek bir arkadaşa sahip değilim

Banyo yapmak cok isime yariyor, suyun iyilestirici bir gucu olduguna inaniyorum. Mumkun oldugu kadariyla komedi filmleri, komedi dizileri, arkadaslik, egitim, gelisim vb konularda ted konusmalari gibi ilham veren ve daha iyi bir dunyaya inanmami saglayan videolar izliyorum. Gecmis zamanda basarili oldugum, iyi hissettigim zamanlari ve insanlari yaziyorum. Iyi giden zamanlari ozellikle kendime hatirlatiyorum. Surekli kendime herseyin gecici oldugunu bunun da gececegini soyluyorum. Mumkunse dogada, deniz kenarinda veya parkta yuruyus yapiyorum. Cocuk parklari da beni neselendiriyor. Cocuklari izlemek iyi geliyor. Sevgiyle doluyorum. Bir de internette youtube da cok guzel relaxing muzikler, binaural ritm iceren kayitlar var onlari dinlemek de cok rahatlatiyor. Sizin gibi ilham veren, iyi hissettiren, yukselten kisilerin videolarini izlemek de cok iyi geliyor bana. Emek verip boyle insanlara yardimci olan videolar yaptiginiz ve ucretsiz sundugunuz icin ozellikle tesekkur ederim.

Depresyon gitmiyor. "Ben hep senin yanındayım. Seni bırakmayacağım." cümlesini fısıldıyor sürekli.

Doğduğumdan beri depresyondayım

Gerçekten temizlik, duş almak, temiz hava almak insana enerji, mutluluk ve huzur veren ufak ama mükemmel şeyler

o kadar sevgi dolu ve merhametli bir üslupla anlatmışsınız ki gelip dizinize uzanıp hüngür hüngür ağlamak istedim.. Keşke kendi kendimize bu kadar şevkatli ve merhametli yaklaşabilseydik o zaman bunların hiç biri yaşanmazdı.

Azerbaycandan selamlar. Size çox teşekkür edirem. Çox sağolun 10 yıldı bu haldeyim. 16 yaşımda bütün gücümle universiteye hazırlaşdığım zaman okulu bitirmeden zorla evlendirildim + çocukken anne olmaya zorladılar+ilk çocuğum sakatdı cahillikden aldırdım+diyeri öldü, etrafımdakı insanlar çoğu morelimi bozuyur bilerek yapanlarda var , özgüven 0, yaradıcı biriyim Bişeyler ortaya çıkarmayı seviyorum maddi ve manevi destek olmuyular mesela örgü örüyorum bana iyi geliyo" o neya zamanını boşa harcıyosun " söyleyenler var. Kendi içimdəki gücü fark ediyorum bunu kullanmakda zorlanıyorum. Kendimi motive edib iyi hissetdiyimde hemen morelimi bozub yerle bir ediyorlar. Söylemişdiniz uzak durmanız gereken insanlardan uzak durun öyle bir şansım yok bütün enerjimi alan insanlarla yaşamak zorunda kalıyorum Sizin bütün videolarınızı izlemeye çalışıyorum Artık bi dostuma çevrildiniz sizi tanımasam bile hayalen sizinle konuşuyurum. Yene de teşekkürler Çox çox sağolun. Benim kimi çocuk evliliyi yaşamış insanları motive edecek bi video hazırlarsanız çok sevinirim. Çünkü buna ihtiyacı olan çox insan var...

Bende uzun süredir depresyondayım ve bu dönemin en büyük sorunu hislerini teker teker kaybetmen.artık korkuyu hissetmiyorum,acıyı hissetmiyorum,gülmeyi, eğlenmeyi...duygularım artık ritimli değil düz bir çizgi sanki. Ve ayrıca bilişsel yeteneklerin ve beyin fonksiyonlarını kaybediyorsun bu da sosyal hayat ve öğrenme konusunda sizi çok gerilere atıyor. Bu arada bu sorunları henüz çözebilmiş değilim. Bu konuda yardıma ihtiyacım var

Olanlari hissettiklerimi Allah a anlatarak cok rahatliyorum. Hem konusuyorum hem istiyorum. En guzel terapi sonrasında hatalarimla sevaplarimin farkina variyorum. Yine cok cok guzel videonuz icin coook sagolun Beyhan hocam.

Valla hicbisey bana fayda olamiyor resmen yaşayan bir ölüyüm 😢

Depresyondayken kendimi dünyadan soyutluyorum ben,okulda gerekmedikçe konuşmuyorum sürekli müzik dinleyip kitap okuyorum ya da beğendiğim şiirleri oluşturduğum şiir defterime yazıyorum.Evdeysem yapmam gereken ödevlerim varsa onları yapıyorum ve bu tarz kişisel gelişim ve psikoloji ile ilgili videolar izleyerek vakit geçiriyorum.Çevremde arkadaşlarım olmasına rağmen ben kimseyi kendime yakın hissedemediğin için ister istemez bir "kimse beni sevmiyor,sevmeyecek" ya da "ben berbat biriyim" düşüncesi oluşuyor. Çok garip bir durum ama yaşıtlarım oyun oynamaktan beraber dolaşmaktan hoşlanırken ben kapalı havalarda müzik dinleyerek tek başıma dolaşmayı daha çok seviyorum.

Dünyaya geldiğime pişmanım😢😢😢

Elinize dilinize sağlık hocam. Depresyonda olduğumu hissettiğimde sanki bu sorunları yaşayan dünyadaki tek kişi benmişim gibi geliyor. Sanki herkes mutlu bir ben mutsuzum. Bazen çok öteye gidiyorum ve ben ve diğerleri diye ayırıyorum bütün dünyayı. Depresyon insanın kendi kendini kafeslemesi gibi bir şey. Depresif hissetiğim bunun geçici ve yaşamam gereken bir şey olduğunu söylüyorum kendimi. Odama çekilip olup biteni değerlendiriyorum. Özellikle dışarı çıkıp temiz hava almanın depresyona çok iyi geldiğine inanıyorum.

Bu videoyu dahi aglayarak izliyorum.

Mutlaka hareket etmeye ve bir iş yapmaya çalışırım, dua ederim, kuran okuyarak iç sesimi susturmaya çalışırım. Sonra annem veya aileden biri ile konuşmaya çalışırım herhangi bir şey hakkında( konuşmak gerçekten iyi geliyor, unutturuyor). Kitap okumak veya videolar izlemek gibi aktiviteler yaparım. Annemle yürüyüş yaparım. En önemlisi de bunları yaptıktan sonra elbet geçicek bu ilk değil biliyorsun diyerek kendimi telkin ederim.

Merhaba panik Atak ve agorafobi hastasiyim yaklaşık 12 yaşımdan beri 3 yıl kendimi eve hapsettim dışarı bir gün çıkıyordum 3 gün eve tıkılıyordum sonra bi gün herşeyin kendi ellerimde olduğunun farkına vardım ve 2 dakika ile başlayarak yürümeye başladım sizin için normal bisey olabilir ama benim için bu bir mucizeydi çünkü ben bu hastalıktan dolayı egitimimi bıraktım sonra bi baktım 1 saat bile yalnız kalabiliyorum dışarda daha sonra sıkı bir diyet programıyla diyet yaptım ve kilo verdim hala var ataklarım hala depresyondayım hala dışarı çıkarken korkuyorum ama biliyorum ben pes edersem tekrar aynı olurum umarım burdaki herkes şifa bulur . Allah ım hepinizin yardımcısı olsun . Bu arada bunları yaparken çok uzman bir psikiyatristten de yardım aldım tek başıma olmuyor herşey umarım birazcık da olsa ortak yanlarımız vardır şunu söyleyeyim ben yaptıysam sen de yaparsın 🙈🤗

Çok zor başedebilmek sadece yaşayanlar bilir

anamı ağlattın depresyon

O kadar ağır bir depresyon yaşamışım ki... hala içinde miyim bilmiyorum psikolojik destek almadım. Ama 1 ay evden çıkmadım üstümü değiştirmedim, sadece yatakta yattım yada oturdum, evde yemek yoksa yemedim, konsantre olamadım,hep başarısızlıklarımı düşündüm ki o dönem başarısızdım. Okula giderken 20 dk lık yolda sürekli nasıl intihar ederim sonrasında annem ve ailem nasıl üzülür hatta bu yükle nasıl yaşar onu düşündüm. Aslında ailemi düşünmesem çoktan intihar etmiştim çünkü artık katlanamıyordum kendime. Sürekli ağlıyordum ve o kadar çok düşünüyordum ki başıma ağrılar giriyordu. Bazen rüyalarımda mutlu oluyordum uyandığımda ne halde olduğum aklıma geliyordu İşte o zaman çok daha kötü oluyordum. Ama hala psikolojik destek almıyorum bununla beraber her an kendini tekrar gösterecek diye korkuyorum . Doktora gitmek ve bunu bir başkasından dinlemek de istemiyorum. Bjnunla yüzleşmek istemiyorum. Ne yapmalım

Ben iki seneye yakın depresyondaydım. Hâlâ tam anlamıyla çıkabilmiş değilim. Ama kendime günlük tuttum bir nevi ruhsal iniş çıkışlarımı yazdığım duygu defteri. Her şeyi derin bi karamsarlıkla görüyordum yavaş yavaş çıkmaya başladım bu ruh hallerinden umarım bir daha geri gelmez insanı içten içe çürütüyor çünkü.İnşAllah başaracağım.

Biliyorum ya hiç cikamicakmişsin gibi hissediyorsun.Kendini karanlık derin bir kuyuda gibi hissediyorsun.Ama eninde sonunda buda bitecek.Beyhan Budak' In reçetesini uygulayıp ve Allah'a sığınınca geriye takıntı yapcak birşey kalmıyor.Bende 16 yaşındayken çok derin üzücü bir olaydan dolayı bende kendimi 3,4 gün böyle hissetmiştim.Ya zaten hayat kısa.Şu değersiz depresyondan korkmayın.Bana inansanizda inanmasanızda güzel günler gelecek.

Evet ben hic cikamicam saniyordum depresyondan cok agir depfesyonlar gecirdim hepsindende cikamicak hisine kapiliyordum cok sukur aglaftim hic yamliz kalmayin gerekirse meskul olun ve cok mutlu oldugunuzu gorursunuz ama yavas yavas hergun daha guzel olacak ve buda gecer deyip onunda ustune gidin mormal gunluk hayatinizi yasayin sizleri ve sizler gibileri dinleyip uyguladm ve rahatlatici ilac kullanyom cok sukur cok iyim :)

Duyguları kabullenmek ve yaşamak, onları bastırmamak çok önemli. Hayatın inişleri çıkışları oluyor ve hepsi geçiyor videoda bahsedilen hisleri zaman zaman yaşamak kötü bir şey değil, yeter ki kişiliğimizin bir parçası haline gelmesin.

ben uzun zamandır anti depresan kullanıyordum üç dört hafta önce aniden bıraktım ilk başlarda ağlama nöbetleri kendimi güçsüz hissetme vs. psikolojik yan etkiler yaşadım sonra kendime dedim ki;'Esra sen 27 yaşına bu ilaçları içerek gelmedin ilaçsız da yaşayabiliyorsun ve bundan sonra da yaşayacaksın hayat koşulların değişmedikçe ilaçlar seni mutlu etmeyecek boşuna karaciğerine zarar.' dedim ve bıraktım bir ay sonra da son seansa gidip doktoru da bırakacağım bıktım bu psikiyatrislerin hiçbir şey konuşmayıp reçete yazıp yollamasından ilaç almasını ben de biliyorum sen benimle konuşmadıktan sonra ben sana niye boş yere vizite parası ödüyorum ki

ben yürüme engelliyim doğal olarak bir cok zorluklarla boğuşuyorum ama Allah bir şekilde yardım ediyor...

Şuan hararetli bir şekilde dertlerini anlatan arkadaşlar herkesin yaşamında iniş cıkış oluyo bende zaman zaman yaşadım ama gerçekten üstesinden gelecek bir yol üretmezsek her seferinde deprosyadan yakınacak durumda buluyoruz kendimizi. Şahsi fikrim eğer olan şeyleri cok önemsemeyip bundan 2 yıl sonrasını uzun vadede baktığımızda hiç birşey katmayacağını gördüğümüzde biraz daha duyarsızlaşıyo insan depresyona karşı. Bence insanın en iyi psikoloğu kendisi kendini tanımak. Beyhan hocama aşırı saygı duyuyorum orası ayrı ama gerçekten eğer yaşadığın zorluklarla başetme stratejisi geliştirmezsen hayatın belli dönemlerinde yine karşına cıkıyo bu illet. Burda kendini bilip tanımak bence cok önemli . Saygılar

Sen ne iyi bi insansın be hocam. Ağzına yüreğine sağlık...

İyi ki varsınız ! iyi ki sizler gibi güzel insanlar var, kendimi çok iyi hissettim sayenizde teşekkürler.

Sorunlarima hep güldüm. Bu da zorlu süreci atlatmami kolaylaştırdı. Kendimi kandırdım mutluyum diye. Sonra içinde buldum kendimi. Sizlere tavsiyem hep gülümseyin. Kediniz de varsa ne ala 😊

Dediğiniz gibi; "herkesin depresyona girme hakkı var." Ama çıkma hakkı da var ve ben sizin vidolarınızla bunu başarmaya çalışıyorum. Sonsuz minnet ve sevgiyle... ❤

Depresyon hayata karşı bir umutsuzluk tavrı.Çıkamamızın nedeni de herşeyimiz insanlarla olsalar olmuyor olmasalar yapayalnızız. Ne onlarla ne onlarsız depresyonda olan insanlar duygusal yapıda insanlar hassaslar ben gibi.Kötü insanlara denk gelirseniz insanlara ve hayata olan inancınız biter hersey boş gelir

Kendimi bildim bileli depresyondayım. Kronik depresyon diyorum buna. Özellikle ayın belli dönemlerin kendisi High level :) Hep yenilikçi bir kişilik oldum. Ve heyecanlı ve kaşif. Bununla ilgili, okudum, araştırdım. İlaç kullanmamı önerdi doktorlar, bir süre kullandım fakat bunun geçici bir tedavi yöntemi olduğunu uzun vadeli sonuç vermeyeceğini düşündüğümden kendi çözümümü bulmam gerektiğini düşündüm. Ömrüm boyunca ilaç kullanamazdım ve buna esir olamazdım. Kendisini anlamaya ve onunla uzlaşmaya karar verdim. Geldiği gibi gidiyordu. Bazen çok sık geliyor bazen uzun aralıklarla. Gelişlerinin benim kapıyı ne kadar aralık bıraktığıma bağlı olduğunu keşfettim. Zayıflıklarımın farkına vardım ve kendime şefkatle yaklaştım. Bu videoyu da yine depresyonda olduğum bugünde buldum. Seviyorum bu hali, yorulsam da seviyorum. Yeni açılımlar yeni keşifler getiriyor. Bence herkes ara ara girmeli. Ve şimdi depresyonumda söz. - (derin bir nefes aldı, suratı düştü) Nagihan gerçekten bu kadar basit mi, dedi gözlerini kısarak. Bu kadar çaba sarfediyorsun; eğitimler, spor, yeni iş girişimleri, müzik dersleri, kendinle yarışmaların... Nereye varacaksın? Ölüp gitmeyecek misin? Ne olacak sonra? Anlamsız! Bir kahkaha patlattım hocam :D İnsan beyninde, nöronlar arasında elektriksel faaliyetler vardır. Bu elektiriksel hareketlerin altındaki sistem hala keşfedilmemiş. Ama benim beynimdeki hareketlerle tüm alemdeki faaliyetler benzer durumda hareket ediyor. Burada şu an yaptığım şey evrende bir genişlemeye sebep oluyor. Bu iyi bir şey. Dedim ya depresyon iyi bir şey. Ara ara girin :)

Okula gitmedigim zamanlarda daha çok bunalıma giriyorum kafam biseyle meşgul olmayınca daha çok düşünme ve sorgulama zamanım oluyor bu da beni iyi etkilemiyor

Kendime bu da geçer diyorum. Hayatta her şey var. Üzücü şeylerde oluyor kötü şeyler de .İstemediğim bir şey oluyorsa kendimi bunalıma sokmaktan çok diyorum ki bu olay ben istesem de istemesem de oluyor . Belki olmaya da devam edecek . Bilemeyiz. Benim önümde iki seçenek var . Ya kendimi kahredeceğim , isyan edeceğim. Ya da olan bu olayı kabullenip sabredeceğim. Birincisi daha kolay gibi gözüküyor ama sürekli isyanda olursan hem kendini hem başkalarını üzersin. Sabır zor ama ne demişler; sabrın sonu selamet 😄😄😄

Tebrik ediyorum hocam. Çorbada bu kadar tuzunuzun olması bile Harika birşey. İnsanlar o kadar bencilleştiler ki RU-vid sadece bir hava atma silahına dönüştü. Sizin gibi faydalı içerikler çok önemli , başarılarınızın devamını ve çoğalmasını diliyorum 👐🏻

Geçtiğimiz bir yıl içerisinde hiç olmam asla yapmam dediğim bir çok şeyin başrölün de oynadım. Sevdiğim insanları üzdüm. Bazılarını kaybettim. Kendimi kaybettiğimin farkına varmadan önce. şuan düştüğüm durum asla evden çıkmak istememeyi isterken dolaşmayı da çok özlemek. sürekli arkadaşlarımla buluşmaları ekiyorum telefonumu kapalı tutuyorum. kendimle kalınca düzeleceğimi umuyordum ama 2 ay geçmesine rağmen daha da kötüleştim sanırm. sizi dinledim bir kıpırtı hissettim içimde inşallah güzel olacak her şey

o sıkıntılı dönemleri , aşmaya çalışırken herşey yanlış gibi geldi , ancak tek yanlış olan başıma gelen şeyin sadece benim başıma geldiği düşüncesi ve ailemden kopacakmışım düşüncesi oldu.Yaptığım herşey her davranış bir suçmuş gibi düşündüm ,yeni yapıcağım işler ve daha önce yaptığım işlerdede sorunlar çıkacakmış ve suçlanacakmışım gibi hissettim . KENDİMİ SUÇLU HİSSETTİM 30 gü çözemedim kendimi , ruh hastalıklarına gittiğimde sıkıntımın kaygı problemi olduğunu ve ilaçla tedavi edilebileceğini söylediler. İlacın içeriğini okudum ve KULLANMADIM. kendi kararımdı daha fazla sosyal aktiviteye katıldım KURAN'I KERİM öğrenmek için çaba gösterdim , dini sohbetler yaptım bunlar bana çook iyi geldi sonra kafamda şunu söylemeye başladım Kader'e inan HAYRIN VE ŞERRİN ALLAH'tan geldiğine inan. yukarıdaki yazdığım şey'i doğru olduğunu ve inancımızın zayıflığından düşünemediğimi farkettim sonra dedim ki Hayr ve Şer Rab'den geliyor bizi ise sadece dua etmek gerekiyor. ALLAHIM şer sandıklarımızı Hayr'a çevir, Altından kalkamayacağımız dertler ile bizleri sınama. Amin Namaz kıl , kıl ki yeni bir sorumluluğun olsun , vakit geçtimi geçecek mi soruları kendine günde 5 defa soruyorsun ve beynin bunları düşünüyor. Ölüm > Dini düşünelim, Ne bir an önce , ne bir an sonra. Ölüm ALLAH'tandır ne zaman öleceğini kimse bilmez , takma o zaman geldiğinde belki haberin bile olmayacak. Son sözlerim ben tamamen değil ama kısmen atlattım depresyonumu. SORUNLARIM BİTMEDİ , HATTA BENİ DEPRESYONA SOKAN SIKINTIMLA KARŞILAŞMADIM BİLE Ancak biliyorum ki başıma gelecek her ne ise ALLAH'tan gelecek. Rabbim herşeyin hayırlısını bize versin.

Günde 15-20 dakika hergün ama hergün yağmur kar soğuğa aldırmadan yürüyün ve günlük 2-3 dakikalk egzersiz yapın mutlaka(ağırlık çalışma olabilir.)

O seslerden kurtulmamın imkanı yok annem çalışıyor babam yok kardeşim başka yerde yaşıyor evde yalnız kalıyorum, muhtemelen bu durumdan hiç kurtulamayacağım ama çok güzel anlatıyorsunuz hocam sağolun..

İyi ki varsın. , gecenin bi vaktinde bile sizin sözlerinizi duymak iyi geliyor.emeginize sağlık. Sağlıcakla kalin

Sahip oldugum bulundugum anin kiymetli oldugunu bunlarin gelip gecici olduuugunu kabul edereek sukurvediyorum simdi sizden ogrendim iki ileri bir geri adim atarak yola devam diyorum tesekkur ederim kiymetli insan yuregine saglik kiynetli hocam

Size hayranım insanların hayatına sihirli bir değnek gibi dokunuyorsunuz sayenizde bir çok sorunuma çözüm bulabiliyorum bir ışık gibi yolumu aydınlattığınız için çok teşekkür ederim. Umarım okursunuz yorumumu.

Çok güzel bir video olmuş. Çok teşekkürler.

Burada dediklerinizin tamamını bir süredir yaşıyorum ve bana yıllardır yaşıyormuşum gibi hissettiriyor. Çoğu zaman kendimi çok güçsüz hissediyorum ve bazen denemek değil vazgeçmek istiyorum videoyu izlemeden önce bir psikoloğa gitmenin bana hiçbir etkisi olmayacağını çünkü hissettiklerimi anlayabilecek ve anlatabilecek durumda olmadığımı düşünüyordum ama biraz olsun fikrim değişti. Kendimi ciddi anlamda yalnız hissettiğim için(çoğu zaman böyle dönemlerde bunu yaparım) kendi dünyama gömülüyorum. Sürekli film dizi izleyip telefon bağımlısı bir insan haline geliyorum zaman zaman kitap okuyorum çünkü çoğu zaman boğulacak gibi hissettiğimde benim aklımı meşgul ettiğini gördüm. Etrafımdaki herkesi ailem de dahil olmak üzere kendimden soyutladım ve insanlarında benden kaçtığını hissediyorum bu yüzden sürekli olarak o kendime oluşturduğum dünyanın içindeyim

Hocam hissizleşmek ile ilgili bir video çeker misiniz

Çok beğendiğim bir videoydu. Gerçekten iyi ki varsınız. Birçok videonuzu izledim, sizinle tanışma fırsatı da buldum. Bu sebeplerden dolayı çok şanslı hissediyorum kendimi. Şu sıralar kendimi iyi hissetmiyorum ancak, söylediklerinizi de unutmuyorum; her şey geçecek...

Iyiki varsın güzel insan...

Hakketten su son videolar ozellikle bu gercekten hissettiklerimi hayet iyi anlatiyor.ve bu aydinlanmami be yalniz olmadigimi az cik anladim.cok sagolun.

Çok teşekkürler;yine çok güzel bir video olmuş.Çok faydalı olmuş .Bir de depresyon sonucu uyku bozukluğu nasıl düzeltilir?Aşırı uyumaya karşı ne yapmalı?Lütfen bir video da uyku konusunda gelsin.Hayırlı seneler dilerim.

Sınav senesi depresyondayım ve bu yüzden ders çalışamıyorum,siz iletişim kur diyorsunuz ama 1 tane bile arkadaşim yok istesemde olmuyor..

Gerçekten kendimi ne zaman kötü hissetsem sizi izliyorum çok teşekkür ederim o kadar rahatlattınız ki 😊 gerçekten depresyon sadece benim başıma geliyormuş gibi hissediyorum bazen ama burada yorumlara bakıyorum da sadece ben değilim kimimiz kısa süredir kimimiz de uzun süredir depresyon hastasıyız ve eminim ki bu durumu atlatmak için çok çaba harcadık hatta birçoğumuz antidepresanlardan medet umdu ama maalesef ilaç tedavisi tek başına çözüm olmuyor terapi olmadan belli bir seviyeye kadar ilerlenebiliyor terapi ücrerleriyse herkesin karşılayabileceği miktarda değil. Hâlâ psikologdan alınabilecek bir terapinin lüks bir istek gibi görülmesi ve yeterli kolaylığın sağlanamaması üzücü. Maalesef maddi imkanımız yoksa antidepresanlarla yerimizde saymaktan öteye gidemiyoruz.

Bu lazımdı

Depresyondayken uyuyorum. Sacma sapan ruyalar görüyorum bir de onlardan anlam cikarmaya calisiyorum. Depresyondan cikmak için genellikle kuaföre gidiyorum. Alisveris yapiyorum. Arkadaslarimla konuşuyorum. Böyle böyle 30 yil gecti işte

Cok teşekkür ederim faydali bilgileriniz icin severek dinliyorum iyi ki varsiniz

Somut/soyut sebeplerle acı çekmek ile depresyon aynı şeyler değil. İlki nispeten sağlıklı bir his iken ikincisi değersizlik hislerini barındırıyor ki asıl acı vereni de bu zaten. İkisini de yaşadım, ikisini de kafamda proje olarak gördüm, yani “belirli bir sürede bitmesi gereken bir olay”. Süresi belli olsun uzayıp işin tadı kaçmasın diye baştan karar verdim. 1. Öncelikle beslenmenin ruh haline etkisini fark edince yediklerime özen gösterdim, canım hiç istememesine rağmen kendimi zorlayarak öğün atlamadan ev yemeği yedim. 2. Gülesim gelmese de komedi filmleri izledim, sonra gülesim geldi. 3. Bedenimi fiziksel olarak yorup yatağa öyle gittim, hiç aktivite bulamadıysam dağ bayır yürüyüp kendimi yordum. Erken yatıp erken kalkmaya kendimi zorladım. 4. Bana iyi gelen, melankolik olmayan içimi açan insanlarla birlikte oldum ki allaha hamdolsun büyük zenginlik bu dostlar. 5. Değersizlik hisleri varsa akşamları bir deftere o gün iyi olduğum şeyleri yazdım, iltifat ettim tebrik ettim. Baya baya kendime kendimi övdüm yani, inanmasam bile yazdım bir süre sonra inanmaya başladım. Başta ‘kendimi zorlayarak’ yaptığım bu şeyler sonradan şaşırtıcı şekilde bana zevk vermeye başladı, eskisinden daha iyi duruma getirdi ve beni olgunlaştırdı.

Tanımadığım birisiyle dertleştim, birbirimize çok iyi geldik.

Bu kadar güzel paylaşımlara yorum yazılmaz mı ;). Çok teşekkür ediyorum.

Ben de çok uzun bir süre depresyonda kalmıştım. Kurtulmanın en kolay yolu kendinize bir tokat atın ve sevdiğiniz insanlarsa güzel zaman geçirin. En etkili yol. Güzel zaman geçirebildiğiniz arkadaşlarınız yoksa daha iyi onları bulmak için çaba sarf edip güzel insanlar tanıyın. Çabalayıp da elde ettiğiniz şey kadar güzel bir şey yoktur. Hadi eyvallah . .

Hocam bu videonuz sayesinde bir çok şeyi aştım Özelliklede 2 adım ileri 1 adım geri o düşüşleri çok fazla yaşıyordum ama bunun normal olduğunu fark ettirdiginiz içinde teşekkurler 🙏🙏

Süpersiniz tek kelimeyle

Depresyonla ilgili daha fazla video çekermisiniz Kısır döngüyü kırma adına Fiziksel rahatsızlıkta buna eklenirse teşekkür ederim Yolunuz ve gönlünüz hep açık ve sevgi dolu olsun InşaAllah

Her cümleniz o kadar samimi ve doğru ki gerçekten çok teşekkür ederim iyi ki varsınız arada kendimize getiren vidyo yayınlıyorsunuz.

Çok faydalı ve güzel bi video olmuş çok teşekkür ederiz iyiki varsınız Beyhan bey👏👏

Zor bir dönemden geçtiğimi düşünüyorum iyi hissetmeye çalıştıkça en küçük bir olayda kendimi yine o kötü halde buluyorum. Kısa bir sürede toplanıp devam etmeye çalışıyorum ama bu bir kısır döngü gibi sürekli devam ediyor ve kendime şunu söylüyorum : GEÇECEK. Az önce youtubeda dolaşırken gizli depresyon belirtileri diye bir videoya denk geldim. Depresyonda olduğumu düşünmüyordum fakat izlediğimde belirtilerin hepsini taşıdığımı fark ettim. Normalde önemsemeyeceğim küçük şeylere takılmak olsun yalnız başıma ağlarken birisi geldiğinde gülmeye başlamam olsun sürekli yalnız kalmak istemem olsun kaşıntılar uçuklar vs olsun hepsi varmış meğer. Bu videoyu açtım hemen. Yaşadığım her şeyi yazdığım bir defterim vardı zaten fakat diğer önerilerinizi de not aldım. Hepsini uygulayacağım ve bu durumdan kurtulduğumda gelip tekrardan yazacağım umarım başka kişilere de örnek olurum. Teşekkür ederim önerileriniz için ve yaşadığım şeyin depresyon olduğunu anlamamı sağladığınız için.

Öncelikle size Çok Teşekkür Ederim, Allah Razı Olsun.Benim depresyonum yaklaşık 18 yıl önce başladı sonra buna kaygı bozukluğu vs. İlave oldu.Nedenlerini çok iyi bildiğim ama maalesef kadere yenik düştüğüm bir durum.Zaman zaman ilaç tedavisi aldım, şimdi ise 2 yıldır günde tek doz devam ediyorum...Hastalığı artık geç de olsa yenebildiğimin farkındayım zira yaş 50'ye merdiven dayadı...Artık hayatımda neleri değiştirip, neleri değiştiremiyeceğimi öğrendim,değiştirmedikleri mi kabullendim.İnsanlardan beklentimi azalttım.Hayalperestliğim gerçekleri görmeme engel oluyordu...Yaşla bu da ortadan kalktı.Artık "hiçlik" yolunda ilerliyorum...En iyisi böyle,çünkü insanın gerçeği bu.Nasıl yendiğim konusuna gelince: 1) Hobilerim için zaman ayırmaya başladım. 2) Özellikle kışın öğle saatlerinde, güneş tam tepede iken yürüyüş yapmaya çalışırım,zira D vitamininin bir faydası da depresyon modundam çıkmamıza yardımcı olmak. 3)Psikolojik yönden tedavi eden kitaplar okurum.4)Hayatımdan beni sever gibi görünen ama pek d sevmeyen ve öz. Negatif insanları çıkardım.5)Maneviyata yönelmeyi faydalı buluyorum,ama inanın o da motivasyon gerektiriyor...6)O anda uğraştığım şeyi bırakıp farklı bir işle uğraşmaya çalışıyorum. Ama bazen de tüm bunlara ve ilaca rağmen yenik düşüp , uzun saatler boyunca uyuyorum,ağlıyorum,evcil hayvanımın bile değil bakımını yapmak, yüzüne bakmadığım oluyor... .

Tane tane cok güzel bi anlatım olmuş

Selamlar, öncelikle çok aydınlatıcı bir video hazırladığınız için teşekkür ederim. Ben bu depresyon sürecinde birden fazla psikolog/psikiyatrist ile görüştüm ve hepsi de rutinime dönmem için kendimi zorlamamı, eyleme geçmedikçe eyleme geçme isteğinin yok olması kısır döngüsünü kırmamı istediler. Ancak ben normal hayatımda da çok fazla rutine sahip olmadığım için, değişen ders saatlerimden dolayı, geç kalkıp, geç yatabiliyor, o gün evden hiç çıkmıyor olabiliyordum. Erken kalktığım zamanlar içinse ciddi manada ne yapacağımı bilemediğimden tekrar uyuyorum. Ancak erken kalktığım saatte evdekilerden biriyle zaman geçirdiğimde o uyuma isteğini erteleyebiliyorum. Benim de arkadaşlara önerim işte tam bu noktada. Sevdiklerinizle zaman geçirin. Benim depresyona girdiğim ilk zamanlarda tek tesellim edindiğim arkadaşlıklar olmuştu. Elimde hiçbir şeyin olmadığını düşündüğümde kıymet verdiğim arkadaşlıklarımın değerini hatırlayıp 'hiçbir şeyim yok' hissinden kurtuluyorum. Değinmek istediğim bir diğer nokta ise; Beyhan beyin de dediği iki ileri bir geri olma durumu. Takriben 10 aylık bir depresyon sürecinde iyi hissetme halim sayılıdır ancak onlar en ufak bir dış etmenden dolayı veya ben öyle düşünüyorum hemen sonra eriyor. Birden depresyon anına dönebiliyorum. Daha da açmak gerekirse; hevesli bir şekilde işe koyulacağım esnada dışarıdan duyduğum motivasyon kırıcı bir cümle veya heveslendiğim işe konan bir engel beni hemen yıldırıyor başka bir iş ile de uğraşma isteğimi tamamen bitiriyor. Tabii ki depresyona girdiğiniz andan itibaren alnınızda 'depresyonludur dikkat ediniz' tabelasıyla dolaşamıyorsunuz. Bu tür durumlarla karşılaştığınızda hevesinizi kıran insandan uzaklaşıp sizi heveslendirecek insanla iletişim kurmanız en sağlıklısı olabilir. Eğer sizin de depresyondayken dış etmenlerin sizi daha da geriye çekmesine karşın alınacak önlemler ile ilgili bir fikriniz varsa, okumayı isterim. Sağlıcakla kalın.

8 Yaşından beri bunları hisseden birini geçmişin yoklayamıyor ki. Çünkü 8 yaşından önce ki hoşlandığı şeyleri tekrar yapması çok zor.

Bu videoyu 3-5 defa izlemeli kesinlikle

Bu videoyu izlerken ağladım.

men 24 saat depresyondayim,

Ağzınıza sağlık hocam çok iyi anlatıldı

Harika bir video yine , tesekkurler! Sorunuzun cevabina gelince, hayatta gercekten yalniz biri olarak sorunlarimi, elimdeki imkanları fırsata cevirmenin yolunu bulup cozuyorum diyebilirim. Bir de gercekci bir bakis acisi, bicok acidan bakabilip, hayati yorumlayabilmek lazim. Bunun icin herkese kitap okumayi oneririm.

Sanki icime kamera koymus gibi nasilda bildiniz yaaa,Allah razi olsuuun 💜aynen yazmisdim bendee,biraz gec geldi video ama cok rahatlaticiiii

Merhaba sayın Hocam.İnternette tesadüfen karşılaştıktan sonra tüm videolarınızı dinlemeye başladım.Konuşmalarınızı içten buldum.Yaptığınız kelimenin tam anlamıyla İYİLİK.Birgün yine videolarınızdan birini izliyordum.Doktora gitmem gerektiğini artık kaçış olmadığını anladım sayenizde...Major depresyondaymışım.Artık hem iyiyim hem takıntılarımdan kurtuldum.Kişisel gelişimim için sizi dinlemeye ,önerdiğiniz kitapları da okumaya devam ediyorum.Sonsuz teşekkürler,Allah razı olsun...selamlar...

Neden bilmiyorum ama hüngür hüngür ağlamak istiyorum...

Sürekli ağlıyorum bir haftadır kendimde değilim her şeyi sorguluyorum etrafımdakileri olan bitenleri kendimi sınav için endişeleniyorum yemek yiyemiyorum çok güçsüz düştüm bunalıyorum hayat çok boş ve sıkıcı geliyor 17 yaşındayım psikologlara pskiyatrilere gittim yine de geçmiyor ayni durumu yasayan var mi cidden napicagimi bilmiyorum

Kendimi olabildiğince meşgul tutarak ve bir şeylerle uğraşarak...

Yararli bir video olmus emeginize saglik

Ne güzel insansınız 👍

Beyhan hocam anlattığınız bütün duyguları yaşıyorum . Kendime zaman tanımadığımi farkettim. Eğer anksiyete OKB sıkıntısı olanlar var ise kesinlikle bunun için klinik psikolog veya psikiyatri servisine başvurmalarini öneriyorum. Utanmadan ...

Allah razı olsun bu ramazan mübarek gün beni rahatlattın sıkıntı ve korku yaşıyorum bu video iyi geldi

Beyhan budak çok teşekkür ediyorum özellikle bu vlog için

Hocam tam da şu an buna çok ihtiyacım vardı .1aydır çıkamadım depresyondan final haftama girdim ağlaya ağlaya sınavlara giriyorum evden çıkmak istemiyorum .Ama yürüyüş yapmanın,insanların içinde olmanın iyi geldiğini anladım artık eskisi gibi kütüphaneye ya da bir cafeye gidip çalışmayı deniyorum kendimi dinlememiş oluyorum bu sayede .

Depresyondayken kendimi en ölümsüz ve özgüvenli hisstettiğim alanda işler yapmaya çalışıyorum.Bu benim için fizik öğrenmek senin için spor yapmak başkası için biriyle sohbet etmek ....

Hocam umut verdiniz yine çok teşekkürler. Dediklerinizi harfiyen uygulamaya çalışacağım. Sağolun. :)

Bazı sıkıntılar yaşıyorsam o sıkıntının kaynağından bir süre uzaklaşıyorum geri çekiyorum kendimi eğer geri çekmen uzaklaşman mümkün değilse mesela eşinle bir problem yaşıyorsan aynı evde yaşamak zorunda olduğun veya aynı işyerinde çalışmak zorunda olduğun birisyle sıkıntıların varsa yine kendini geri çek sessiz ol ve rutin görevlerini devam ettirip zamana bırak böylece herşey düzelecek zamanla ve o sorunları hiç yaşamamış gibi olacaksın ben denedim ve oldu.

Sen harikasın...

Hocam yalnız kalamayınca hayat duruyor. Ruhum daralıyor

En iyii anlatım . Superrr 👍🏻👍🏻👍🏻

Tewekkurler Beyhan bey . Yeni is yerine nasil adapte oluruz ? Bununla ilgili video cekmeniz baya isimize yarayavakdir

Zamanlama yine harika

Benim için depresyon bir varoluşsal doğum sancısıydı... bir lütuftu... Ben de depresyon geçirdim çocukluk dönemimde sonra da doğum öncesi ve sonrasında o sırada psikoloji yüksek lisans tezimi hazırlıyordum bir de bebek bakıyordum... anne olunca depresyona kendini teslim etme lüksün yok güçlü durmak zorundaydım... Doğu bilgeliği tasavvuf psikolojisi ile varoluşsal boşluğa ruhsal çökkünlüğe depresyona çare aramak konularında araştırmalar yaptım tez ve kitap çalışması yaptım tasavvufun kendini arama ve ruhsal keşif sürecinde sanatı kullanması dikkatimi çekti ben hep sanatçı olmak istemiştim ama olamamıştım sonra tezime ara verdim kendi benliğimi keşfe çıktım önce içindeki sanat aşkını keşfettim aşk ile Tasarla isminde bir kanal ve Facebook’ta grup kurdum sanatsal çalışmalar yapıp insanlarla paylaştım ve şunu farkettim kendi gönlümün sesini dinlemediğim için çok hata yapmıştım eskiden oysaki kendimi kendimle başbaşa kalarak keşfedebilirdim keşke bunu önceden farketseydim o hataları yapmazdım... Hayatında nekadar ses varsa kendi gönlünün sesini duyamazsın sürekli dışarılarda dolaşmakla da kendini bulamıyorsun ne ararsan kendinde aramalısın belki birkaç yılıma mal oldu ama değdi tıpkı o büyük bilginlerin yaptığı gibi halvet-uzlet - ruhsal yolculuğa kapandım evde kendi başıma düşüncelere dalarak kendimi ölçüp tartarak ne istediğimi neye ihtiyacım olduğunu neden mutsuz olduğumu düşünerek çözdüm sanata başladım çünkü hep istediğim buydu aslında ve olma istediğim insanı buldum varoluş amacımı keşfettim dışarının sesine kulağımı kapattım kafa sesini de kapattım yüreğimin sesine kulak verdim sanatla uğraşmak beni iyileştirdi yaptıklarım çok beğeniliyor ve farklı bulunuyor başka ülkelerdeki sergiler için de teklif aldım şimdi sergilere katılıyor siparişler alıyorum yaptıklarımı insanlarla videolarla paylaşıyorum ve onlarda kurduğumuz grupta yaptıklarını bizle paylaşıyor... aldığım teşekkür mesajlarında en çok dikkatimi çeken ve beni duygulandıran benim gibi depresyon yaşayan insanların teşekkür mesajları sanatsal faaliyetlerle ilgilenmenin çok iyi geldiğini motive ve heyecan duyduklarını söylüyor heyecanla diğer videoları ve yapacakları yeni çalışmaları bekliyorlar yaptıklarını satıp gelir elde edenler yeni dostlar edinenler bile oldu... ben depresyon yani varoluşsal Doğum sancılarım sonrasında kendi ruhsal doğumumu gerçekleştirdim ve başardım şimdi işler istediğim gibi gitmeye başladı değiştirilemeyen o hataları da düşünmüyorum artık belki onlar olmasa ben bugünkü ben olamayacaktım...bu depresyonu yaşamasaydım farkında olmadan birçok şeyi öylece yaşayıp gidecektim oysaki... umarım herkes kendi ruhsal doğumunu başarıyla gerçekleştirir... Dünyada olan tüm kötülükler beni çok üzüyor etkiliyor hep de öyle oldu ama duyarsızca duygusuzca kendinden ve çevresinden bir haber gamsızca yaşayanlardan olmaktansa (ki belki onların içinde daha büyük sorunlu olanlar vardır kim bilebilir ki) üzüntü ve merhamet farkındalık duyabilecek kadar duyarlı ve naif bir ruha sahip olabilmek daha büyük bir lütuf ve saygı duyulası bence onlar emek harcıyorlar bu dünyanın güzelleşmesi için... her dk mutlu olmak zorunda da değiliz ama mutsuzluğa teslim olmamalıyız çok büyük o hepimizin bildiği sanatçılar bilim adamları filozoflar psikologlar da öyle teslim olmadılar ruhsal bunalımlarına varoluşsal doğumlarını gerçekleştirdiler büyük keşifler yaptılar.. Dünya çok sayıda psikozlar yaşayan bu insanlara çok şey borçlu O büyük peygamberler en büyük zorluklara göğüs geren insanlardılar ömürleri boyunca çok çok mutlu bir ömür geçiremediler belki ama yenilmediler güçlüydüler manevi güç kendini bilmek bulmak manaya ulaşmak gücü